درخت حوزه‌های تخصصی

امروزه استفاده از ستارگان ورزشی در بازاریابی و تبلیغات کالاها در بسیاری از برنامه های بازاریابی باشگاه ها قرار گرفته است. ستارگان ورزشی بعنوان گروه های مرجع با توجه به قابلیت های ویژه و منحصر بفرد خود می توانند باعث ترغیب مصرف کنندگان به استفاده از محصولی خاص گردند. هدف از این پژوهش بررسی عواملی است که در تبلیغات برند ورزشکار مؤثر هستند. جامعه آماری شامل کلیه متخصصان و نخبگانی بود که در زمینه برند فعالیت داشتند. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی تعداد 200 افراد در این مطالعه شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه مشتمل بر 33 سوال و دارای ده خرده مقیاس بود. از آمار توصیفی (درصد فراوانی، میانگین و جداول فراوانی) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی و آزمون فریدمدن) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که تخصص ورزشی ورزشکار بیشترین میزان اهمیت و الگوی نقش کم اهمیت ترین را در برند ورزشکاران داشت. سایر ابعاد به ترتیب شامل: سبک رقابت، منش ورزشی، رقابت جویی، جذابیت فیزیکی، سمبل، تناسب اندام، سبک زندگی و الگوی نقش بود. بنابراین بازاریابان و مدیران ورزشی می توانند از ورزشکاران متخصص در جهت ساخت برند ورزشکار و موفقیت تبلیغات بهره جویند.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه جوسازمانی و سلامت روان کارشناسان شاغل در وزارت ورزش و جوانان کشور بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان زن و مرد وزارت ورزش و جوانان کشور (معادل 298 نفر) تشکیل دادندکه تعداد 169 نفر از آن ها انتخاب شد. نتایج نشان داد که بین جوسازمانی و سلامت روان کارشناسان سازمان ورزش و جوانان کشور رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین میان ابعاد جو سازمانی و سلامت روان، رابطه چندگانه ای مشاهده شد و این یافته حاصل شد که رضایت از پاداش، وضوح و توافق بر روی هدف، به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های وضعیت سلامت روان کارشناسان وزارت ورزش و جوانان کشور می باشند. به طور کلی، می توان گفت فراهم نمودن جو سازمانی مناسب، به ویژه از طریق کسب رضایت از پاداش، توافق و وضوح اهداف سازمانی، تاحدودی تضمین کننده سلامت روان کارشناسان شاغل در وزارت ورزش و جوانان می باشد.

هدف از این پژوهش، مقایسه تأثیر تمرینات قدرتی با انسداد عروق و بدون انسداد عروق بر شاخص های فشار مکانیکی متابولیکی ناشی از ورزش دختران جوان می باشد. در این پژوهش که با روش نیمه تجربی و طرح متقاطع انجام شد، 14 دختر جوان (با میانگین سنی 2/1±21 سال و شاخص توده بدنی 9/3 ± 23 کیلوگرم بر متر مربع) به فاصله یک هفته و به صورت تصادفی در سه حالت کنترل، تمرینات قدرتی با انسداد عروق و تمرین مقاومتی بدون انسداد قرار گرفتند. تمرین شامل یک جلسه تمرین مقاومتی پایین تنه در سه نوبت تا حد خستگی بود. در گروه با انسداد عروق، قسمت نزدیک به تنه ران توسط تورنیکت هنگام تمرین بسته می شد. شدت در تمرین با انسداد عروق 20 تا 30 درصد یک تکرار بیشینه بود و درگروه بدون انسداد، همین تمرینات با شدت 70 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه، اما بدون محدودیت جریان خون انجام شد. نمونه های خونی قبل، بلافاصله و نیم ساعت بعد از تمرین حاد به منظور تعیین غلظت کراتین کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز LDH)) گرفته شد. همچنین، جهت تحلیل داده ها از آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنا داری 0.05>P استفاده گردید. برمبنای یافته ها، تفاوتی در مقادیر کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز دو گروه تمرینی در هیچ یک از زمان ها مشاهده نمی شود؛ بنابراین،به نظر می رسد تمرینات مقاومتی با انسداد عروق، شاخص های فشار مکانیکی متابولیکی ناشی از ورزش مانند کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز را حداقل در کوتاه مدت افزایش نمی دهد و احتمالاً، این تمرینات از منظر فشار مکانیکی متابولیکی ناشی از ورزش برای دختران جوان ایمن می باشند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی هوازی مردان فعال بود. 24 دانشجوی مرد فعال با توجه به برآورد  vVO 2maxبه سه گروه تمرین در محیط گرم (8 نفر)، تمرین در محیط طبیعی (8 نفر) و کنترل (8 نفر) به صورت همتا تقسیم شدند. آزمودنی های گروه محیط گرم و طبیعی 12 جلسه طی دو هفته متوالی تمرین کردند. هر جلسه تمرین شامل 5 وهله 150 ثانیه ای دویدن با شدت 90-85 درصد vVO 2maxروی نوار گردان بود و بین هر وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 50 درصد vVO 2maxبه عنوان استراحت فعال قرار داشت. پیش و پس از پروتکل پژوهش، آزمون T maxو آزمون فزاینده بیشینه روی نوار گردان جهت بررسی عملکرد هوازی و آزمون وینگیت به منظور بررسی عملکرد بی هوازی در محیطی با دمای 1±23 درجه و رطوبت 5±35 درصد طبیعی اجرا شد. بررسی داده ها، از طریق تحلیل واریانس یکسویه در سطح 05/0P< نشان داد، تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم، شاخص های vVO 2max، T max، مسافت حداکثر سرعت توان هوازی و میانگین توان بی هوازی به ترتیب به مقدار 3/14 درصد، 3/16 درصد، 4/33 درصد و 1/40 درصد نسبت به پیشرفت گروه تمرین در محیط طبیعی افزایشی معنا دار داشت، اما حداکثر توان بی هوازی (15 درصد) تنها نسبت به گروه کنترل افزایش معنا داری داشت (05/0P<). همچنین مقدار لاکتات پس از آزمون T maxتنها در گروه تمرین در محیط گرم (6/12-  درصد) کاهش معناداری نشان داد، اما در مقایسه های بین گروهی تفاوت معنادار نبود (05/0P<). گروه کنترل در هیچ یک از شاخص ها تفاوت معناداری نشان نداد (05/0P<). به طور کلی نتایج نشان داد دو هفته تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم، عملکرد هوازی و برخی شاخص های عملکرد بی هوازی را نسبت به محیط طبیعی به طور معناداری بهبود می دهد.

هدف پژوهش حاضر مقایسة اختلالات رفتاری در بین نوجوانان ورزشکاران رشته های انفرادی و تیمی و افراد غیرورزشکار بود. 188 دانش آموز دختر و پسر 14-12 ساله انتخاب شده و به سه گروه غیرورزشکاران، ورزشکاران انفرادی و تیمی تقسیم شدند. جهت اندازه گیری اختلالات رفتاری، پرسشنامة رفتاری راتر فرم معلم و فرم والد مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده از هر دو فرم مذکور، علاوه بر میزان شیوع بیشتر اختلالات رفتاری در نوجوانان غیرورزشکار، تفاوت هر یک از خرده مقیاس ها در بین دو گروه نوجوانان ورزشکار انفرادی، تیمی و غیرورزشکار نیز از لحاظ آماری معنادار گردید. همچنین پسران میزان بالاتری از اختلالات رفتاری را نسبت به دختران به خود اختصاص دادند. فعالیت های مختلف ورزشی می توانند در پیشگیری و کاهش اختلالات رفتاری نوجوانان مؤثر واقع گردند به طوری که می توان به آن به عنوان روشی ارزشمند در کنار سایر روش های نوین مقابله نگریست.

حضور فعال و هماهنگ داوران در تمامی لحظات رقابت فوتبالبه منظور مشاهده، تشخیص مناسب و اعمال مقررات، نیازمند داشتن آمادگی جسمانی بالایی می باشد؛ از این رو، هدف از پژوهش حاضر، توصیف نیم رخ ترکیب بدن و پیکرسنجی و نیز بررسی ارتباط آن ها با نتایج آزمون های آمادگی جسمانی ویژه داوران لیگ برتر فوتبال ایران می باشد.آزمودنی های این پژوهش، 70 داور مرد لیگ برتر فوتبال ایران (با میانگین سنی 45/37±4/36 سال، قد 05/6±59/179 سانتی متر، توده بدن 2/6±53/75 کیلوگرم، درصد چربی 97/11±3/15 درصد، VO2MAX برابر با 82/2±57/54 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه و اوج و میانگین توان بی هوازی به ترتیب 98/40±66/532 و 72/37±50/518 وات) بودند. آزمون های بی هوازی، هوازی، ترکیب بدنی و پیکرسنجی با استفاده از روش های استاندارد در آکادمی ملی فوتبال ایران اندازه گیری شدند. همچنین، در بخش تجزیه و تحلیل داده ها به منظور تعیین رابطه بین متغیرهای پژوهش، از ضریب هم بستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین شاخص های پیکرسنجی، قد ایستاده، وزن، طول اندام تحتانی، قطر مچ دست، آرنج و زانو با توان بی هوازی و بین قد ایستاده و قطر مچ پا با توان هوازی رابطه معنا داری وجود دارد (P≤0.05)؛ بنابراین، به نظر می رسد که داوران لیگ برتر ایران از قد بلند، BMI پایین، VO2MAX و توان بی هوازی بالایی برخوردار هستند و این شاخص ها می توانند اهمیت قابل توجهی در شناسایی استعدادهای داوری و تعیین ملاک های ورودی برای گزینش داوران زبدهفوتبال داشته باشند.

سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2، پراستفاده ترین ابزار اندازه گیری اضطراب رقابتی در ادبیات مربوط است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اعتبار عاملی و پایایی نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی 2 در ابعاد شدت، جهت و فرکانس بود. نسخه اصلی سیاهه، دارای 27 سؤال و سه خرده مقیاس اضطراب جسمانی، شناختی و اعتمادبه نفس است. 356 پرسشنامه توسط ورزشکاران 16تا 34 ساله ای که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت داشتند، تکمیل شد. برای برآورد روایی سازه سیاهه از پنج مدل رقابتی و برای برازش مدل های اندازه گیری از تحلیل عاملی تأییدی (CFA) استفاده شد. پایایی سیاهه با استفاده از روش همسانی درونی محاسبه شد. برای بررسی پایایی زمانی با استفاده از روش آزمون- آزمون مجدد از ضریب همبستگی درون طبقه ای استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که نسخه فارسی سیاهه، از مدل سه عاملی 16 سؤالی در ابعاد شدت، جهت و فرکانس حمایت می کند و روایی و پایایی سیاهه تأیید می شود. در نتیجه، نسخه فارسی سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-2 با 16 سؤال برای سنجش اضطراب حالتی رقابتی ورزشکاران، توصیه می شود.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی مؤلفه­های خودتوصیفی بدنی مربیان زن نخبه آمادگی جسمانی کشور بود. به همین منظور پرسشنامه 70 گویه­ای خود توصیفی بدنی ساخته شده توسط مارش و همکاران (1994) در اختیار 83 مربی زن نخبه ایروبیک و آمادگی جسمانی سراسر کشور قرار گرفت. روایی ابزارهای مذکور توسط متخصصین و پایایی آن­ها نیز در یک مطالعه مقدماتی مورد ارزیابی قرار گرفته و آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اضطراب بدنی اجتماعی 0/92 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های کولموگروف اسمیرنف، یو من ویتنی، کروسکال­والیس، t گروه­های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون استفاده شد. بر اساس یافته­های پژوهش، بین میانگین نمره خود توصیفی بدنی (F=3/082, p=0/021) و همچنین خرده مقیاس­های لیاقت ورزشی، قدرت، استقامت چربی بدن و عزت نفس مربیان زن نخبه ایروبیک کشور به تفکیک تعداد جلسات تمرین منظم آنان در هفته تفاوت معنی­دار وجود دارد (0/05>p). بین مربیان متأهل و مجرد در خرده مقیاس های ظاهر بدنی و چربی بدن تفاوت معنی­دار وجود داشته (0/05>p) و میانگین نمره مربیان مجرد در این دسته از مؤلفه­ها بیشتر است. به طور کلی یافته­های این پژوهش بر نقش کلیدی مؤلفه­های خود توصیفی بدنی مربیان زن نخبه ایروبیک و آمادگی جسمانی کشور تأکید می­ورزد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش شاخص دشواری در یادگیری مهارت حرکتی بود. به ویژه فرض شد که نسبت فاصله عرض هدف (ID) که عامل مشهودی در زمان حرکت است می تواند عامل تعین کننده ای در یادگیری حرکتی باشد و هنگامی که نسبت فاصله عرض هدف حفظ می شود یادگیری بالاتری به نسبت زمانی که فقط یک عامل تغییر می کند انجام می گیرد. بدین منظور در این پژوهش، 71 پسر 9 تا 12 ساله که هیچ گونه سابقه در زمینه بسکتبال نداشتند در 9 گروه به تمرین پرتاب آزاد بسکتبال با شاخص های دشواری مختلف (شاخص های دشواری یکسان، ساده تر و سخت تر از شرایط استاندارد) پرداختند. پس از اجرای 200 کوشش در قالب 10 بلوک 20 کوششی، آزمون انتقال با فاصله و عرض هدف استاندارد از شرکت کنندگان به عمل آمد. نتایج تحلیل کواریانس بر نمرات آزمون انتقال گروه ها نشان از یادگیری بهتر در گروه هایی که با شاخص دشواری ثابت تمرین کرده بودند داشت. چنین استنباط می شود که نسبت فاصله عرض هدف در به دست آوردن راهبرد کنترلی که در طول تمرین به کار می رود موثر می باشد. از نتایج این پژوهش به نظر می رسد شاخص دشواری و حفظ این نسبت ها، عامل موثری در افزایش میزان یادگیری می باشد. پیشنهاد می شود مربیان برای افزایش میزان یادگیری با حفظ شاخص دشواری تکلیف، به آموزش مهارت بپردازند.

سازمان ها به منظور بهبود مزیت رقابتی خود و فعالیت در بازارهای جهانی ، ناگزیرند تا با نیازهای در حال تغییر به سرعت بیشتر پاسخ دهند. این پاسخگویی از طریق مدیریت تولید درکلاس جهانی امکان پذیر است. لذا هدف پژوهش حاضر تدوین مدل توسعه اقتصادی صنعت ورزش ایران با رویکرد تولید در کلاس جهانی بود. نمونه های برگزیده در پژوهش حاضر، متخصصان، اقتصاد دانان و اعضاء هیات علمی (بازاریابی ورزشی، مدیریت صنعتی) بودند، که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. پس از انجام بیش از 15 ساعت مصاحبه عمیق با 15 نفر از نمونه های منتخب، اشباع نظری به دست آمد و مصاحبه ها پیاده سازی شدند. با استناد به نتایج تحلیل مصاحبه های میدانی در محیط Nvivo 10؛ مدل کیفی مذکور با 85 مفهوم و 17 کد محوری و 4 کد گزینشی بدست آمد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد بین توسعه اقتصادی صنعت ورزش و عوامل آن (توسعه نهادی، ساختارو مالکیت، توسعه رسانه ای، توسعه علمی- پژوهشی، توسعه هواداران ودرآمدحاصل ازآن، توسعه نیروی انسانی، توسعه امکانات و زیرساخت، توسعه حقوقی و قانونی، توسعه بنگاههای صادرات، توسعه وگسترش شبکه های اجتماعی) با عوامل تولید در کلاس جهانی (کیفیت، نوآوری، هزینه، زمان، انعطاف پذیری) و عوامل خدمت در کلاس جهانی (فروش و پس ازفروش) رابطه علی و اثر گذار وجود دارد که می تواند باعث توسعه صنعت ورزش درکلاس جهانی شود.

تغییر و تحولات سریع علم و فناوری در جهان و تلقی ورزش به مثابه یک حرفه از یک طرف و تبدیل آن به صنعت از طرف دیگر، دست اندرکاران ورزش را با چالش های جدیدی روبه رو ساخته است که گذر از آنها نیازمند به کارگیری رویکردها و روش های خلاقانه است و موفقیت بالقوه سازمان ها در قابلیت های فکری آنها ریشه دارد. ازاین رو هدف این تحقیق بررسی تأثیر ابعاد سرمایه فکری در تشخیص فرصت های کارآفرینانه ورزشی شهر تهران است. جامعه آماری پژوهش را 110 نفر از کارآفرینان صنعت ورزش، سرمایه گذاران ورزشی در شهر تهران تشکیل دادند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که سرمایه فکری تأثیر مثبت و معناداری در تشخیص فرصت های کارآفرینانه دارد و از بین ابعاد سه گانه آن سرمایه رابطه ای یا مشتری، بیشترین تأثیر را در تشخیص فرصت صنعت مذکور دارد.