درخت حوزه‌های تخصصی

به منظور تعیین اثر ورزش در مقدار IGFBP-1 در جریان خون مطالعه حاضر در شرایط ورزش طولانی و کلمپ هیپرگلیسمی و هیپرانسولینمی انجام شد هشت دوچرخه سوار مرد به طور تصادفی در دو نوبت جداگانه در شرایط کلمپ گلوکز G و کلمپ گلوکز به همراه تزریق انسولین IG به مدت 120 دقیقه روی دوچرخه ارگومتر با شدت تقریبا 70% حداکثر اکسیژن مصرفی VO2max رکاب زدند نمونه های خون در حالت استراحت قبل از کلمپ و سی دقیقه پس از کلمپ و زمان ورزش برای تعیین مقدار گلوکز انسولین IGFBP-3 ،IGFBP-1JGF-1 گرفته شد و مورد تجزیه قرار گرفتند غلظت گلوکز خون در هر دو آزمایش به طور معنی داری افزایش یافت 001/0< P و در حدود ده میلی مول در لیتر حفظ شد میانگین غلظت انسولین در پلاسما نیز در هر دو آزمایش به طور 32 معنی داری افزایش یافت 001/0> P و مقدار آن زمان ورزش به ترتیب در شرایط G 3/7+32 و GI 6/16+102 میکرو واحد در هر میلی لیتر بود مقدار IGFBP-1 پس از سی دقیقه کلمپ در هر آزمایش تغییر نکرد اما پس از 60 و 120 دقیقه ورزش به طور معنی داری کاهش پیدا کرد 001/0>P نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد غلظت زیاد گلوکز و انسولین در خون به دلیل تزریق خارجی این مواد ترشح IGFBP-1 را زمان ورزش کاملا متوقف کرده یا موجب افزایش کلیرانس (پاکسازی ) آن از گردش خون می شود بنابراین می توان گفت انسولین تنظیم کننده اصلی IGFBP-1 است و به نظر می رسد ورزش به تنهایی عامل تنظیم کننده ترشح IGFBP-1 باشد

تمرینات هوازی درآب که به اشکال مختلف دویدن ،پریدن وراه رفتن قابل اجراست،نتایج منحصر له فردی به دنبال دارد. تمرینات دویدن درآب ،به سه صورت دویدن درآب کم عمق،دویدن در آب عمیق بدون وسیله ی شناوری ودویدن درآب عمیق به کمک وسایل مخصوص شناورسازی اجرا می شود.دراین تحقیق،22 دختر غیر ورزیده ی دبیرستانی با میانگین سنی 82/0? 42/15 ، دردو گروه تجربی وشاهد ،پیش آزمون وپس آزمون ارزیابی توان هوازی ،ترکیب بدنی ،وزن ودو540 متر راانجام دادند.گروه تجربی با قرار گرفتن در آبی به عمق 70 درصد ارتفاع قد،برنامه ی تمرینی خود را با تکار سه روز درهفته آغاز کرده وبه مدت 18 هفته ادامه دادند. زمان دویدن درآب از20 دقیقه شروع شده وبه ترتیب هر جلسه یک دقیقه به آن اضافه شده به وری که درروز آخر،مدت زمان تمرین به 37 دقیقه رسیده است.میانگین درجه ی حرارت آب درطی جلسات تمرین نسبتاًثابت وبرابر2? 27 درجه ی سانتی گراد بوده است.نتایج به دست آمده عبارتند از:افزایش معنی دار7/4 درصدی مطلق ،کاهش معنی دار7/1 درصدی وزن بدن،کاهش معنی دار 5/6 درصدی چربی بدن وکاهش معنی دار 8/12 درصدی رکورد دو540 متر. درمجموع ،با توجه به نتایج تحقیقات انجام شده ،هدف از انجام تمرینات هوازی درآب،نوع تمرینات را مشخص می سازد:اگر هدف از انجام تمرینات ،حفظ آمادگی قلبی –عروقی ورزشکاران آسیب دیده وگروه های خاص می باشد،بهتر است که تمرینات درقسمت عمیق استخر،به کمک وسیله ی شناور سازی یا بدون آن انجام شود .اگرهدف از انجام تمرینات،افزایش افراد می باشد،بهتر است که تمرینات ،در قسمت کم عمق استخر وباحفظ الگوی دویدن در خشکی انجام گیرد.

مسابقات ورزشی که در نقاط مختلف کشور برگزار می شود، از جمله عواملی است که توجه گردشگران را به خود جلب می کند. یکی از دغدغه های بازاریابان و سازمان دهندگان رویدادهای ورزشی افزایش استقبال بازدیدکنندگان مسابقات ورزشی از طریق شناسایی عوامل تاثیرگذار بر حضور آنهاست. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین خصوصیات دموگرافیک شرکت کنندگان در رقابت های ورزشی و علاقه مندی آنها برای سفر مجدد به مقصد بود. بدین منظور،180 ورزشکار (شرکت کننده فعال) و 44 مربی یا سرپرست و غیره (شرکت کننده غیرفعال) از تیم های ورزشی غیربومی اعزام شده به مسابقات ورزشی به میزبانی استان گیلان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که اعتبار آن پیشتر به روش آلفای کرونباخ 86 صدم محاسبه شده بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون خی دو در سطح معناداری 05/0 ? P تجزیه و تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین علاقه مندی مجدد آزمودنی ها برای گردشگری به مقصد و برخی ویژگی های دموگرافیک آنها همچون سطح درآمد، مدرک تحصیلی، شغل، تاهل و فاصله محل سکونت تا مقصد ، ارتباط معناداری وجود ندارد (05/0 ? P) . این ارتباط فقط در مورد سن شرکت کنندگان فعال معنادار بود (017/0 = P ). در پایان نتیجه گیری می شود که به احتمال زیاد عوامل دیگری همچون انگیزش و موقعیت خاص مقصد از لحاظ جاذبه های گردشگری این ارتباط را تحت تاثیر قرار داده اند.

هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل استرس¬زا در داوران بین المللی و ملی ایران است؛ بنابراین از میان کلیه داوران ملی و بین¬المللی شش رشته تیمی و پنج رشته انفرادی (723N=)، 605 داور (83 درصد) در این تحقیق شرکت کردند. برای جمع¬آوری اطلاعات از پرسشنامه زمینه¬یابی استرس داوران (SOSS) استفاده شد. این پرسشنامه 29 سؤال را در بر می گیرد که برای روایی آن از اظهار نظر تخصصی 15 عضو هیئت علمی دانشگاه استفاده و ثبات درونی آن روی 30 داور تأیید شد (93/0α= ). داده ها با آزمون فریدمن، یومن ویتنی و کروسکال والیس در سطح معنی¬داری 05/0P≤ تجزیه تحلیل آماری شد. یافته ها نشان داد از شش عامل استرس زا در داوران به ترتیب عوامل ترس از اشتباه داوری، عملکرد فردی و فنی و ارزیابی عملکرد در بالاترین اولویت قرار دارند. با اینکه تفاوت معنی داری در اولویت عوامل استرس زای داوران ملی و بین المللی مشاهده نشد، داوران ورزش های تیمی استرس بیشتری را در عامل تعارضات میان فردی و شرایط زمانی و داوران ورزش های انفرادی استرس بیشتری را در عامل ارزیابی عملکرد، مشکلات شخصی و عملکرد فنی گزارش کردند (05/0P≤). ضمناً داوران جوان (کمتر از 40 سال) استرس بیشتری در عامل مشکلات شخصی و تعارضات میان فردی داشتند.

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین هوش هیجانی و تحلیل رفتگی شغلی دبیران تربیت بدنی مقطع متوسطه نواحی هفتگانه آموزش و پرورش مشهد بوده و به روش توصیفی- همبستگی و به شکل میدانی انجام شده است. نمونه تحقیق حاضر برابر با کل جامعه آماری بود و نمونه گیری صورت نگرفت و از 286 پرسشنامه ارسالی 220پرسشنامه(76 درصد کل پرسشنامهها) عودت داده شد. به منظور گردآوری اطلاعات ازدو پرسش نامه هوش هیجانی و تحلیل رفتگی استفاده شد که پس از روایی و پایایی سنجی بین آزمودنیهای مورد نظر توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آمار توصیفی (میانگین انحراف استاندارد و...) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی رگرسیون چند متغیره و آنالیز واریانس) استفاده شد. برخی از نتایج پژوهش نشان میدهد که میزان هوش هیجانی دبیران تربیت بدنی برابر با (29/ 32 SD = و 82/340= ) بوده که حاکی از سطح هوش هیجانی متوسط و بالایی است. تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی هم در دو بعد فراوانی و شدت به ترتیب برابر با (67/ 15 SD = و 19/ 35= ) و (90/ 17 SD = و 95/ 42 = ) بوده که حاکی از تحلیل رفتگی نسبتاً زیاد افراد تحت بررسی است. آزمون همبستگی بین هوش عاطفی و ابعاد تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی همبستگی معکوس و معنیداری در سطح 05/0 > p نشان داده است. نتیجه کلی این پژوهش نشان داده است که میزان هوش هیجانی و تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی به ترتیب میتواند مربوط به سن و شرایط شغلی آنان باشد. سایر یافتههای تحقیق نشان میدهد با توجه به بالا بودن سطح تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی افزایش سطح هوش هیجانی- که مهارتی قابل توسعه است- میتواند در کاهش میزان تحلیل رفتگی شغلی مؤثر باشد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک جلسه تمرین شبیه سازی فوتبال بر غلـظت IgA، IgG، IgM و کورتیزول بزاقی در بازیکنان فوتبال مرد است. به این منظور، ابتدا از میان بازیکنان فوتبال شهرستان سقز 30 نفر آزمودنی که دارای میانگین قد 5/178 سانتی متر، وزن 2/76 کیلوگرم، درصد چربی بدن 3/14 بودند به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. یک هفته پیش از آزمون اصلی، حداکثر اکسیژن مصرفی آن ها با استفاده از آزمون شاتل ران اندازه گیری شد و با توجه به میزان حداکثر اکسیژن مصرفی، به دو گروه همگن تقسیم شدند. ده دقیقه قبل از اجرای آزمون، نمونه گیری بزاق از آن ها به عمل آمد. گروه تجربی در ساعت 5 بعدازظهر به انجام فعالیت بدنی پرداختند که شامل اجرای یک جلسه تمرین شبیه سازی شده فوتبال متشکل از شش دوره 15 دقیقه ای تمرینات ویژه راه رفتن، دریبل توپ از میان موانع، دویدن به عقب و دویدن با سرعت بود. بلافاصله بعد از فعالیت، مرحله دوم و مرحله سوم نمونه گـیری بزاقی بعد از گذشت دو ساعت انجام شد. برای اندازه گیری ایمونوگلوبولین ها و کورتیزول از روش الایزا و پروتئین تام از روش برادفورد استفاده شد. روش های آماری شامل تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر به منظور تعیین تفاوت های مقادیر متغیرهای بین دو گروه و به منظور بررسی ارتباط ایمونوگلوبولین ها و کورتیزول بزاقی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتیجه پژوهش نشان داد غلـظت IgA و کورتیزول در مرحله پیش آزمـون، در مقایسه با بلافاصله بعد از آزمون، به ترتیب کاهش و افزایش معنی-داری داشت، اما غلظـت IgA و کورتیزول در مرحله پیـش آزمـون، در مقایـسه با دو ساعت بعد از آزمـون تفاوت معـنی داری نداشت. غلظت IgG و IgM در مرحله پیش آزمون، در مقایسه با بلافاصله بعد از آزمون و دو ساعت بعد از آزمون تفاوت معنی داری نداشت. همچنین غلظت IgA بلافاصله بعد از آزمون، همبستگی منفی با افزایش کورتیزول نشان داد؛ بنابراین با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد تمرین شبیه سازی فوتبال با توجه به مدت، شدت و سـایر ویژگی های آن ممکن است موجب تضـعیف موقتی IgA شود که مهم ترین ایمونوگلوبولین بزاقی است؛ یعنی ورزشکارانی که در این رشته به انجام تمرینات مشغول-اند احتمال دارد در معرض ابتلا به بیماری های مربوط به کاهش IgA قرار گیرند.

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر نشانه های کلامی بینایی درونی و بیرونی، طی تمرینات ذهنی راه رفتن بر توان مکانیکی عضلات اندام های تحتانی سالمندان غیرفعال و مقایسه با سالمندان فعال انجام شد. بدین منظور 40 سالمند 60 تا 80 ساله (20 فعال و 20 غیرفعال) به طور هدف دار انتخاب شده و در یک طرح پیش آزمون و پس آزمون گروه های همسان شرکت کردند. پس از تمرینات اولیه تصویرسازی، شرکت کننده ها بر اساس امتیاز پرسشنامه MIQ-RS به دو گروه همسان تقسیم شده و به 5 جلسه تصویرسازی راه رفتن روی چوب موازنه با نشانه های کلامی بینایی بیرونی و درونی در مورد حرکات اندام تحتانی یا علائم روی چوب موازنه پرداختند. برای محاسبه توان عضلانی مفاصل اندام های تحتانی در پیش آزمون و پس آزمون، از دوربین های تحلیل حرکت و صفحه نیرو استفاده شد. مطابق نتایج تحلیل واریانس دو عاملی ترکیبی چند متغیری، اثر اصلی آزمون برای مفصل زانو و لگن معنی دار بود (025/0p<)؛ ولی اثر اصلی نشانه ها و همچنین اثر متقابل آن دو بر توان های عضلانی معنی دار نبود (025/0p>). بنابراین، 5 جلسه تصویرسازی باعث افزایش توان عضلات زانو و لگن می شود؛ ولی جهت دهی توجه به نشانه های درونی و بیرونی تفاوتی را ایجاد نمی کند.

پژوهش حاضر اثر سه روش بیش تمرینی را بر سیستم ایمنی (لکوسیتها و زیر رده های آن مانند لنفوسیتها، مونوسیتها، نوتروفیلها) شناگران زن مورد مطالعه قرار می دهد. شناگران زن باشگاهی که بیش از یکسال به طور مرتب مشغول تمرین شنا بودند جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهد. چهل آزمودنی از این جامعه به طور تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه که شامل یک گروه کنترل و سه گروه تجربی بودند، با تعداد 10 نفر در هر گروه قرار گرفتند. پیش از شروع تمرینات نمونه خونی برای بررسی گلبولهای سفید و زیر رده های آن جمع آوری گردید. پس از آن آزمودنیها به مدت شش هفته در چهار گروه متفاوت با چهار برنامه تمرینی متفاوت که از نظر حجم تمرین و تعداد روزها در هفته تفاوت داشت به تمرین پرداختند.در پایان شش هفته تمرین، مجددا نمونه های خونی جهت برررسی میزان گلبولهای سفید و زیر رده های آن جمع آوری گردید. از آمار توصیفی برای توصیف شاخص های آمار توصیفی (میانگین، میانه، نما، دامنه، حداکثر و حداقل) استفاده گردید و از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) برای مقایسه میانگین ها در چهار گروه استفاده گردید. برای مقایسه اختلاف میانگین های پیش آزمون t وابسته استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که گروه تجربی، که بیشترین حجم تمرین و کمترین زمان دوره بازیافت را داشتند، بیشترین کاهش معنی دار (p ٪5) در گلبولهای سفید آنان مشاهده گردید. این امر همچنین با تحقیقات گذشته که ثابت نموده حجم ها و شدت های زیاد تمرین در ورزشکاران قهرمان، سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش گلبولهای سفید می شود مطابقت دارد.

یکی از هدف های عمده هر علم بخصوص روان شناسی ورزش اندازه گیری پدیده های مورد نظر و دادن جنبه کمی به آنهست در این زمینه پژوهشی با هدف بررسی اثر برد و باخت با توجه به جهت گیری هدفی (وظیفه مدار و خود مدار) بر میزان عزت نفس در فوتبالیست های لیگ کشور (دسته اول و برتر) تنظیم و به مورد اجرا گذاشته شد بدین منظور 60 آزمودنی با انتخاب تصادفی تحت عنوان حجم نمونه در جامعه آماری تیم های شرکت کننده در لیگ دسته اول و برتر کشور به پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه های وظیفه مداری و خودمداری در ورزش پاسخ دادند پس از استخراج یافته ها و تنظیم جداول توزیع فراوانی به بررسی داده های حاصله با نورم مندرج در پرسشنامه به ارزیابی میزان عزت نفس آزمودنی ها پرداخته شد سپس با استفاده از روش های آماری و T وابسته و T مستقل به بررسی اثر برد و باخت و جهت گیری هدفی بر میزان عزت نفس اقدام شد نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین میزان عزت نفس وظیفه مداران قبل از مسابقه و بعد از برد (P=0/226) و همچنین بعد از باخت ( P=0/74) تفاوت معنی داری وجود ندار این نتیجه در مورد خود مداران قبل از مسابقه و بعد از برد (P=0/186) و نیز بد از باخت (P=0/054) تفاوت معنی داری را نشان نداد همچنین بین میانگین نمره های عزت نفس در دو گروه وظیفه مدار و خود مدار متعاقب برد (P=0/054) و نیز پس از باخت (P=0/450) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

هدف از این پژوهش عبارت است از مقایسه اثر سه نوع تمرین قدرتی، استقامتی، و موازی بر ویژگیهای بیوانرژیک ، قدرت بیشینه و ترکیب بدنی دانشجویان تمرین نکرده.46 دانشجوی داوطلب شرکت در پژوهش با میانگین سنی 21/1+89/24 سال به صورت تصادفی در چهار گروه قدرتی ، استقامتی، موازی، و کنترل تقسیم شدند...

هدف تحقیق حاضر توصیف مدیریت فنی، اداری و فرهنگی هشتمین المپیاد ورزشی (دانشگاه شهید باهنر کرمان، 1385) و مقایسة آن با پنجمین و ششمین المپیاد است تا در نهایت، به برنامه ریزی نهمین المپیاد در سال1387 منجر شود. در این تحقیق از دیدگاه های مربیان استفاده شده است و 95 (15/30 درصد) مربی زن و مرد در آن شرکت کرده اند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای بود که توسط مربیان تکمیل شد. نتایج نشان داد که به طور کلی، شرایط اسکان و غذا در المپیاد هشتم کمی بهتر از المپیادهای پنجم و ششم بود. کمبود اردوهای تدارکاتی، امکانات و تأسیسات ورزشی، مربیان و متخصصان فنی، سرمایه گذاری و نگرش مثبت نسبت به ورزش های قهرمانی در دانشگاه ها قابل ملاحظه است. پیشنهادات پژوهش عبارتند از : رفع کمبود امکانات و تسهیلات رفاهی (میانگین سه المپیاد برای زنان 10 و مردان 3/16 درصد بود که زنان در المپیاد ششم بیشترین مشکل (16 درصد) را داشتند)، رفع مشکل تغذیه (میانگین سه المپیاد برای زنان 3/9 و برای مردان 3/8 درصد که بیشترین درصدها برای زنان و مردان مربوط به المپیاد پنجم بوده است)، رفع ضعف برنامه ریزی (میانگین سه المپیاد برای زنان 11 و برای مردان 6 درصد که بیشترین درصدها مربوط به المپیادهای ششم و هشتم زنان بوده است)، رفع ضعف داوری (میانگین سه المپیاد برای زنان 13 و برای مردان 3/11 که بیشترین درصدها مربوط به زنان (22 درصد) و مردان (18 درصد) در المپیاد هشتم بوده است). پیشنهادات دیگری نیز داده شده است که درصدهای پایین تری دارند: رفع ضعف مدیریت، رفع ضعف کادر فنی، رفع مشکل جوایز و هدایا، رفع نقایص اسکان و حذف قهرمانان ملی از مسابقات. پیشنهاد میشود با توجه به نتایج تحقیق، از سؤالات مطرح شده به عنوان راهکار بهبود المپیادها استفاده شود.

تغییر الگوی توزیع چربی در زنان یائسه با کاهش عملکرد تخمدان ها ارتباط دارد و این امر منجر به افزایش میزان شیوع بیماری های قلبی- عروقی پس از یائسگی می شود. لذا شناسایی روش های کم خطر برای کاهش چربی احشایی در شرایط فقدان استروژن اهمیت دارد. هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی اثر تمرین هوازی بر وزن چربی احشایی موش های صحرایی اوارکتومی شده. برای این منظور، تعداد 32 سرموش صحرایی ماده 11 هفته ای از نژاد ویستار با میانگین وزن 36/13± 56/168 گرم به صورت تصادفی هدفدار در سه گروه (اوارکتومی شده و تمرین، شم، اوارکتومی شده) قرار گرفتند. دو هفته بعد از جراحی، موش ها به مدت 8 هفته ( هر هفته 5 روز و هر روز 60 دقیقه با سرعت 26 متر بر دقیقه و شیب 10 درجه) روی تردمیل جوندگان تمرین کردند. در پایان برنامه، همه حیوانات کشته شدند و چربی احشایی به روش جراحی باز استخراج و توزین گردید. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی شفه و آزمون t هم بسته استفاده شد. سطح معناداری آماری05/0 P< تعیین شد. نتایج نشان داد که بعد از 8 هفته، اختلاف در وزن بدن و چربی احشایی گروه های اوارکتومی شده و شم معنادار بود. بین وزن بدن گروه های تجربی و کنترل (اوارکتومی شده) بعد از 8هفته تمرین هوازی تفاوت معناداری مشاهده نشد، درحالی که اختلاف چربی احشایی آن ها معنادار بود. وزن بدن و وزن چربی احشایی گروه اوارکتومی شده و میانگین غذای مصرفی و قد گروه تجربی (اوارکتومی شده و تمرین) نسبت به دو گروه دیگر افزایش معناداری داشت. این یافته ها بیانگر نقش ورزش در کاهش چربی احشایی حتی در شرایط فقدان استروژن است.

ماتریکس متالوپروتئینازها گروه بزرگی از پروتئازهایند که مسئول تزیه ماتریکس خارج سلولی اند وفعالیت آنها تحت شرایط فیزیولوژیکی مثل ترمیم زخم و رگ زایی و ... مهم و ضروری اما موقت و زودگذر است و با مهار کننده های درون زا کنترل می شود. اما، فرایندهای پاتولوژیکی مثل انواع بیماریها، همین طور پس از فشار آفرینهای فیزیکی و مکانیکی،....

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر موسیقی مهیج و آرام بخش بر اجرای هوازی، میزان درک فشار، و غلظت کورتیزول بزاقی در مردان تمرین کرده.30 دانشجوی تربیت بدنی مرد با میانگین سن 89/3+66/25 سال ، قد 66/7+65/176 سانتی متر، وزن 20/16+45/78 کیلوگرم، درصد چربی بدن ...

هدف از این پژوهش تبیین شاخصهای مؤثر بر موفقیت ورزشی تیم های ایران در رویدادهای بین المللی بود. جامعة آماری این پژوهش مدیران اجرایی، ورزشکاران، مربیان و پیشکسوتان فدراسیون های ورزش های انفرادی می باشد که از بین آن ها چهار فدراسیون(کشتی، وزنه برداری، دو و میدانی و تکواندو) به صورت تصادف ی خوشه ای انتخاب شد و همچنین مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش وجوانان بود که 153 نفر در نهایت به پرسش نامه های تحقیق پاسخ دادند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامة استاندارد بررسی جو ورزش نخبگان(دی بوسچر و همکاران، 2011 ) شامل 95 سؤال می باشد. روایی محتو ایی آن توسط متخصص ین این حیطه 0) به دست آمد. با استفاده از مدل تحلیل مسیرعوامل / مورد ارزیابی قرار گرفت و پایایی پرسش نامه نیز از طریق مطالعه مقدماتی با 30 نفر و آزمون آلفای کرونباخ( 93 مؤثر بر موفقیت ورزشی تیم ها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که دو عامل بیرونی حمایت مالی و مح یط قهرما نی با ضرا یب استاندارد به 0 بیشترین اثر / 0 از طریق ساختار وسیاست گذاری اثر غیر مستقیم بر موفقیت ورزشی دارند. همچنین متغیر سیستم مربیگری باضریب استاندارد 348 / 0و 048 / ترتیب 457 0کمترین اثر را بر موفقیت ورزشی دارند. در نهایت مدیران و سیاست گذاران ورزش ی م ی توانند با شناخت / و متغیرحمایت شغلی- ورزشی با ضریب استاندارد 134 عوامل موفقیت، سرمایه گذاری و تمرکز مناسبی بر این عوامل داشته باشند.

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو روش تمرین تناوبی و تداومی موضعی بر استقامت عضلات شکم و محیط و چربی زیر پوستی شکم در دختران غیر ورزشکار است بدین منظور 36 دختر ورزشکار با دامنه سنی 18 تا 22 سال در دو گروه تمرینات تناوبی و تداومی به مدت دو ماه و هفته ای 2 جلسه شرکت داده شدند اندازه گیری ها جهت پیش آزمون و پس آزمون شامل محیط چربی زیرپوستی و استقامت عضلات شکم آزمودنی ها بود به منظور تجزیه و تحلیل های آماری از آزمون های T وابسته و غیر وابسته ونرم افزار SPSS Win95 استفاده شد تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که تمرینات تناوبی و تداومی سبب افزایش استقامت عضلات شکم شده اما تمرینات تداومی تاثیر بیشتر ی داشت تمرینات تناوبی و تداومی نتوانستند سبب کاهش محیط شکم گردند اما موجب کاهش چربی موضعی شکم شدند در این مورد تمرینات تناوبی تاثیر بیشتری داشت

هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوین برنامه راهبردی پژوهش های حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی بود. به این منظور ابتدا به بررسی وضعیت موجود نظام پژوهش و وضعیت مطلوب پرداخته شد، سپس با مقایسه آنها، دو فهرست اولیه از قوت ها و ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها تهیه گردید. فهرست اولیه یادشده، پس از نهایی شدن در جلسات طوفان مغزی (با حضور صاحب نظران) در قالب پرسشنامه ای برای نظرخواهی اعضاء هیئت علمی دانشگاه ها و پژوهشگران رشته ارسال و جمع آوری شد. به منظور تحلیل نهایی قوت ها و ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها و تدوین راهبردها، از روش ماتریس TOWS استفاده شد. نتایج نشان داد مهم ترین راهبردهای توسعه نظام پژوهش در تربیت بدنی و علوم ورزشی عبارت اند از: تقویت تعامل نظام پژوهش علوم ورزشی و پژوهشگران و نهادهای پژوهشی حوزه های مرتبط، تدوین نظام جامع ساماندهی پایان نامه های رشته تربیت بدنی، تخصص عمل در فعالیت های پژوهشی، تقویت ICT نظام پژوهش علوم ورزشی کشور، تقویت برنامه محوری در نهادها و مراکز پژوهشی تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور، تقویت و توسعه پژوهش های تقاضا محور، ایجاد نظام تربیت، توسعه دانش و جذب پژوهشگر، تقویت و توسعه فرهنگ پژوهش در بین دانشجویان و اعضاء هیئت علمی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور، ایجاد نظام حمایت مالی و معنوی از پژوهشگران تربیت بدنی و علوم ورزشی و تقویت نظام حقوق معنوی و مالکیت فکری پژوهش های تربیت بدنی و علوم ورزشی، ایجاد یا تقویت ساختار منسجم پژوهشی در گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی و مراکز پژوهشی.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مصرف مالتودکسترین بر مقدار گلوکز خون و شاخص های بی هوازی پسران جوان ورزشکار بود. 30 پسر جوان ورزشکار به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه تجربی (تعداد= 15؛ میانگین و انحراف معیار سنی 8 /0±67 /16 سال، قد22 /5±27 /171سانتی متر و وزن 29 /4±87 /67 کیلوگرم) و کنترل (تعداد= 15؛ میانگین و انحراف معیار سنی 03 /1±73 /16 سال، قد 41 /5±34 /173 سانتی متر و وزن 25 /4±11 /69 کیلوگرم ) تقسیم شدند. آزمودنی ها در طول 60 دقیقه دویدن با 70 درصد ضربان قلب بیشینه، هر 15 دقیقه، محلول مالتودکسترین 5 درصد یا دارونما به مقدار 3 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف کردند. قابلیت های بی هوازی شامل اوج توان، میانگین توان و شاخص خستگی با استفاده از آزمون وینگیت اندازه گیری شد. برای سنجش مقدار گلوکز خون از دستگاه گلوکومتر استاندارد استفاده شد. برای سنجش اندازة اثر مصرف مالتودکسترین بر متغیرهای وابسته از آزمون آماری اومگا دو (2) استفاده شد. براساس اطلاعات به دست آمده، 84 /61 درصد از کاهش گلوکز خون در گروه کنترل را می توان به اثر متغیر مستقل نسبت داد که بسیار زیاد ارزیابی می شود. با توجه به نتایج می توان گفت که مصرف مکمل مالتودکسترین در طول 60 دقیقه فعالیت هوازی با 70 درصد ضربان قلب بیشینه بر میانگین تغییرات گلوکز خون و متغیرهای بی هوازی در پسران جوان ورزشکار تأثیر معنی دار و اندازة اثر قابل قبولی دارد.