مدل وایزبورد

ارزیابى محیط داخلى شامل ارزیابى موقعیت یک سازمان، سنجش عملکرد، شناسایى مشکلات و توان بالقوه آن مى باشد. اگر ارزیابى محیط داخلى به درستى انجام شود سازمان می تواند تصویرى کامل از شرایط موجود به دست آورده، دورنماى مناسبى ترسیم کرده و برنامه هاى رقابتى و کارا را جایگزین برنامه هاى ناکارامد و نامرتبط موجود کند. هدف از انجام پژوهش حاضر ارزیابی محیط داخلی بیمارستان های آموزشی درمانی شیراز بر اساس مدل شش بعدى وایز بورد بود. روش بررسی: پژوهش حاضر، توصیفى و کاربردى است که به صورت مقطعى انجام شد. 362 نفر از کارشناسان بیمارستان هاى آموزشى و درمانى شیراز وارد مطالعه شدند. داده ها توسط پرسشنامه اى استاندارد جمع آورى و امتیازات کسب شده به وسیله نرم افزار آمارى SPSS و آزمون t-test تحلیل شد. حداکثر امتیازات 7 امتیاز بود. امتیاز کمتر از 4 نشان دهنده قوت و امتیاز بیشتر از 4 نشان دهنده ضعف درنظر گرفته شد. یافته ها: میانگین امتیاز متغیرهاى مورد مطالعه در این پژوهش که شامل هدف گذارى، ساختار سازمانى (سازماندهى فعالیت ها)، رهبرى، هماهنگى، مکانیسم پاداش، ارتباطات و نگرش کارکنان نسبت به تغییر مى باشند، بترتیب در بیمارستان نمازی: 80/3، 01/4، 26/4، 39/4، 43/4، 13/4 و 74/3 ، در بیمارستان زمینه : 04/4، 20/4، 84/4، 72/4، 96/5، 16/4 و 68/3، در بیمارستان شهید چمران: 84/3، 48/3، 68/2 ، 76/3، 96/4، 36/3 و 60/3، در بیمارستان حافظ: 24/3 ، 21/4، 44/3، 12/4، 84/4 ، 72/2 و 52/3 و در بیمارستان شهید فقیهی: 75/2، 84/4، 80/3، 36/4، 32/5، 48/3 و 80/3 به دست آمد. نتیجه گیری: براساس یافته هاى این پژوهش در بعد هدف گذاری؛ بیمارستان زینبیه، در بعد ساختار سازمانی؛ بیمارستان هاى نمازى، زینبیه، حافظ و شهید فقیهى، در بعد رهبری؛ بیمارستان هاى نمازى و زینبیه، در بعد هماهنگی ؛ بیمارستان هاى نمازى، زینبیه، حافظ و شهید فقیهى، در بعد مکانیسم پاداش؛ تمام بیمارستان هاى مورد مطالعه و در بعد ارتباطات؛ بیمارستان هاى نمازى و زینبیه داراى ضعف بوده اند که نیاز به توجه بیشترى دارند. نگرش کارکنان سازمان نسبت به تغییر نیز در تمام بیمارستان هاى مورد مطالعه، به عنوان نقطه قوت ارزیابى شده است. "

مقدمه: از آن جایی که پرسنل پرستاری بیشترین درصد از کارکنان بیمارستانی را به خود اختصاص می دهند و کیفیت مراقبت های بهداشتی- درمانی تا حد زیادی متأثر از عملکرد کادر پرستاری است، بنابراین ارزیابی محیط داخلی سازمان از دیدگاه این افراد می تواند تا حد زیادی مبین نقاط قابل بهبود و قوت بیمارستان ها باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تبیین نگاه جامعه ی پرستاری شاغل از وضعیت مؤلفه های محیط داخلی سازمان صورت پذیرفته است. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی است، که به صورت مقطعی در بیمارستان های منتخب آموزشی، غیر آموزشی و خصوصی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تابستان 1389 انجام شده است. نمونه گیری شامل روش خوشه ای (انتخاب بیمارستان ها) و در داخل خوشه ها نمونه گیری به صورت تخصیص به نسبت صورت پذیرفته است. تعداد آزمودنی های مورد نظر به روش تصادفی ساده انتخاب شد ند. معیار ورود به نمونه، پرستارانی بودند که دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد باشند. بر این اساس تعداد نمونه ی پژوهش 384 محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه ی استاندارد مدل 6 بعدی وایزبورد (با پایایی 7/89 = α) گردآوری شد. امتیاز 20 در این پرسش نامه، امتیاز خنثی بود، امتیاز کمتر از 20 نشان دهنده ی قوت و امتیاز بیشتر از 20 نشان دهنده ی ضعف بیمارستان در متغیر مورد مطالعه بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 15 و آزمون های آماری نظیر میانگین و انحراف معیار، آنالیز واریانس یک طرفه، t و همبستگی Pearson تجزیه و تحلیل شده اند. یافته ها: بررسی وضعیت متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش که شامل هدف گذاری، ساختار سازمانی، رهبری، ارتباطات، مکانیسم پاداش، هماهنگی و نگرش به تغییر می باشند، حاکی از ضعف کلیه ی بیمارستان های مورد مطالعه در بعد مکانیسم پاداش (بیمارستان آموزشی: 62/22، بیمارستان غیر آموزشی: 01/24، بیمارستان خصوصی: 42/25) می باشد. همچنین ساختار سازمانی از موارد ضعف بیمارستان های غیر آموزشی (09/21) و نقطه ی قوت در سایر گروه های مورد مطالعه (بیمارستان آموزشی: 88/19، بیمارستان خصوصی: 93/19) می باشد. نتیجه گیری: ضرورت نگاه سیستماتیک در طراحی و تدوین مکانیسم پاداش عادلانه با حضور نمایندگان کارکنان از اقداماتی است که می تواند در بهبود وضعیت فعلی بیمارستان های مورد مطالعه تأثیر بسزایی داشته و دستیابی سازمان به اهداف از پیش تعیین شده اش را تسهیل نماید.

هدف این تحقیق مقایسة مؤلفه های آسیب شناسی سازمانی در فدراسیون های ورزشی موفق و ناموفق بود. این تحقیق توصیفی و از نوع مقایسه ای بود که به شکل میدانی اجرا شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شناخت سازمان ""پریزیوسی"" (1980) استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرهای استادان متخصص مدیریت ورزشی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با 90/0 به دست آمد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارمندان پنج فدراسیون ورزشی موفق شامل فدراسیون های کشتی، قایقرانی، ووشو، تکواندو و وزنه برداری (127 نفر) و پنج فدراسیون ورزشی ناموفق شامل فدراسیون های روستایی و عشایری، آمادگی جسمانی و ایروبیک، کبدی، ورزش های همگانی و کونگ فو (54 نفر)، تشکیل می دادند که از این تعداد 143 پرسشنامه برای تجزیه وتحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. ملاک انتخاب فدراسیون های موفق یا ناموفق، ارزیابی صورت گرفته از طرف وزارت ورزش و جوانان در شش ماهه نخست سال 1389 بود. برای بررسی طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف (K-S)، برای بررسی فرضیه های مقایسه ای، با توجه به طبیعی بودن یا نبودن داده ها، به ترتیب از آزمون های t دو نمونه ای مستقل و آزمون یو مان- ویتنی استفاده شد. تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 17 و Excel نسخه 2010 انجام گرفت. نتایج نشان داد، مؤلفه ساختار سازمانی در فدراسیون های موفق میانگین بالاتری نسبت به فدراسیون های ناموفق داشت (05/0>P). از طرف دیگر در فدراسیون های ناموفق وضعیت ارتباطات سازمانی و سیستم پاداش دهی نسبت به فدراسیون های موفق، مطلوب تر بود (05/0>P). با وجود شرایط بهتر فدراسیون های موفق در سایر مؤلفه های مورد بررسی، تفاوت معناداری بین فدراسیون ها مشاهده نشد (05/0<P).

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی و احصای نقاط بهبود آموزش های مهارتی کارکنان وظیفه براساس مدل وایزبورد انجام شده است. این تحقیق ازمنظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی قرار می گیرد که با استفاده از رویکرد کیفی و کمی (آمیخته اکتشافی) انجام شد. مجریان و متصدیان لشکری و کشوری مشارکت کننده در طرح جامع مهارت آموزی کارکنان وظیفه، جامعه پژوهش حاضر را تشکیل داده اند. نمونه گیری پژوهش در بخش کیفی (21 نفر) و کمی (40 نفر) به صورت هدف مند و به شیوه ملاکی صورت پذیرفت. داده های بخش کیفی با انجام مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته و داده های بخش کمی نیز با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته مستخرج از بخش کیفی گردآوری شد. تحلیل یافته های بخش کیفی طی سه گام تولید داده ها، تجزیه وتحلیل داده ها و تلفیق موردها مبتنی بر مدل هفت بعدی وایزبورد انجام و داده های بخش کمی پژوهش نیز با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن بود که آموزش های مهارتی کارکنان وظیفه ذیل طرح جامع مهارت آموزی در 7 بعد با 108 نقطه بهبود معنادار مواجه است. در هر یک از ابعاد مرتبط با 1. اهداف و مأموریت ها (22 نقطه بهبود)، 2. ساختار (32 نقطه بهبود)، 3. پاداش (9 نقطه بهبود)، 4. ارتباطات (9 نقطه بهبود)، 5. راهبری (11 نقطه بهبود)، 6. مکانیسم های مفید (14 نقطه بهبود) و 7. تعامل با محیط (11 نقطه بهبود) آسیب هایی شناسایی شد که در این میان، مشارکت کنندگان بیشترین میزان آسیب را در دو بعد پاداش و تعامل با محیط و کمترین میزان آسیب را در دو بعد مکانیسم های مفید و راهبری ذکر کرده اند.