درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل کیفی توسعه پایدار از طریق ورزش و شناسایی موانع و راهبردهای آن انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نوع راهبرد، کیفی بود که از رویکرد گراندد تئوری (نظریه برخاسته از داده ها) برای ارائه نتایج بهره گرفته شد. مشارکت کنندگان در پژوهش 21 نفر از نخبگان (شامل اعضای هیئت علمی، مدیران ارشد در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون های ورزشی، کارشناسان خبره، مربیان ورزشی و بازیکنان گذشته تیم ملی) بودند. داده های پژوهش از طریق مصاحبه اکتشافی گردآوری شدند. ملاک اتمام گردآوری داده ها رسیدن به اشباع نظری بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از رهیافت ظاهرشونده مربوط به اثر گلیزر (1992) بهره گرفته شد که از طریق اجرای سه فرایند کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. در بررسی موانع توسعه پایدار از طریق ورزش، 47 کد مستقل و 11 مفهوم که شکل دهنده سه مقوله کلی (موانع شناختی-دانشی، ساختاری و قانونی-مدیریتی) بودند، شناسایی و طبقه-بندی شدند. همچنین، در بخش راهبردها 35 کد و 10 مفهوم استخراج شدند و در سه مقوله کلی (راهبردهای ادراکی-ارتباطی، اقتصادی-ساختاری و عملکردی) دسته بندی شدند. نت ایج این پژوهش می-تواند در برنامه ریزی های کلان توسعه کشور و همچنین برنامه های توسعه بخش ورزش موردتوجه قرار گیرد و با تأکید بر رفع موانع و اتخاذ راهبردهای مستخرج از این پژوهش، می توان مسیر دستیابی به اهداف توسعه پایدار کشور را هموار کرد.

هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تفاوت متغیرهای مرتبط با محتوای فرکانسی نیروی عکس العمل زمین طی دویدن با کفش هایی با جنس تخت رایج پی وی سی و نانوسیلیکا است. 15 مرد سالم فعال به صورت داوطلبانه (با میانگین سنی 3±24 سال، قد 5±176 سانتی متر، وزن 8±69 کیلوگرم و شماره پای 1±43) و بدون سابقه آسیب دیدگی، در حالت های کفش با تخت نانوسیلیکا، کفش با تخت پلی وینیل کلراید و پابرهنه، روی صفحه نیروسنج دویدند. پس از تبدیل فوریه نیروی عکس العمل زمین و متغیرهای وابسته فرکانس5/99، فرکانس میانه و پهنای فرکانسی با استفاده از نرم افزار متلب محاسبه شد. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با طرح های تکراری برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج، کاهش معنا دار در فرکانس 5/99 و میانه فرکانسی، محتوای فرکانسی مؤلفه های قدامی خلفی و عمودی نیروی عکس العمل زمین هنگام دویدن به ترتیب با کفش با تخت نانوسیلیکا و کفش پلی وینیل کلراید در مقایسه با پای برهنه نشان داد. همچنین در فرکانس 5/99، محتوای فرکانسی مؤلفه داخلی خارجی آن افزایش معنا دارداشت. در فرکانس میانه، پهنای فرکانسی و فرکانس 5/99 ، در هیچ کدام از صفحه ها بین دو نوع کفش تفاوت معنا دار مشاهده نشد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد استفاده از کفش با تخت نانوسیلیکا در مقایسه با دویدن با پای برهنه، پایداری بیشتری در صفحه فرونتال ایجاد می کند؛ اما استفاده از کفش دارای تخت نانوسیلیکا در مقایسه با کفش دارای تخت پلی وینیل کلراید، برتری ویژه ای در متغیرهای محتوای فرکانسی وابسته به نیروی عکس العمل زمین نشان نداد.

هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر عمل کرد طرح سباح در آموزش مهارت های شنا به دانش آموزان و بیان موانع اجر ای این طرح از د یدگاه مربیان و کارشناسان بود. 8,34 و تود ة شاخص بدنی ± پژوهش در دو بخش به صورت نیمه تجربی و توصیفی- پیمایشی صورت پذیرفت. در بخش نیمه تجرب ی 30 نفر با م یانگین سن ی 5,98 23,98 از میان فراگیران به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و با ارزیابی مربیان و داوران در پیش آزمون و پس آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. در بخش ±2,05 ابزار این بخش پرسش نامه محق ق .(N= توصیفی، جامعة آماری شامل کلیة مربیان طرح و کارشناسان ادارات و نواحی آموزش وپرورش شهرستان ارومیه بودن د( 43 ساخته ای بود که مشکلات و موانع اجرای طرح را در 4 بعد: امکانات و فضاها، مدیریت و برنامه ریزی، مشکلات مربوط به مربیان و مشکلات وابسته به دانش آموزان df= و 43 AGFI= بررسی می کرد. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه توسط اساتید مجرب تربیت بدنی و روایی ساز ة آن از طریق تحلیل عامل ی تأیید ی ( 0,91 به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها α= مورد تأیید قرار گرفت و ضریب پایایی آن در یک مطالعة مقدماتی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 85 (P= و 0,00 از آزمون رتبه ای فریدمن، یومان – ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که در تمامی مهارت های شنا ب ین پ یش آزمون و پس آزمون تفاوت معنادار ی وجود دارد. در بخش بررسی موانع اجرای بهینة طرح، مشخص شد که بیشترین مشکلات به ترتیب مربوط به کمبود امکانات و تجهیزات، مشکلات مربوط به مرب یان، مدیریت و برنامه ریزی و درنهایت مشکلات دانش آموزان است. آنچه در این تحقیق به دست آمده حاکی از تأثیرگذار بودن طرح دارد. ولی تا نتیجه مطلوب و موردنظر فاصله دارد که باید با مهیا نمودن شرایط، امکانات و برنامه ریزی و مدیریت مناسب زمینة را برای آموزش و یادگیری بهتر فراهم نمود.

هدف از تحقیق حاضر مقایسه نتیجه بارداری و سلامت نوزاد در بدو تولد در مادران ورزشکار و غیر ورزشکار است جامعه تحقیق را دبیران زن تربیت بدنی و غیر تبیت بدنی شهر مشهد تشکیل می دهند که در زایمان اول خود در سنین 24 تا 32 سال مورد مطالعه قرار گرفتند طی مصاحبه ای که بین 1033 نفر صورت گرفت افرادی که زایمان خود را در بیمارستان خصوصی یا به صورت غیر طبیعی انجام داده بودند و نیز مبتلایان به بیماری های جدی سیستمیک وارثی همچنین مادران چند قلوزا و سیگاری از مطالعه حذف شدند و در نهایت با توجه به شرایط ورزش در هر گروه 50 مادر ورزشکار و 150 مادر غیر ورزشکار مورد بررسی قرار گرفتند روش کار به این صورت بود که ابتدا اطلاعات فردی وشغلی طی مصاحبه و اطلاعات مربوط به زایمان از طریق پرونده های پزشکی زایمانی نمونه ها جمع آوری شد و سپس متغیرهای تحقیق که طول مدت بارداری زمان مرحله دوم زایمان وزن نوزاد و امتیاز آپگار نوزاد در بدو تولید بود در دو گروه مشخص گردید این اطلاعات با استفاده از روش های آماری t استودنت و مجذور کای مورد تحلیل و بررسی آماری قرار گرفت نتایج تحقیق نشان داد بین مدت زمان دوران بادراری ومرحله دوم زایمان وامتیاز آپگار دقیقه اول نوزدان تفاومت معنی داری وجود ندارد ولی وزن نوزاد مادر ورزشکار هنگام تولد 41/34+93/160گرم کمتر از گرم دوم بود که از این نظر بین مادر ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0< p )

هدف این پژوهش عبارت است از مطالعه تاثیر یک دوره مسابقه شبه رسمی کاراته و یک دوره زمانی ۲٤ ساعته بازیافت بر پاسخ سلول های دستگاه ایمنی (4CD، 8CD و 8CD/4CD). بدین منظور ١۲ کاراته کار تیم ملی به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و در دو جدول منهای ٧٠ کیلوگرم با قد معادل 2/5 ± 175 سانتی متر و BMI معادل 68/1 ± 7/21 کیلوگرم بر مجذور قد، به علاوه ٧٠ کیلوگرم با قد معادل 9/2 ± 8/181 سانتی متر و BMI معادل 3/2 ± 4/25 کیلوگرم بر مجذور قد، به صورت دوره ای به رقابت پرداختند و هر کدام در یک روز ٥ مسابقه را به روش مسابقات رسمی برگزار کردند. نمونه های خونی قبل از مسابقه اول، بعد از مسابقه اول، سوم، پنجم، و بازیافت (۲٤ ساعت پس از اتمام مسابقات) گرفته شد و در آزمایشگاه تخصصی و با روش های ویژه مورد سنجش قرار گرفت. آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون t وابسته برای مقایسه بین مراحل مسابقه و بازیافت استفاده شد. در این پژوهش سلول های 4CD پس از یک دوره مسابقه، در مقایسه با مرحله پیش آزمون، ٤٦ درصد افزایش و ۲٤ ساعت پس از اتمام مسابقات، ٤٤ درصد کاهش نشان دادند. سلول های 8CD نیز پس از مسابقات، در مقایسه با مرحله پیش آزمون، ١۲ درصد کاهش و ۲٤ ساعت پس از آن ٤ درصد افزایش نشان دادند. نسبت سلول های 8CD/4CD در پایان مسابقات، ٨٩ درصد افزایش و ۲٤ ساعت پس از آن ۲١ درصد کاهش داشت. با وجود این، هیچ کدام از این تغییرات معنادار نبود. به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد مقادیر استراحتی سلول های 4CD، 8CD و نسبت 8CD/4CD پس از یک دوره مسابقه شبه رسمی کاراته و یک دوره بازیافت ۲٤ ساعته تغییر معناداری نداشتند.

هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت ایمنی سالن های ورزشی آموزش و پرورش استان کرمانشاه از دیدگاه مدیران بود. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بود و به شکل میدانی انجام شد. جامعه و نمونه آماری این تحقیق شامل کلیه سالن های ورزشی آموزش و پرورش استان کرمانشاه و همچنین مدیران اداره کننده این سالن ها بودند. ابزار مورد استفاده عبارت بود از چک لیست های ارزیابی ایمنی سالن های ورزشی که پایایی آنها در مطالعه مقدماتی به روش آلفای کرونباخ 86/0 محاسبه شد. اطلاعات مورد نیاز به صورت حضوری و با تکمیل چک لیست ها توسط مدیران گردآوری شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها و توصیف نتایج از آمار توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش و پرورش استان کرمانشاه دارای 42 سالن ورزشی و 6 مکان ورزشی روباز است که وضعیت ایمنی تأسیسات و ساختمان سالن های ورزشی استان با میانگین امتیاز 3/138 در حد متوسطی بود، ایمنی زمین های بازی موجود در سالن های ورزشی استان با میانگین امتیاز 82/304 وضعیت خوبی داشت و در نهایت ایمنی تجهیزات مورد استفاده در سالن های ورزشی با میانگین امتیاز 92/180 دارای وضعیت متوسطی بود.

هدف محقق از این تحقیق، تعیین نقش سرمایه روانشناختی بر میزان سرمایه اجتماعی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد بود. تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی به شمار می آید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد تشکیل می دادند. روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود برای اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه، پرسشنامةاولیه را به 11 تن از اساتید رشته علوم اجتماعی ارائه و با جمع بندی نظرات آنان پرسشنامةنهایی تنظیم شد. همچنین روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. برای تایید پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار پایایی پرسشنامه سرمایه اجتماعی 87/0 و پرسشنامه سرمایه روانشناختی84/0 گزارش شد. در سطح آمار استنباطی، ابتدا توزیع داده ها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلک و بررسی شد و باتوجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ،T مستقل استفاده شد. نتایج آزمون های آماری نشان داد: امیدواری با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (274/0r= و 001/0p=). خوش بینی با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (248/0r= و 001/0p=). تاب آوری با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (199/0r= و 001/0p=). نهایتاً بین سرمایه روانشناختی با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (262/0r= و 001/0p=). این در حالی است که بین خودکارآمدی و سرمایه اجتماعی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد رابطه معنی داری وجود نداشت(085/0r= و 059/0p=).

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر سرعت موسیقی بر عملکرد بیهوازی دانشجویان پسر رشته تربیتبدنی است. بدین منظور 45 دانشجوی مرد رشته تربیت بدنی با میانگین سنی 81/1±93/21 سال، وزن 73/11±05/68 کیلوگرم، شاخص توده بدن (BMI)08/3±27/22 و قد 22/16±27/172 سانتی متر انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تجربی با سرعت بالا (140bpm =) و تجربی با سرعت پایین (100bpm=) تقسیم شدند و طی 2 مرحله، پیش و پس آزمون، ارزیابی شدند. قبل از انجام آزمون از آزمودنی ها خواستیم از بین قطعات موسیقی ارائه شده یکی را انتخاب کنند(برای گروه های تجربی قطعاتی متفاوت ارائه شد). آزمودنی ها پس از 10 دقیقه گرم کردن، با و بدون موسیقی، به اجرای آزمون وینگیت پرداختند. طی اجرای آزمون وینگیت شاخص های عملکرد بی هوازی (اوج، میانگین و درصد افت توان) توسط نرم افزاری ویژه اندازه گیری شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS (آزمون ANOVA یکطرفه) در سطحی معنی دار P< 0.05 تجزیه و تحلیل شدند. در پی تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پس آزمون آزمودنی های 3 گروه، بین شاخص های توان بی هوازی تفاوتی معنی دار مشاهده نشد. در مورد پارامترهای اوج و میانگین توان بی هوازی گرچه تفات هایی (افزایش اوج و میانگین توان بی هوازی در گروه موسیقی با سرعت بالا) به چشم می خورد، اما به طور مشابه، تفاوت مشاهده شده معنی دار نبود. از این رو، بر اساس یافته های این تحقیق به نظر می رسد شنیدن موسیقی قبل از اجرای فعالیت های بی هوازی بر عملکرد بیشینه تأثیری ندارد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر فعالیت استقامتی بر بیان ژن Hand2 بطن چپ بود. بدین منظور 14 رت (نر نژاد ویستار با 20±113گرم و پنج هفته سن) تحت شرایط کنترل شده (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (14 هفته ای) را روی تردمیل اجرا کرد و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی بی هوش و تشریح شدند، سپس قلب و بطن چپ آن ها خارج و با استفاده از روش Real time-PCR میزان بیان ژن Hand2 بطن چپ آن ها اندازه گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t تک نمونه ایی اطلاعات به دست آمده ارزیابی شد. نتایج نشان داد میانگین بیان ژن Hand2 بطن چپ گروه تجربی به طور معناداری (P=0.007) بیشتر از گروه کنترل بود. بنابراین به نظر می رسد ژن Hand2 در نوع هایپرتروفی ایجاد شده تأثیرگذار باشد.

هدف تحقیق: هدف این تحقیق، بررسی پاسخ آدیپونکتین سرم به یک جلسه دوی وامانده ساز با شدت های مختلف در زنان غیرفعال بود. روش تحقیق: 30 زن سالم با میانگین سن 31/2 ± 8/23 سال، وزن 35/3 ± 7/84 کیلو گرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 03/2 ± 91/22 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه که هیچ گونه سابقه بیماری قلبی عروقی و دیابت نداشتند، انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه فعالیت با شدت کم (LIGَ)، با شدت متو سط (MIG) و با شدت زیاد (HIG) تقسیم شدند. پروتکل آزمون گیری شامل دوی پیشرونده تا حد واماندگی روی نوار گردان بدون شیب بود که با توجه به روش کارونن در گروه های LIG ،MIG و HIG به ترتیب با شدت 55 تا 65 درصد، 65 تا 75 درصد و 75 تا 85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. خون گیری در دو مرحله قبل و 30 دقیقه پس از اتمام فعالیت و با شرایط کاملا مشابه و به دنبال 12تا14 ساعت ناشتایی انجام شد. برای تعیین مقادیر آدیپونکتین سرمی، گلوکز وانسولین ناشتایی از تست الایزا و برای اندازه گیری TGو C- LDLاز روش آنزیماتیک استفاده شد. داده ها بااستفاده از آزمون های T وابسته وآنالیز واریانس یکطرفه در سطح 05/0≥P تحلیل شد. نتایج: نتایج افزایش اندک غیر معنی دار مقادیر آدیپونکتین را به دنبال فعالیت در هر سه گروه LIG ،MIG و HIG نشان داد. از سوی دیگر، تغییرات مقادیر آدیپونکتین بین سه گروه و مقادیر پیش و پس آزمون گلوکز و انسولین نیز در هر سه گروه به لحاظ آماری معنی دار نبود. بحث و نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد که افزایش شدت ورزش و کاهش مدت آن باعث تغییر اندک آدیپونکتین سرم در زنان جوان غیرفعال می شود. به علاوه، اگرچه ورزش عموما فواید کاملا شناخته شده ای بر دستگاه های بدن دارد، این مطالعه نشان می دهد ورزش با مدت کم بهبود مطلوبی را در مقادیر آدیپونکتین سرمی ایجاد نکرده است.

هدف این مطالعه بررسی تأثیر برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 بر پیشگیری از بروز آسیب بازیکنان فوتبال مرد جوان ایران بود.سی وپنج تیم رده سنی جوانان فوتبال ایران در این تحقیق شرکت کردند. این تیم ها به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. تیم هایی که در گروه مداخله قرار گرفتندبه مدت30هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 را انجام دادند.تعدادساعات فعالیت تیم های گروه کنترل و مداخله به همراه آسیب های بازیکنان در طول مدت مطالعه به صورت آینده نگر توسط مربیان و کادر پزشکی تیم ها ثبت گردید. در طول مطالعه 1220 آسیب رخ داد. نتایج آزمون پواسون نشان داد بازیکنان گروه مداخله به طور معنی داری کمتر از بازیکنان گروه کنترل آسیب دیده اند.از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که برنامه تمرینی جامع گرم کردن +11 می تواند سبب کاهش آسیب های بازیکنان جوانان فوتبال شود. بنابراین پیشنهاد می گردد مربیان وبازیکنان فوتبال نوجوان از این برنامه تمرینی به جای برنامه گرم کردن عادی جهت کاهش آسیب ها استفاده نمایند.

هدف این پژوهش بررسی رابطة بین نوآوری و کارآفرینی در فدراسیون های موفق است. در این پژوهش که از نوع مطالعات توصیفی - پیمایشی است، پنج فدراسیون موفق که هر سال از طرف سازمان تربیت بدنی انتخاب میشوند، بررسی شده اند. جامعة آماری پژوهش 40 نفر است که اعضای هیئت رئیسه (5 نفر) و 3 نفر کارشناس از هر فدراسیون (جمعاً 8 نفر از هر فدراسیون) را در بر میگیرد. در این پژوهش رابطة بین نوآوری و کارآفرینی در فدراسیون های موفق بررسی شد و نتایج پژوهش نشان داد بین نوآوری و کارآفرینی در مدیران و کارشناسان فدراسیون های موفق رابطة مثبت و معنیداری وجود ندارد. این فدراسیون های موفق عبارتند از: فدراسیون کبدی، فدراسیون جانبازان و معلولین، فدراسیون بدن سازی و پرورش اندام، فدراسیون دو و میدانی و فدراسیون دوچرخه سواری.

در سال های اخیر سنگ نوردی در کشورمان به یکی از ورزش های جذاب و پرطرفدار بویژه در بین جوانان تبدیل شده که شرایط جغرافیایی کشور (اغلب کوهستانی) و پیشرفت های فنی بویژه ساخت دیوارهای مصنوعی در آن بی تاثیر نبوده است. ولی همزمان با پیشرفت و افزایش علاقه مندی به این ورزش به صورت غیررسمی گزارش شده که آمار آسیب های ویژ? این رشته در بین ورزشکاران افزایش یافته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی شیوع صدمات اسکلتی – عضلانی اندام های است. به این منظور در فاصله زمانی 3 ماهه، وضعیت آسیب دیدگی 50 سنگ نورد از شهرهای اردبیل، ارومیه، کرمانشاه، نهاوند و همدان با معاینه بالینی در نواحی انگشتان، کف دست، مچ، ساعد، آرنج، بازو و کمربند شانه ای ارزیابی شد. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل آنها، مشخص شد نیمی از آسیب ها به انگشتان دست وارد شده و نیم دیگر در سایر نواحی مورد مطالعه تقریباً به طور مساوی توزیع شده بود. از نظر نوع آسیب، کشیدگی لیگامنت جانبی بین بندی فوقانی (PIP) در انگشتان دست، و کشیدگی عضلات خم کننده عمقی (FDP) و سطحی (FDS) انگشتان دست، کشیدگی قرقره حلقوی A2 و کشیدگی عضلات چرخاننده کتف بیشترین میزان آسیب ها را شامل می شوند. همچنین تفاوت معنی داری در آسیب ها بین دو گروه از سنگ نوردان باتوجه به درجه صعود آنان به دست آمد. همچنین ارتباط معنی داری بین حداکثر درجه صعود و شدت صدمات قرقره حلقوی A2 مشاهده شد

هدف از اجرای این تحقیق بررسی ارتباط بین فناوری اطلاعات با مدیریت دانش و مهارت های ارتباطی معلمان تربیت بدنی استان آذربایجانشرقی بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه معلمان تربیت بدنی زن و مرد استان آذربایجانشرقی است که تعداد کل آنها 1302 نفر بودند(635 زن و 667 مرد). نمونه آماری با توجه به جدول مورگان 302 نفر تعیین گردید که با روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی از شهرستان های مرند، میانه، مراغه و نواحی 3، 4 و 5 تبریز تعیین شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه فناوری اطلاعات کارگر(1393)، مدیریت دانش رنجبر(1388) و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی(1990) استفاده گردید. برای بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگراف – اسمیرنوف و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کروسکال والیس، همبستگی اسپیرمن، آزمون یومن ویتنی و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معنا داری بین فناوری اطلاعات با مدیریت دانش و مولفه های آن در معلمان تربیت بدنی وجود دارد. ارتباط معنی داری بین فناوری اطلاعات با مولفه های شنودی و بازخوردی مهارت های ارتباطی معلمان تربیت بدنی وجود دارد. همچنین فناوری اطلاعات به طور معنی داری بر مدیریت دانش و مهارت های ارتباطی تأثیر دارد. با توجه به نتایج تحقیق، به منظور افزایش مدیریت دانش و مهارت های ارتباطی معلمان تربیت بدنی، توجه به فناوری اطلاعات ضروری به نظر می رسد.

هدف از این پژوهش، ارائة یک مدل غیرورزشی پیشگوی VO2max با استفاده از متغیر فعالیت بدنی اندازه گیری شده به-وسیلة دستگاه گام شمار در مردان 65-40 ساله، سالم با سبک زندگی فعال است. به این منظور از 69 آزمودنی برای توسعه و اعتبارسنجی مدل پیشگو استفاده شد. ظرفیت عملی با استفاده از از تست یک مایل پیاده روی راکپورت اندازه گیری شد. شاخص های ترکیب بدن اندازه گیری شدند. فعالیت بدنی به وسیلة گام شمار (Hj-113 Omron) در طول روز به مدت2 هفتة متوالی اندازه گیری شد. همبستگی معناداری بین VO2max با متغیرهای مستقل ترکیب بدن و گام های روزانه مشاهده شد (05 /0>p) . همچنین گام های روزانه به طور معناداری با VO2max ارتباط داشت (70 /0=R) . آنالیز رگرسیون چندمتغیره نشان داد که VO2max با بهره گیری از متغیرهای سن، وزن، نسبت کمر به لگن و تعداد گام روزانه قابل پیشگویی است (001 /0p<، ml/kg/min4 /1=SEE، 92 /0=R) . هنگام استفاده از مدل پیشگو برای برآورد ظرفیت عملی آزمودنی ها، VO2max پیشگویی شده و اندازه گیری شده همبستگی معناداری با یکدیگر داشتند (005 /0>p، 86 /0=R) . به نظر میرسد که گام های روزانه متغیر مفیدی برای مدل های غیرورزشی ظرفیت عملی در مردان میانسال است. احتمالاً این مدل دقت مدل های رگرسیون را برای پیشگویی دقیق تر VO2max در مطالعات گسترده مرتبط با سلامت افزایش خواهد داد

یک پدیده رایج در رفتار ورزشی افت موقتی است که هنگام از سرگیری اجرا پس از یک دوره وقفه اتفاق می افتد. این پدیده افت گرم کردن نامیده می شود. در این تحقیق اثر دوره های زمانی مختلف تکالیف تداخلی بر افت گرم کردن در سرویس والیبال آزمایش شد. نمونه تحقیق 56 نفر با میانگین سنی 53/1 ± 20 بود که به طور تصادفی از میان دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه ارومیه انتخاب شدند. آزمودنی ها 20 کوشش اولیه را اجرا کردند، سپس 10 دقیقه استراحت کرده و پس ازآن 5 کوشش پایانی را اجرا کردند. در حین 2 یا 5 دقیقه پایانی زمان استراحت، آزمودنی ها یکی از تکالیف تداخلی شامل دویدن، تصویرسازی ذهنی، ضربه زدن به توپ والیبال و ادامه استراحت را اجرا کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر (4*2*4) تحلیل شد. نتایج نشان داد تمرین ضربه زدن موجب حذف افت گرم شدن و تصویرسازی ذهنی و دویدن سبب کاهش آن می شود. همچنین دویدن به مدت 2 دقیقه بهتر از دویدن به مدت 5 دقیقه بود و موجب کاهش بیشتری در افت گرم کردن شد. بین دیگر تکالیف تداخلی تفاوت معنی داری در حالات 2 و 5 دقیقه وجود نداشت. این یافته ها از فرضیه فعالیت _ آمایه (ناکسون و اشمیت، 1971) حمایت می کند.