آسیب شناسی سازمانی

هدف این تحقیق مقایسة مؤلفه های آسیب شناسی سازمانی در فدراسیون های ورزشی موفق و ناموفق بود. این تحقیق توصیفی و از نوع مقایسه ای بود که به شکل میدانی اجرا شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شناخت سازمان ""پریزیوسی"" (1980) استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرهای استادان متخصص مدیریت ورزشی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با 90/0 به دست آمد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارمندان پنج فدراسیون ورزشی موفق شامل فدراسیون های کشتی، قایقرانی، ووشو، تکواندو و وزنه برداری (127 نفر) و پنج فدراسیون ورزشی ناموفق شامل فدراسیون های روستایی و عشایری، آمادگی جسمانی و ایروبیک، کبدی، ورزش های همگانی و کونگ فو (54 نفر)، تشکیل می دادند که از این تعداد 143 پرسشنامه برای تجزیه وتحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. ملاک انتخاب فدراسیون های موفق یا ناموفق، ارزیابی صورت گرفته از طرف وزارت ورزش و جوانان در شش ماهه نخست سال 1389 بود. برای بررسی طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف (K-S)، برای بررسی فرضیه های مقایسه ای، با توجه به طبیعی بودن یا نبودن داده ها، به ترتیب از آزمون های t دو نمونه ای مستقل و آزمون یو مان- ویتنی استفاده شد. تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 17 و Excel نسخه 2010 انجام گرفت. نتایج نشان داد، مؤلفه ساختار سازمانی در فدراسیون های موفق میانگین بالاتری نسبت به فدراسیون های ناموفق داشت (05/0>P). از طرف دیگر در فدراسیون های ناموفق وضعیت ارتباطات سازمانی و سیستم پاداش دهی نسبت به فدراسیون های موفق، مطلوب تر بود (05/0>P). با وجود شرایط بهتر فدراسیون های موفق در سایر مؤلفه های مورد بررسی، تفاوت معناداری بین فدراسیون ها مشاهده نشد (05/0<P).

هدف پژوهش حاضر، آسیب شناسی نظام آموزش کارکنان یکی از شرکت های مادر تخصصی تابعه وزارت نیرو با استفاده از الگوی سه شاخگی است. در الگوی مذکور، سازمان ها از سه منظر ساختاری، رفتاری و زمینه ای مورد بررسی قرار می گیرند. این پژوهش به لحاظ روش شناسی، رویکردی کیفی دارد که به کمک ابزارهایی از جمله مصاحبه و پرسشنامه های باز پاسخ صورت گرفته است. روایی ابزار از طریق آزمون کرونباخ و پایایی آن به کمک روش بررسی همتایان مورد تأیید قرار گرفت. از روش سرشماری در نمونه گیری و گردآوری داده ها و از روش تحلیل محتوا در تحلیل یافته ها استفاده شده است. تحلیل یافته ها نشان داد بیشترین چالش ها، نقاط قوت و فرصت های قابل بهبود در مقوله ساختار قرار دارد. هم چنین بیشترین انتظارات دست اندرکاران بخش آموزش از مراجع بالادستی در شاخه ساختار جای می گیرد. این بدان معناست که در نظام آموزشی فعلی کانون توجه به سمت مسایل درون سازمانی است. بر این اساس می توان گفت در حال حاضر مقوله های رفتاری و محیطی کمتر مورد توجه واقع شده اند. در پایان پیشنهادهایی به منظور رفع آسیب های نظام آموزشی موجود ارایه شده است.

آسیب شناسی سازمانی فرایندی شناختی در راستای تشخیص علت، فرایند توسعه و رشد و پیامد یک مسئله سازمانی به منظور تعیین اقدامات لازم در جهت بهسازی عملکرد سازمان است. در هر سازمانی فرایند آموزش فرایندی مبتنی بر یادگیری برای ایجاد تغییرات نسبتاٌ پایدار در فرد است تا او را قادر به انجام بهتر کار، بهبودبخشی توانایی ها، تغییر مهارت ها، دانش، نگرش و رفتار اجتماعی متناسب نماید. با استفاده از گروه های کانونی، به آسیب شناسی این آموزش ها پرداخته شده است. این تحقیق با توجه به نتایج قابل استفاده آن، از نوع کاربردی و روش تحقیق آن نیز توصیفی و جامعه آماری تحقیق جمعی از استادان، تدوین کنندگان دوره های آموزشی و مدیران و خبرگان آموزش های هوایی می باشند که به روش نمونه گیری غیر احتمالی هدفمند غیر نسبتی در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب گردیدند. داده های لازم با تشکیل سه گروه کانونی جمع آوری و در چارچوب مدل اندام وارگی یا ارگانیکی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که فرایند اجرای دورهای آسپ بر اساس این مدل در چهار بعد علل ایجاد، مکانیزم اثر، تغییرات ایجادشده و پیامدهای کارکردی، در هر چهار مرحله (نیازسنجی، طراحی و توسعه، اجرا و ارزیابی) دارای آسیب هایی می باشد که پس از شناسایی آنها نیازمند اتخاذ راهکارهای اصلاحی پیشنهادی برای برون رفت از آسیب های احتمالی موجود است.

از نظر بسیاری از متخصصان و صاحب نظران آموزش عالی، مهم ترین عامل ناکارآمدی سیاست گذاری آموزش عالی ایران در حال حاضر، منطبق نبودن سیاست ها و تصمیم های این حوزه با پشتوانه های علمی، نظری و پژوهشی است. سیاست پژوهی به عنوان فرایندی پژوهشی، معطوف به ارائه گزینه های سیاستی و ناظر به عمل، به سیاست گذاران، تعریف می شود و می تواند در سیاست گذاری منطقی و عقلایی در حوزه آموزش عالی بسیار مؤثر باشد؛ ازاین رو هدف کلی این مقاله، آسیب شناسی فرایند سیاست پژوهی در آموزش عالی ایران است. به منظور نیل به این هدف، جامعه آماری مقاله حاضر، مراکز، مؤسسه ها و پژوهشکده های سیاست پژوهی، اعم از مؤسسه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یا غیروابسته به این وزارتخانه، سیاست گذاران باسابقه در حوزه آموزش عالی و همچنین خبرگان علمی این حوزه بودند که 14 نفر از آن ها به صورت هدفمند برای انجام مصاحبه های عمیق انتخاب شدند و روایی یافته ها نیز با روش های تطبیق مشارکت کنندگان و بازبینی همکاران بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از کدگذاری باز و محوری استفاده شده است. یافته های پژوهش، حاکی از وجود 113 گزاره مفهومی (مقوله فرعی)، 14 مقوله اصلی در قالب پنج بعد عوامل زمینه ای و محیطی، عوامل ساختاری، عوامل کارکردی (مربوط به سیاست گذاران/ تصمیم گیران آموزش عالی و سیاست پژوهان آموزش عالی)، و عوامل تعاملی و ارتباطی بود که روابط بین آن ها در الگوی پژوهش ترسیم شد.

هدف کلی این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی موانع بهره مندی موثر از مکانیسم های کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد با تاکید بر آموزش سازمانی بر اساس مدل سه شاخگی، اولویت بندی آن ها و بررسی نحوه تاثیرگذاری این موانع است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، اکتشافی و از نظر ماهیت موضوعی، کاربردی - توسعه ای و روش بررسی آن نیز توصیفی تحلیلی است . همچنین نحوه گردآوری داده ها با روش آمیخته کمی و کیفی از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی است که از طریق مصاحبه با 40 نفر از خبرگان و متخصصان آشنا با انواع مکانیسم های مالی و غیرمالی کنوانسیون تغییرات اقلیم به صورت نیمه ساختاریافته هدفمند و تکمیل پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. در مرحله اول با مطالعات اسنادی و نتایج مصاحبه با خبرگان با روش کدگذاری باز، 212 مقوله به عنوان موانع شناسایی شد که بر اساس مدل سه شاخگی در سه گروه عوامل محتوایی (رفتاری)، زمینه ای و ساختاری طبقه بندی گردیدند. سپس با حذف موارد تکراری و بررسی موارد مرتبط با موضوع پژوهش، 44 گزاره پرسشنامه استخراج شد که با انجام روایی محتوایی، 36 گزاره انتخاب و پایایی آن با آلفای کرونباخ 812/ 0 تأیید گردید و اولویت بندی آسیب ها، از طریق روش دلفی فازی انجام شد. نحوه تأثیرپذیری موانع شناسایی شده با استفاده از تکنیک MICMAC و ISM نیز صورت گرفت. یافته ها بیانگر آن است که بعد از قوانین و مسائل حقوقی ملی و بین المللی، آموزش در سطح دوم تاثیرگذاری قرار دارد. در بین مولفه های آموزش، نبود فرآیند مناسب نیازسنجی آموزشی برای سطوح و مخاطبین مختلف، کمبود مدرسان آشنا به مکانیسم ها و کمبود محتواهای مناسب آموزشی از جمله مسائل اولویت دار تعیین شد.

هدف پ ژوهش حاضرساخت مقیاس آسیب شناسی سازمانی و بررسی آسیب سازمانی در شرکت های صنایع غذایی بر اساس مدل سه شاخگی می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق از نوع آمیخته می باشد. ج امعه آماری آن تمامی کارکنان شاغل در شرکت های صنایع غذایی شهرک صنعتی آمل بوده و نمونه انتخاب شده در بین این افراد 250 نفر می باشند که به صورت خوشه ای صورت گرفته است. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی آزمون با اعمال نظر متخصصان تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ ۹۲/. بدست آمد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که سوالات و عامل های پرسش نامه ساخته شده همبستگی مناسبی دارند. برای بررسی آسیب شناسی سازمانی بر اساس مدل سه شاخگی (مولفه های رفتاری، زمینه ای و ساختاری) از آمار توصیفی (شاخص های مرکزی ) و آزمون خی دو استفاده شد و نتایج نشان داد که از بین مولفه های مربوط به عامل رفتاری بیشترین درصد فراوانی آسیب مربوط به مولفه انگیزش و هدفمندی (34 درصد) است و در مرتبه دوم امنیت شغلی حدود 32 درصد است. از بین مولفه های مربوط به عوامل ساختاری بیشترین درصد فراوانی آسیب مربوط به مولفه روش های گزینش و استخدام در سازمان (حدود 33 درصد) است و عامل زمینه ای با تک مولفه عوامل فردی و اجتماعی میزان آسیب 31 درصد در سازمان ارزیابی شده است.

هدف پ ژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی چند محوری در کاهش آسیب های سازمانی در شرکت های صنایع غذایی می باشدکه باعث اشتغال وتولید ملی می شود. این پژوهش از نظر روش جزء مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل همه کارکنان شرکت های صنایع غذایی شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل مشغول به فعالیت بود ندکه نمونه ای به حجم 50 نفر از آنها به شیوه هدفمند انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی آزمون با اعمال نظر متخصصان تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ ۹۲/.محاسبه شده است . برای توصیف داده ها شاخص های مرکزی مانند میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای بررسی فرضیه ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر آموزش مبتنی بر الگوی چندمحوری بر عوامل رفتاری، ساختاری و زمینه ای در سطح 01/0 معنادار است.

این تحقیق کاربردی، با هدف شناخت آسیب های خدمت وظیفه در ارتقاء انسجام اجتماعی جمهوری اسلامی ایران، به صورت یک مطالعه توصیفی و با رویکرد آمیخته انجام شد. جامعه آماری شامل صاحب نظران مسائل نظامی در داخل و خارج آجا با حداقل 15 سال سابقه کار در امور فرماندهی، و کارکنان وظیفه نیروهای چهارگانه آجا با حداقل یک سال سابقه خدمت است. با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه صاحب نظران 59 نفر، و حجم نمونه کارکنان وظیفه 384 نفر تعیین شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، آزمون تی استیودنت و آزمون پیرسون استفاده شد و درپایان مهم ترین آسیب های ساختار سازمانی خدمت وظیفه از جمله عدم توجه به دوره سربازی به عنوان کارگاه مدیریت منابع انسانی کشور برای شناسایی سلامت، توانمندی ها، مهارت ها و عدم تناسب الگوی فعلی خدمت سربازی با شرایط کشور، عدم تثبیت در قانون خدمت وظیفه و یا تعدد قانون مربوط به خدمت وظیفه عمومی و موارد دیگر احصا شد.

آسیب شناسی سازمانی، فرایندی نظام مند از جمع آوری داده ها به منظور تعامل اثربخش در راستای حل مشکلات، چالش ها، فشارها و محدودیت های سازمانی می باشد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، آسیب شناسی پیاده سازی و کاربست نتایج تحقیقات مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت بوده است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نظر هدف، توصیفی؛ از نظر نتیجه، کاربردی؛ از نظر نوع داده، کمّی و به لحاظ زمان گردآوری داده ها، مقطعی بوده که از ابزار پرسشنامه نیز جهت گردآوری داده ها بهره برده شد. جامعه آماری این پژوهش نیز متشکل از دو گروه (1) اساتید و صاحب نظران حوزه مدیریت منابع انسانی در دانشگاه های معتبر کشور و (2) مدیران و کارشناسان ارشد منابع انسانی در سازمان ها و شرکت های حوزه صنعت نفت در سطح شهر تهران مشتمل بر 335 نفر بوده است که حجم نمونه مورد مطالعه، 180 نفر تعیین شد. نتایج پژوهش نشان داد که در سطح اطمینان 99 درصد، 37 شاخص بر عدم پیاده سازی و کاربست نتایج تحقیقات مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت تاثیرگذار می باشند که از این بین، سه شاخص «ضعف فرهنگ مطالعه در کاربران»، «عدم بکارگیری ناظران (مشاوران) علمی و عملی مناسب» و «عدم ثبات در تصمیم گیری های کلان سازمانی»، مهمترین شاخص های مورد اشاره پاسخگویان بوده است. همچنین شاخص های شناسایی شده در سه گروه آسیب های ساختاری، رفتاری (محتوایی) و محیطی طبقه بندی شدند

هدف: هدف اصلی تحقیق حاضر، ارائه مدل آسیب شناسی نظام مدیریت استراتژیک بر اساس تحلیل شکاف در سازمان های عمومی است. بر خلاف مطالعات پیشین در حوزه آسیب شناسی سازمانی، در این مطالعه به طور مشخص نظام مدیریت استراتژیک سازمان تحلیل و عارضه یابی می شود. روش: رویکرد پژوهش ترکیبی است و از هر دو نوع شیوه کمی و کیفی برای جمع آوری و تحلیل داده ها استفاده شده است. یافته ها: نتایج مورد انتظار تحقیق در بخش مفهومی به ارائه مدل آسیب شناسی نظام مدیریت استراتژیک در سازمان های عمومی منجر شد و در بعد عملی، بر اساس نتایج پژوهش مشخص شد که این سازمان در قسمت تدوین در محدوده شکاف کم بوده و در قسمت های مدل، اجرا و کنترل، در حوزه شکاف زیاد قرار گرفته است. نتیجه گیری: . نتایج این پژوهش در ارائه هر چه بهتر نظام مدیریت استراتژیک پنج ساله دوم این سازمان به کار برده شده است.

آشکار است که تحول نیازمند ابزارهای نوآورانه برای پایش و مدیریت آسیب ها و بیماری های سازمانی است. این پژوهش با رویکرد آسیب شناسیِ نوآورانه و با هدف شناخت و مدیریتِ یکی از بیماری های سازمانی، به نام «سکته سازمانی»، از طریق ساخت و اعتباریابی ابزار اندازه گیری آن انجام شده است. به منظور مفهوم پردازی سکته سازمانی از روش شناسیِ کیفی تحلیل مضمون به روش آتراید-استیرلینگ و برای اعتباریابی ابزار اندازه گیری سکته سازمانی از روش شناسی کمّی همبستگی استفاده شده است. برای ساخت پرسش نامه سکته سازمانی از رویکرد ده مرحله ای راتری و جونز استفاده شده است. جامعه آماریِ پژوهش برای اطمینان از کارکرد معتبر ابزار ساخته شده 13 سازمان دولتی استان همدان را در نظر گرفته است که از بین آن ها تعداد 583 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. برای تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS2 استفاده شده است. روایی پرسش نامه براساس روایی صوری، محتوا و سازه و پایایی آن ها نیز براساس روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شده است. ابزار طراحی شده نهایی شامل 92 گویه و در سه بعد پیشایندها (عدم گشودگی، عدم وفاق، عدم حمایتگری، عدم همسانی فردی، منفی گرایی ، عدم فرهیختگی و عدم مهارت)، مصادیق (سکته ساختاری، اخلاقی، رفتاری، راهبردی، شناختی، اعتقادی، اطلاعاتی، دانشی و محیطی) و پسایندها (آسیب های ساختاری، رفتاری، اجتماعی و روانشناختی) بوده است. استفاده از این ابزار اندازه گیری برای شناسایی میزان گرفتار بودن سازمان ها به بیماریِ سکته سازمانی و تلاش برای کنترل آن پیشنهاد می شود.

یک دهه از استقرار و اجرای نظام مدیریت عملکرد فعلی سازمان های بخش دولتی ایران براساس ضوابط قانون مدیریت خدمات کشوری، سپری می شود؛ اما آسیب شناسی علمی و جامعی از این نظام منتشر نشده است. اگر عارضه ها و نارسایی های احتمالی نظام کنونی در کنار یکدیگر جای گیرند و استمرار یابند موجب شکاف های عمیق عملکردی خواهند شد، ازاین رو، هدف این پژوهش آسیب شناسی نظام مذکور است. در اجرای پژوهش، نخست مبانی نظری مدیریت عملکرد (در سطح سازمان) مطالعه شد و منابع منتخب مرور، طبقه بندی و تحلیل مضمون شدند. پس از آن براساس مضامین استخراج شده، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 19 نفر از خبرگان مدیریت عملکرد در سازمان های بخش دولتی کشور انجام پذیرفت. خبرگان مذکور با لحاظ شرایط علمی، تجربی و ادراکی به شیوه گلوله برفی شناسایی شدند. سپس تحلیل مضمون داده های مصاحبه ها به روش استقرایی انجام پذیرفت و آسیب شناسی محقق شد. در این مرحله 500 کد به داده ها اختصاص پیدا کرد. یافته های پژوهش مشتمل بر یک مضمون فراگیر (آسیب های نظام مدیریت عملکرد سازمان های بخش دولتی کشور)، 6 مضمون سازمان دهنده (آسیب های عمده شامل: مشکلات مربوط به برنامه ریزی، نارسایی های قانونی و زمینه ای، مشکلات تخصصی و ضعف بینش، مشکلات مربوط به تعارض منافع، نارسایی های اجرایی و لجستیکی، مشکلات نظری در مدل کنونی) و 55 مضمون پایه (عارضه های فرعی) است با لحاظ تنوع، تعدد و گستره آسیب های مذکور بجاست که اقدامات اصلاحی، با مشارکت تخصص های متنوع در حوزه دانش مدیریت انجام پذیرد. برخی اصلاحات در داخل نظام مذکور امکان پذیر می باشند ولی بعضی دیگر نیازمند بهبود در دیگر زیرسیستم های نظام اداری هستند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، طراحی و اعتباریابی الگوی آسیب شناسی فرایند سیاست پژوهی در نظام آموزش عالی ایران بود. در راستای تحقق این هدف، از روش ترکیبی اکتشافی بهره گرفته شد. فرایند پژوهش حاضر، در طی دو مرحله کیفی و کمی انجام گرفته است. ابتدا، پس از مرور ادبیات، فهرستی از موانع و آسیب های فرایند سیاست پژوهی، تهیه گردید. سپس در بخش کیفی پژوهش، با انجام مصاحبه های عمیق نیمه ساختارمند با 15 نفر از سیاست گذاران، سیاست پژوهان و خبرگان علمی و متعاقباً تحلیل محتوای مصاحبه های انجام گرفته، لیستی از عوامل آسیب زای فرایند کنونی سیاست پژوهی در آموزش عالی ایران، تدوین شد. در ادامه، لیست مذکور با موارد شناسایی شده در ادبیات موضوع، ترکیب گردید و با استفاده از تکنیک دلفی به تایید مشارکت کنندگان پژوهش رسید. در نهایت 93 مولفه فرعی در قالب 12 مولفه اصلی و پنج بعد، شناسایی شد. بر اساس یافته های بخش کیفی پژوهش، پرسش نامه بخش کمی، طراحی و اجرا شد. پایایی پرسش نامه مذکور، 889/0 به دست آمد. جامعه آماری پژوهش در بخش کمی، شامل سیاست پژوهان آموزش عالی اعم از وابسته و غیر وابسته به وزارت علوم، همچنین سیاست گذاران و تصمیم گیران آموزش عالی در حوزه ستادی وزارت علوم و خبرگان علمی بوده است که تعداد 203 نفر از آنها پرسش نامه پژوهش را تکمیل کردند. برای بررسی سوالات پژوهش از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی درباره ابعاد پنج گانه الگو، بدین شرح بوده است: بعد زمینه ای 26 مولفه، بعد ساختاری 11 مولفه، بعد کارکردی (سیاست-گذاران) 23 مولفه، بعد کارکردی (سیاست پژوهان) 23 مولفه و بعد ارتباطی 10 مولفه.

هدف: هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی سازمانی مراکز ترک اعتیاد در پاسخگویی به خواسته های محیط بیرونی بود. روش: روش پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد کیفی و مطالعه موردی بود. جامعه پژوهش شامل چهار گروه افراد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد، مدیران و رئیس های مراکز ترک اعتیاد، مددیارانِ این مراکز، و متخصصان حوزه اعتیاد بودند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع نظری و با تکیه بر اشباع نظری داده ها، 37 نفر انتخاب شدند که سه گروه اول در 11 مرکز در سراسر کشور مشغول به فعالیت بودند. برای گردآوری داده های پژوهش از مصاحبه نیمه سازمان یافته استفاده شد و برای تحلیل داده ها نیز از تحلیل مضمون استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که مراکز ترک اعتیاد با آسیب های متعدد درون سازمانی (آسیب های فرهنگ سازمانی، آسیب های ساختار سازمانی، آسیب های مدیریت منابع انسانی، و آسیب های مالی) و آسیب های برون سازمانی (آسیب های فرهنگ محیطی، فشارهای آسیب زای نهادی، و عدم حمایت نهادی) رو به رو هستند. نتیجه گیری: آسیب های شناسایی شده را با نگاه سیاستی می توان تبیین و تحلیل کرد. بنابراین، برای ایجاد پاسخگویی اثربخش لازم است مراکز ترک اعتیاد راهبردهایی سیاستی مانند بازاریابی و چانه زنی برای جلب حمایت های نهادی را در پیش بگیرند و همچنین، به بازمهندسی ساختار سازمانی خود بپردازند.

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی سازمانی آیین نامه تأسیس فضاهای ورزشی (کمیسیون ماده پنج وزارت ورزش و جوانان) انجام گردید. روش پژوهش از نوع مطالعات کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد صورت گرفت. پس از انجام 15 مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با مدیران ادارات ورزش و جوانان، باشگاه ها و اساتید دانشگاه، مقوله های اصلی استخراج گردید. نمونهگیری به صورت هدفمند تا حد اشباع نظری ادامه یافت. ﺑﺮای ﺑﺮرﺳی روایی صوری و محتوایی، یافته های ﭘﮋوﻫﺶ به ﻣصاحبهکﻨﻨﺪﮔﺎن اراﺋﻪ شد و پس از مطالعه نظریه، نظرات آن ها اﻋﻤﺎل گردید. روش استفاده شده برای بررسی پایایی، روش پایایی بازآزمون بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی مکس کیودا، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که شرایط علّی شامل عوامل برون سازمانی (اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و سیاسی قانونی) و عوامل درون سازمانی (انسانی، بازاریابی، راهبردی، تکنولوژی، اداری مالی)، عوامل زمینه ای (درک اهداف سازمانی، ساختار سازمانی، ارتباطات سازمانی، رهبری سازمانی، سیستم پاداش دهی، سازوکارهای مفید و نگرش به تغییر)، عوامل مداخله گر (عوامل محیطی، سازمانی و مدیریتی)، راهبردها (تولید، بازاریابی، اقتصادی، سیاسی، قانونی و دانش) و پیامدها (اقتصادی، خدماتی، اجتماعی، بازاریابی، مالی، انسانی، برند) بود. در نتیجه مدیران با توجه به اصلاح و بهبود برخی فرآیندها و شرایط می توانند روند تاسیس فضاهای ورزشی را در کشور بهبود بخشند و در اشتغالزایی متقاضیان حوزه ورزش نقش پررنگی را ایفا نمایند.