درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اعتبار و پایایی نسخه فارسی پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان (گروه سنی زیر 15 سال) و بزرگسالان (گروه سنی بالای 15 سال) بوده است. بدین منظور، تعداد 1200 نفر(600 ورزشکار پسر و دختر در دامنه سنی 11 تا 15 سال و 600 ورزشکار مرد و زن 15 تا 30 سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند. دادهها بهوسیله پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان و بزرگسالان (رابرتز و همکاران1998) جمع آوری شد. برای تعیین اعتبار عاملی اکتشافی، از روش تحلیل عاملی مؤلفههای اصلی، برای تعیین اعتیار عاملی تاییدی از الگوی معادلات ساختاری و برای تعیین ثبات درونی و پایایی پرسشنامهها از روشهای ضریب آلفای کرونباخ و آزمون – آزمون مجدد استفاده شد. نتایج نشان میدهد که نسخه فارسی پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان و بزرگسالان ، با تعیین دو مؤلفه و عامل اصلی خودگرایی و تکلیفگرایی از اعتبار سازه، ثبات درونی و پایایی مطلوبی برخوردارند. بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که نسخه فارسی پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان و بزرگسالان جهت مطالعه ادراک موفقیت و هدفگرایی دانش آموران و ورزشکاران در محیطهای آموزشی و ورزشی دارای اعتبار و پایایی مناسبی میباشد.

هدف از تحقیق حاضر، استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها برای تعیین بهره وری و رتبه بندی دانشکده و گروه های آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی است به این منظور 28 دانشکده و گروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی انتخاب شدند. یکی از مهم ترین روش های غیرپارامتری برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده، مدل های تحلیل پوششی (DEA) می باشد و از مهم ترین مدل های این روش که به دنبال یافتن وزن های ورودی ها و خروجی ها و محاسبه میزان بهره وری از آن طریق هستند، مدل Bcc است که در آن بازده نسبت به مقیاس ممکن است متغیر (افزایشی، ثابت یا کاهشی) باشد. در این روش ابتدا داده های جمع آوری شده به شاخص های ورودی با ماهیت هزینه (بودجه، هیات علمی، کارکنان) و شاخص های خروجی با ماهیت تولید (آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی) تقسیم می شود. پس از تلفیق و ارزش گذاری (دادن وزن مناسب) به ورودی و خروجی ها که با استفاده از نظر خبره صورت می پذیرد، داده ها وارد مدل ارزیابی عملکرد می شوند که در این زمینه نرم افزار EMS مورد استفاده قرار می گیرد و بهره وری واحدها مشخص می شود. نتایج یافته ها نشان می دهد 11 دانشکده و گروه آموزشی با توجه به منابع ورودی، خروجی مطلوب در مجموع عملکرد آموزشی، پژوهشی و خدمات تخصصی داشته اند و از نظر بهره وری در حد مطلوبی قرار دارند. 18 دانشکده و گروه آموزشی بهره وری مطلوبی با توجه به مقدار ورودی خود نداشتند.

در این مقاله برنامه درسی آموزش تربیت بدنی در دوره های پیش دبستانی، دبستان، راهنمایی و دبیرستان در ایران با کشورهای کانادا و آمریکا مورد بررسی و مطالعه تطبیقی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش عبارت از برنامه درسی ایالات متحده آمریکا و کانادا و ایران بوده است. از میان روش های مطالعه تطبیقی روش جرج بردی که شامل چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است، استفاده شده است. منبع گردآوری اطلاعات راهنمای برنامه های درسی کشورهای یاد شده بود که از طریق شبکه اینترنت بدست آمدند و سپس در چک لیست های متعدد به تفکیک عناصر برنامه درسی اعم از زمینه های مفهومی، استانداردهای آموزشی، راهبردهای آموزشی (روش تدریس، سازماندهی، زمان بندی، نقش معلم، تسهیلات و تجهیزات آموزشی و منابع و مواد آموزشی) و راهبردهای ارزشیابی تنظیم شدند. مهم ترین دستاورد این تحقیق این است که میبایست در برنامه درسی تربیت بدنی آموزش و پرورش ایران با دیدگاهی وسیع تر تدوین شود و تقویت مهارت های برنامه ریزی، مدیریت (خودرهبری، یادگیری مستقل، مدیریت زمان، مدیریت استرس)، مهارت ارتباط بین فردی، خودباوری و خودپنداره مثبت نیز به اهداف درس تربیت بدنی افزوده شود. این تحقیق نشان میدهد که در کشورهای توسعه یافته به مسایل فوق در کنار تربیت جسمانی اهمیت زیادی داده میشود. همچنین در برنامه کشورهای مورد مطالعه استانداردهای آموزشی برای هر پایه و مقطع طراحی شده است که میبایست در ایران نیز چنین کاری انجام شود تا عناصر برنامه درسی قابل ارزیابی و بررسی علمی باشند. در نهایت پیشنهاد این مقاله این است که برنامه رسمی تربیت بدنی نیز با فعالیت های فوق برنامه و تفریحی تلفیق و همراه شود.

برای تعیین برخی ویژگی های حرکت های نشانه گیری ساده دست انسان و یافتن شواهدی مبنی بر نحوه برنامه ریزی و کنترل آنها، شاخص های انحنای خط سیر (زاویه شروع و انحنای بیشینه) و مسیر (زمان واکنش و زمان حرکت) حرکت های نشانه گیری 11 دانشجوی راست دست (2.18±21.86 ساله) مورد مطالعه قرار گرفت یافته ها پیرامون. ویژگی های جوهری عبارت بود از: 1) خط سیر مستقیم، با حفظ در تمام نقاط فضا، 2) خط سیر مستقل از تمرین بود و 3) نمودار سرعت خطی زنگوله ای و دارای تقارن بود. تغییرات زمان حرکت نیز مستقل از مکان زاویه ای ارائه هدف و تمرین بود. در حالی که زمان واکنش متناسب با افزایش جدایی زاویه ای افزایش یافت و تکرار دسته کوشش ها باعث کاهش آن شد. در کل یافته ها مشخص نمود که برنامه ریزی و کنترل حرکت های دست بر حسب مختصات دکارتی انجام می شود.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی ویژگی های روان سنجی فرم فارسی مقیاس سخت کوشی، شامل پایایی، روایی و تحلیل عاملی اکتشافی مقیاس بود. 283 دانشجوی دانشگاه تهران در دو گروه ورزشکار (124=n) و غیرورزشکار (159=n) با اجرای مقیاس سخت کوشی، مقیاس سلامت روانی و مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی در این پژوهش شرکت کردند. پایایی بازآزمایی مقیاس سخت کوشی بر اساس نتایج دو بار اجرای آزمون در مورد دو گروه نمونه محاسبه و با ضرایب همبستگی از 77/0 تا 88/0 تایید شد. همسانی درونی مقیاس سخت کوشی بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ در مورد دو گروه نمونه محاسبه و با ضرایب همبستگی از 65/0 تا 78/0 تایید شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، علاوه بر عامل کلی سخت کوشی، سه عامل را برای مقیاس سخت کوشی تایید کرد. روایی همزمان مقیاس سخت کوشی بر اساس ضرایب همبستگی نمره های آزمودنی ها در این مقیاس با نمره های آنها در زیرمقیاس های بهزیستی روان شناختی، درماندگی روان شناختی، کمال گرایی مثبت و کمال گرایی منفی بررسی و تایید شد.

هدف از پژوهش حاضر مطالعه ارتباط بین آزمونهای تخصصی جسمانی و مهارتی رشته بسکتبال در بازیکنان تیم ملی جوانان و بزرگسالان ایران بود. 50 نفر از اعضای دعوت شده به تیم ملی جوانان (سن 37/0 ± 8/16 سال، قد 73/9 ± 7/193 سانتی متر و وزن 02/11 ± 0/85 کیلوگرم) و بزرگسالان (سن 65/4 ± 5/24 سال، قد 29/9 ± 4/194 سانتی متر و وزن 93/13 ± 7/92 کیلوگرم) در سال 1386 در این پژوهش شرکت کردند. آزمون های سیمو، لمس خطوط، شنای روی کف دست، پرس سینه، جابجایی دست، دو 20 یارد رفت و برگشت، دو سرعت 30 یارد و دو 300 یارد به منظور ارزیابی آمادگی جسمانی، و از آزمون های تخصصی سه گام چپ و راست، پاس سینه با دو دست و دریبل ایفرد جهت ارزیابی قابلیت های مهارتی رشته بسکتبال استفاده شد. از آمار توصیفی برای توصیف نیمرخ بازیکنان و آزمون t مستقل برای تعیین تفاوت بین گروهی استفاده شد (05/0p< ). آزمون کولموگروف- اسمیرنوف جهت مطالعه توزیع طبیعی داده ها؛ ضریب گشتاوری پیرسون برای تعیین همبستگی بین آزمونهای مهارتی و جسمانی در هر دو رده سنی و آزمون ICCجهت تعیین ضریب پایایی آزمونهای مهارتی استفاده شد (05/0p< ).در آزمون های مهارتی، در هر دو رده سنی، اعضا تیم ملی دارای ضریب پایایی بالایی بودند و در مقدار نسبی پرس سینه، جابجایی دست، دریبل ایفرد و سه گام چپ و راست بین تیم جوانان و بزرگسالان اختلاف معنی دار مشاهده شد. همچنین، بین آزمون مهارتی دریبل ایفرد و آزمون جسمانی دو سرعت 30 یارد،سه گام چپ و راست و لمس خطوط، پاس سینه و مقدار نسبی پرس سینه در گروه جوانان همبستگی معنی داری مشاهده شد و در تیم بزرگسالان هیچ ارتباط معنی داری مشاهده نگردید. یافته ها نشان داد که بازیکنان بسکتبال نخبه جوان ضعف مهارتی خود را با استفاده از قابلیت های جسمانی جبران می کنند و این در حالی است که به نظر می رسد، بازیکنان بزرگسال این مهارت ها را بیشتر با تکیه بر تجربه بالای خویش انجام می دهند. بنابراین به نظر می رسد آزمون های مهارتی بویژه در بازیکنان جوان از اعتبار بالایی برای تعیین سطح مهارت این بازیکنان برخوردار نمی باشد.

روشهای متعددی - اعم از تهاجمی و غیر تهاجمی - در برآورد آستانه بی هوازی ورزشکاران استفاده می شود و توافق همگانی در مورد اینکه کدام روش بهتر است وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اعتبار آزمونهای کانکانی قدیم و جدید در برآورد آستانه بی هوازی مردان فعال است. 15 مرد فعال به طور داوطلب در این تحقیق شرکت کردند و در 3 جلسه مجزا با حداقل فاصله زمانی 48 ساعت 3 آزمون فزاینده را انجام دادند. آستانه بی هوازی در آزمونهای کانکانی قدیم و جدید بر اساس نقطه شکست ضربان و در آزمون مرجع بر اساس تجمع لاکتات خون تعیین شد. میزان همبستگی بین متغیرهای ضربان قلب، لاکتات و سرعت دویدن معادل با آستانه برآورد شده در آزمونهای کانکانی قدیم و جدید با آزمون مرجع با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون محاسبه و جهت تعیین توانایی پیش بینی از آنالیز رگرسیون استفاده شد. بین ضربان قلب و سرعت دویدن معادل با آستانه بر آورد شده با آزمون کانکانی جدید با ضربان قلب و سرعت معادل با آستانه لاکتات در آزمون مرجع همبستگی معنی دار (به ترتیب P<0.05، r=0.62، r=0.80، P<0.01) به دست آمد، ولی در آزمون کانکانی قدیم این همبستگی بین هیچ کدام از متغیرها معنی دار نبود. نقطه شکست ضربان قلب در آزمون کانکانی جدید بالاتر از آستانه لاکتات در آزمون مرجع برآورد شده بود. نتایج این تحقیق نشان داد آزمون کانکانی جدید از اعتبار لازم جهت برآورد آستانه بی هوازی برخوردار است، در حالی که استفاده از آزمون کانکانی قدیم بدین منظور به مربیان ورزش توصیه نمی شود.