درخت حوزه‌های تخصصی

با توجه به افزایش فارغ التحصیلان دانشگاهی در طی سال های اخیر و تمایل آنها برای ورود به بازار کار، بعضا مشکلاتی بر سر راه این دانشجویان دیده شده و یا از طریق آنها گزارش می شود. در همین راستا این مطالعه برای بررسی موانع تجربه شده برای ورود به بازار کار توسط دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز طراحی شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی این دانشگاه بود(263 نفر) که بر اساس جدول مورگان 155 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته موانع کارآفرینی جمع آوری شد، روایی صوری و محتوایی پرسشنامه نیز با نظرخواهی از اساتید کارآفرینی و مدیریت ورزشی مورد تایید قرارگرفت. پایایی درونی از طریق آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد کفایت حجم نمونه نیز از طریق شاخص 78/0KMO= گزارش شد. سپس اطلاعات جع آوری شده از پرسشنامه ها با استفاده از روش تحلیلی تاپسیس مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از آزمون یو من ویتنی نیز برای بررسی اختلاف نظر بین دانشجویان پسر و دختر در خصوص موانع کارآفرینی استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که بیشترین وزن از نظر دانشجویان به موانع آموزشی و سپس فردی اختصاص یافت. محتوای درسی دانشجویان در دوره تحصیلی و روش تدریس از مهم ترین عواملی بودند که در تحقیق حاضر شناسایی شد. ترس از دست دادن سرمایه اندک خود و نداشتن اعتماد به نفس و عدم احساس حمایت از دانشجویان کارآفرین از دیگر عوامل هستند. به نظر می رسد طراحی دوباره و هدفمند محتوای آموزشی و حمایت ملموس از دانشجویان باعث ترغیب دانشجویان به سمت کارآفرینی خواهد شد.

زمینه و هدف: دوران کودکی از مهمترین مراحل زندگی است که در آن شخصیت فرد پایه ریزی شده و شکل می گیرد. اغلب اختلالات و نا سازگاریهای رفتاری پس از دوران کودکی ناشی از کمبود توجه به دوران حساس کودکی و عدم هدایت صحیح در روند رشد و تکامل است. این بی توجهی منجر به عدم سازش و انطباق با محیط و بروز انحرافات گوناگون در ابعاد مختلف برای کودک می باشد هدف از این پژوهش تعیین اثر بخشی بازی درمانی بر پرخاشگری، استرس و اضطراب کودکان بود. روش: بدین منظور در یک طرح نیمه تجربی با گروه کنترل نابرابر با پیش آزمون و پس آزمون تعداد 40 نفر از دانش آموزان پسر پایهی چهارم ابتدایی شهرستان نورآباد (دلفان) در سال تحصیلی 1397-1396 با استفاده روش نمونه گیری غیرتصافی در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) کاربندی شدند. در ابتدا از نظر پرخاشگری، استرس و اضطراب مورد پیش آزمون قرار گرفتند. آموزش بازی درمانی برگرفته از کتاب گری لندرث (1369، ترجمه خدیجه آرین، 1369) به مدت 8 جلسه 1 ساعت و 45 دقیقه ای و هفته ای دو جلسه به گروه آزمایش ارائه شد. و سپس دو گروه مجددا از نظر پرخاشگری، استرس و اضطراب مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کووارانس چندمتغیره نشان داد که بازی درمانی بر پرخاشگری، استرس و اضطراب کودکان موثر است. نتیجه گیری: می توان دریافت که آموزش بازی درمانی بر کاهش پرخاشگری، استرس و اضطراب کودکان تاثیر مطلوبی داشته و باید به آن توجه گردد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط بین انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادابی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب انجام گرفت. این پژوهش بر حسب هدف، کاربردی است و بر اساس روش، توصیفی همبستگی است که به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعة آماری این پژوهش، تمام دانش آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب بودند که 2730 نفر هستند. بر اساس جدول مورگان تعداد 338 نفر به عنوان نمونة پژوهش و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در این پژوهش، سه پرسش نامة انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادی و پیشرفت تحصیلی با تأیید روایی و پایایی و از آزمون کلموگروف اسمیرنف و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معنا داری بین انگیزة مشارکت ورزشی با شادی و نشاط وجود دارد (01/0= P ، 66/0= r ) و بین مؤلفه های انگیزة مشارکت ورزشی، همچون موفقیت، گروه گرایی، تخلیة انرژی، بهبود مهارت، دوست یابی، تفریح و سرگرمی هم با شادی و نشاط رابطة معنا داری وجود دارد؛ اما آمادگی و نیز عوامل موقعیتی، تأثیر معنا داری بر شادی و نشاط دانش آموزان نداشتند ولی بین شادی و نشاط دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آنها ارتباط معنا داری وجود دارد (01/0= P ، 52/0= r ). در نهایت، اینکه مشارکت ورزشی با ضریب 52درصد توانایی پیش بینی شادی و نشاط دانش آموزان را دارد و شادی و نشاط نیز با ضریب 39درصد توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود مسئولان ورزش مدارس، زمینه های مناسب را برای فعالیت های ورزشی ایجاد کنند تا در کنار آن، موجبات شادی و نشاط، پیشرفت تحصیلی و موفقیت درسی دانش آموزان را فراهم آورند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های شغلی داوران فوتبال ایران براساس مدل ویژگی های شغل (JCM) بود. جامعه آماری پژوهش، 172 نفر از داوران و کمک داوران شاغل در لیگ برتر و دسته اول فوتبال کشور تشکیل بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری انتخاب شد که در مجموع نظرهای 157 داور (91 درصد) بررسی شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ویژگی های شغلی جاکو (2004) با مقیاس هفت ارزش لیکرتی بود که روایی صوری و محتوایی آن را 12 نفر از استادان صاحب نظر دانشگاهی و داوران فوتبال بازبینی کردند و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تأیید شد (91/0 =r ). از طریق روش حداقل مجذورات بخشی (PLS)، مدل پژوهش ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تنوع مهارت (33/0R2= )، اهمیت وظیفه (26/0R2= )، استقلال (12/0R2= )، پردازش اطلاعات (16/0R2= ) و بازخورد (32/0R2= ) تأثیرات معنا داری بر حالات روانی مربوط به خود داشتند. از طرف دیگر، بهترین حالت روانی برای پیش بینی پیامدهای نگرشی و رفتاری، حالت روانی معنا دار بودن کار بود (05/0P≤). با توجه به اینکه هیچ کدام از حالات روانی سبب رضایت کلی داوران از شغل آنها نشد، به نظر می رسد که بررسی متغیرهای میانجی دیگری در مدل ویژگی های شغلی داوران فوتبال ضروری است. به طور کلی، پیامدهای نگرشی و رفتاری داوران فوتبال اغلب از طریق ویژگی های شغلی تنوع مهارت و اهمیت وظیفه و معنا دار بودن کار تحقق می یابند.

در پژوهش حاضر تأثیر ترکیب های مختلف موسیقی و حرکات هماهنگ بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بررسی شد. به این منظور 40 کودک کم توان ذهنی پسر 8 تا 14 ساله، به طور تصادفی در چهار شیوه تمرینی شامل حرکات هماهنگ با زمینه موسیقی گام ماژور (ریتم سریع)، حرکات هماهنگ با زمینه موسیقی گام مینور (ریتم کند)، حرکات هماهنگ بدون زمینه موسیقی، و بدون تمرین- بدون موسیقی (کنترل) قرار گرفتند. برای اندازه گیری مشکلات رفتاری، از سیاهه راتر- نسخه والدین (فرم آ) استفاده شد. پیش آزمون قبل از دوره پژوهش و پس آزمون پس از دوازده هفته تمرین ( 36 جلسه) گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. نتایج نشان داد که شیوه تمرینی ""حرکات هماهنگ همراه با موسیقی گام ماژور"" مشکلات رفتاری کودکان را به طور معناداری (05/0>P) کاهش داد؛ اما شیوه های تمرینی ""حرکات هماهنگ با زمینه موسیقی گام مینور"" و "" حرکات هماهنگ بدون زمینه موسیقی"" کاهش معناداری در مشکلات رفتاری کودکان عقب مانده ذهنی ایجاد نکرد. در طول دوره پژوهش تغییر چشمگیر در نمره های مشکلات رفتاری شرکت کنندگان گروه کنترل دیده نشد.

خواب یکی از مهم ترین چرخه های شبانه روزی و الگوی پیچیده زیست شناختی است، که برای تجدید قوای بدنی و ذهنی افراد عادی و ورزشکاران ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر 24 ساعت محرومیت از خواب بر توجه انتخابی و مداوم ورزشکاران دختر است. بدین منظور 30 دانشجوی داوطلب به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جای گرفتند. گروه آزمایش 24 ساعت بیدار ماندند و گروه کنترل در این دوره برنامه عادی خود را دنبال کردند. آزمون های اندازه گیری توجه پیش و پس از دوره 24 ساعته اجرا و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مقایسه شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از نظر شاخص های توجه انتخابی و مداوم تفاوت معناداری وجود دارد. با استناد به نتایج این پژوهش می توان بیان کرد که محرومیت از خواب بر توجه تأثیرگذار است و موجب کاهش عملکرد شناختی ورزشکاران و در نهایت تنزل عملکرد ورزشی آنها در طی مسابقات یا روندهای رقابتی خواهد شد.

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوکره فعالتی درآب با دماهای متفاوت بر عملکرد قالبی عروقی مردان میانسال است به همین مظنور دو گروه تجربی (15 نفر) و گواه (10 نفر) از مردان میانسال سالم با میانگین سنی 30 تا 45 سال انتخاب شدند گروه تجربی در آب گرم (40 درجه سانتیگراد) و گروه گواه در آب معمولی (29 درجه سانتیگراد) هر روز 30 دقیقه و به مدت 17 روز متوالی درآب فعالتی کردند (راه رفتن در آب طوری که سر و گردن از آب بیرون باشد) در روز های اول چهارم یازدهم و هجدهم از آزمودنی های دو گروه اکوکاردیو گرافی به عمل آمد میانگین ضربان قلب (HR) زمان استراحت گروه تجربی در روز هجدهم کاهش معنی داری داشت (2/2 + 66، 1/4+ 69، 2/1 + 67، 4+ 70) میانگین حجم ضربه ای (SV) و حجم پایان دیاستولی (EDV) گروه تجربی در روزهای چهارم یازدهم و هجدهم ا فزاطش داشت که در مقایسه با روز اول و با گروه گواه از نظر آماری معنی دار بود حجم پایان سیستولی (ESV) کسر تخلیه ای (EF) و میانگین فشار خون شریانی (MAP) دو گروه تغییری نشان نداد بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت فعالیت در آب گرم سبب کاهش ضربان قلب استراحت وا فزایش حجم ضربه ای و حجم پایان دیاستولی در مردان میانسال می شود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین نیم رخ ویژگی های فیزیولوژیکی، آنتروپومتریکی، زیست حرکتی و روان شناختی بازیکنان نخبه مرد فوتسال ایران در دو رده سنی جوانان و بزرگسالان انجام شد. بدین منظور، 23 بازیکن تیم ملی در رده سنی جوانان (با میانگین سن 09/1±73/21 سال، وزن 60/7±33/71 کیلوگرم و قد 64/5±23/174 سانتی متر) و 21 بازیکن تیم ملی در رده سنی بزرگسالان (با میانگین سن 03/3±90/26 سال، وزن 29/4±32/76 کیلوگرم و قد 87/3±21/177 سانتی متر) انتخاب شدند و ویژگی های ترکیب بدنی (وزن، درصد چربی و شاخص توده بدن)، فیزیولوژیکی (توان بی هوازی (آزمون رست) و توان هوازی (دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی))، آنتروپومتریکی (محیط و طول ران، محیط و طول ساق پا، قد، قد نشسته و طول اندام تحتانی)، زیست حرکتی (انعطاف پذیری (آزمون خمش به جلو)، سرعت (دوی 36 متر)، چابکی (آزمون ایلی نویز)، توان انفجاری پا (آزمون سارجنت)) و روان شناختی (انگیزش، اعتماد به نفس، تمرکز، تصویرسازی ذهنی، کنترل حالات روانی و هدف گزینی (پرسش نامهPsych SASI)) آن ها مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از آزمون تی مستقل نشان می دهد که به جز ویژگی های وزن (P=0.01)، محیط دور ساق پا (P=0.000) و درصد چربی (P=0.01) که بزرگسالان مقادیر بالاتری در آن ها داشتند، تفاوت معناداری در میانگین سایر ویژگی ها ی دو رده سنی مشاهده نمی شود. علاوه براین، یافته ها نشان می دهد که نیازمندی های رشته فوتسال در رده سنی جوانان و بزرگسالان در ویژگی های مورد بررسی، مشابه بوده و بزرگسالان، تنها به دلیل توده چربی و نیز توده بدون چربی بیشتر، کمی سنگین تر هستند 0.05<P.

هدف این تحقیق عبارت است از بررسی و مقایسه امتیازگیری از تکنیکها و تاکتیکهای حمله و دفاع، اهمیت دفاع در بازی تنیس روی میز، و نقش امتیازگیری سرویس زننده در سطوح جهانی. جامعه آماری این تحقیق را 122 ورزشکار حاضر در مسابقات انفرادی تنیس روی میز المپیک 2004 آتن تشکیل می دهند. داده های تحقیق طی 122 مسابقه، از طریق اطلاعات کتبی که در اختیار نمایندگان تنیس روی میز ایران قرار گرفته بود جمع آوری شد. امتیازهای کسب شده از تاکتیکها و تکنیکهای به کار رفته و کل امتیازهای کسب شده از شروع و دریافت سرویس در مردان و زنان شرکت کننده در مسابقات انفرادی تنیس روی میز بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد اکثر امتیازها (34 درصد) به ترتیب از تاکتیکها و تکنیکهای حمله (بعد از ضربه سوم شامل توپهای چهارم به بعد)، دفاع و ضد حمله (33 درصد)، سرویس و ضربه سوم (25 درصد) و سایر موارد (8 درصد) به دست آمد. بیشترین امتیازهای کسب شده از لحاظ شروع و دریافت سرویس از امتیاز شروع سرویس (54 درصد) به دست آمد. همچنین نتایج نسبتاً مشابهی در 4 نفر برتر به دست آمد. در مقایسه امتیازهای مجموع و 4 نفر برتر زنان و مردان تفاوت معناداری در تاکتیک دفاع 4 نفر برتر مشاهده شد (05/0P<)، در حالی که در سایر متغیرهای تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). بر این اساس مربیان و ورزشکاران باید به منظور کسب موفقیت در سطوح جهانی در کنار تاکتیک امتیازآور حمله به تاکتیک دفاعی و تکنیک سرویس در امتیازگیری و ایجاد موقعیتهای حمله ای اهمیت زیادی بدهند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائه ساختار سازمانی پیشنهادی برای وزارت ورزش جمهوری اسلامی ایران می باشد. روش این پژوهش، ترکیبی (کمی کیفی) بوده است. بدین شکل که در قسمت کمی از پرسشنامه «بررسی شاخص های سنجش ساختار سازمانی» رابینز (1990) بهره گرفته شد و در قسمت کیفی از مصاحبه های نیمه باز با خبرگان مدیریت و ورزش استفاده گردیده است. روایی پرسش نامه توسط ده تن از اساتید و خبرگان مدیریت ورزشی و پایایی از طریق یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از روش آماری آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری در بخش کمی را مدیران و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان و نیز اساتید و اعضای هیأت علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی شهر تهران به تعداد 420 نفر تشکیل دادند و تعداد نمونه براساس جدول مورگان برابر با 200 نفر در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که تعداد نمونه پژوهش در سازمان های اداره کننده کشورهای منتخب شامل 47 نفر از مدیران و کارشناسان خبره بخش ورزش در کشورهای کانادا، استرالیا، انگلستان، کره جنوبی و ایتالیا می باشد. علاوه براین، این ساختار شامل: چهار معاون وزیر و نیز رؤسای سازمان های ورزش پرورشی، همگانی، قهرمانی و حرفه ای است که هرکدام براساس مأموریت خود با وزارت خانه ها و نهادهای مربوطه تعامل دارند. ساختار پیشنهادی می تواند در چابک سازی و تفکیک وظایف و نیز تسهیل انجام مأموریت های این وزارت خانه نقش مؤثری داشته باشد.

کهولت درجوامع پیشرفته ی صنعتی وغربی که میانگین سن افرادشان به مرز 80 سالگی نزدیک می گردد،یکی از مشکلات عمده ی این جوامع به شمار می رود. با گذشت حدود سه دهه ،از عمر،قابلیت های فیزیولوژیکی وکارکردی روبه افول می گذارد.برخی ازاین قابلیت ها که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند،عبارتند از:قدرت عضلانی،کارکرد عصبی، کارکرد ریوی،کارکرد قلبی –عروقی، ترکیب بدن وتوده ی استخوانی قابل ذکر است که میزان کاهش عملکرد این توانایی ها دردوره ی سالمندی ،به یک میزان نیست.صرف نظر از سن،فعالیت های مناسب جسمانی منظم نیز سبب بهبود فیزیولوژیکی بدن می گردد. مقدار تاثیرات بستگی به عوامل مختلفیچون سطح آمادگی جسمانی اولیه ،سن ونوع تمرین دارد.تمرینات ورزشی قادر به مقابله با تاثیرات منفی حاصل ازکشیدن سیگار،چاقی وپرفشار خون است.به هرحال ،چنین به نظر می رسد که فعالیت های جسمانی برنامه ریزی شده ومنظم، در طول زندگی ،بیمه نامه ای را به صورت سلامتی وعمر طولانی ،در اختیار شرکت کنندگان در چنین برنامه هایی می گذارد .

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر رشد مهارت های کنترل شیء کودکان 6 تا 10 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا (HFA) بود. در این مطالعه تجربی، 10 کودک از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم مرکز آموزشی توانبخشی اوتیسم شهرستان شهرکرد به طور کاملاً تصادفی انتخاب شدند. پس از ارزیابی میزان رشد مهارت های کنترل شیء با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (2000) در پیش آزمون، آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه همگن جای گرفتند. یک گروه به عنوان گروه تجربی و یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. برنامه تمرینی منتخب مورد استفاده در این پژوهش، برگرفته از برنامه حرکتی اسپارک بود که به مدت 12 جلسه توسط گروه تجربی اجرا شد. در نهایت از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون لوین و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که فعالیت های بدنی منتخب، تأثیر معنا داری بر رشد مهارت های کنترل شیء کودکان مبتلا به HFA دارد؛ اما، در برخی از زیر واحدهای این خرده مقیاس شامل: زدن توپ ثابت با باتون، دریبل درجا، غلتانیدن توپ از پایین و ضربه به توپ با پا، از مهارت های کنترل شیء تأثیر معنا داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج می توان ادعا کرد برنامه فعالیت بدنی منتخب (اسپارک) مورد استفاده احتمالاً می تواند باعث بهبود مهارت های کنترل شیء کودکان مبتلا به HFA شود (P£0.05).

تعیین مزیت های رقابتی و میزان رقابت پذیری محصولات، بنگاه ها و صنایع موجود در هر کشور گامی اساسی در شناخت وضع موجود و آینده صنعتی و مقدمه ای برای برنامه ریزی های استراتژیک و بلند مدت می باشد و صنعت ورزش نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. لذا، تحقیق حاضر به شناخت قدرت رقابت پذیری صادرات کالاهای ورزشی ایران طی سال های 2010 -2000 می پردازد. تحقیق حاضر کاربردی بوده و به لحاظ روش جمع آوری آمار و اطلاعات، از نوع تحقیقات اسنادی است. داده های مربوط به صادرات کالاهای ورزشی ایران در طی سال های 2010 و 2000 با استفاده از داده های تجارت بین الملل و بر اساس طبقه بندی کالاهای اساسی (CPC)، در پنج گروه: کفش، پوشاک، انواع توپ، قایق های تفریحی- ورزشی و کالاهای متفرقه استخراج و پس از پردازش با استفاده از شاخص مزیت نسبی آشکار متقارن (RSCA) و شاخص مزیت نسبی آشکار(RCA) به وسیله نرم افزار Excel مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ایران در صادرات کفش و پوشاک ورزشی دارای مزیت رقابتی می باشد ولی در گروه کالایی قایق های- تفریحی، توپ و سایر تجهیزات ورزشی دارای قدرت رقابتی نمی باشد. لذا توجه بیشتر به بنگاه های اقتصادی در این بخش ضروری به نظر می رسد.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین سهم نسبی هویت تیمی از عوامل مدیریتی باشگاه های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران است. این تحقیق توصیفی– پیمایشی و از نوع تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری تحقیق هواداران لیگ برتر فوتبال ایران بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول آماری تخمین زده شد و تعداد 865 نفر به دست آمد. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه عوامل مدیریتی باشگاه چن (2007) و پرسشنامه هویت تیمی ون و برانس کومب (1993) بود که اعتبار و روایی آن به منظور اجرای این تحقیق آزمون شد (ضریب آلفای کرونباخ در مقیاس عوامل مدیریتی باشگاه 86/0 و در مقیاس هویت تیمی 78/0). برای تحلیل داده های حاصل از نرم افزار SPSS نسخه 15 استفاده شد و با استفاده از آزمون های آماری از جمله همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و رگرسیون چندگانه نتایج به دست آمد. نتایج نشان داد که بین پنج عامل مدیریتی باشگاه با میزان هویت تیمی هواداران همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (P=0/01)؛ از بین این عوامل، عامل جذابیت بیشترین و قوی ترین رابطه را با هویت تیمی هواداران دارد. همچنین، براساس نتایج آزمون رگرسیون چندگانه عوامل جذابیت، رسانه و وابستگی مدیریت باشگاه پیشگویی کننده خوبی از میزان هویت تیمی هواداران بودند. این عوامل به طور کلی بیش از 40 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کرده اند. براین اساس، محققان اظهار می کنند که این ابعاد عامل حصول موفقیت در جهت حفظ و ایجاد هواداران با هویت تیمی بالا هستند. به عبارت دیگر، این عوامل کلیدهای اساسی تشخیص بهترین راهبرد ها برای باشگاه ها هستند و مزایای زیادی از جمله کسب درآمد بیشتر، جذب سرمایه، فروش بلیت بیشتر و... دارند.

فوتبال در گروه ورزش های برخوردی قرار دارد؛ از این رو بازیکنان آن مستعد آسیب های بیشتری هستند. بر اساس گزارش های ارائه شده، حدود 4 تا 22 درصد از کل آسیب های فوتبال در سر و گردن اتفاق می افتد که علت اصلی آن، برخورد سر با بازیکنان و توپ ذکر شده است. با این فرض که فشار حاصل از هد زدن می تواند از علل بروز آسیب ها باشد، هدف این تحقیق، ارتباط بین فشار وارد بر سر با برخی پارامترهای آنتروپومتریکی، کینماتیکی و کینتیکی در هدینگ توپ های ارسالی از منطقه کرنر و آزاد مستقیم فوتبال است. 16 فوتبالیست نیمه¬حرفه ای با میانگین و انحراف استاندارد سن (93/1±5/17 سال)، قد (54/6±08/177 سانتی متر) و وزن (95/4±88/63 کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. دو دوربین کداک با سرعت 150 فریم در ثانیه از آزمودنی ها در لحظه هدینگ فیلم برداری کردند. هنگام ضربه هدینگ، سرعت توپ و سر افراد بر حسب m/s و تغییر زوایای بدن بر حسب درجه، به¬ترتیب با نرم¬افزارهای «مت¬لب» و «اتوکد» محاسبه و اندازه گیری شد. برای اندازه گیری فشار وارد بر سر در زمان هد زدن، از دستگاه فشارسنجی استفاده شد که روی پیشانی نصب شده بود. به¬منظور توصیف اطلاعات، از میانگین و انحراف معیار و از روش همبستگی «پیرسون» برای تعیین رابطه بین متغیرها، در سطح اطمینان 95% استفاده شد. نتایج نشان داد بین فشار وارد بر سر در ضربات کرنر راست با متغیرهای تحقیق ارتباط معنی داری وجود ندارد (05/0p>)، در حالی که بین فشار وارد بر سر در ضربات کرنر چپ با متغیرهای محیط سر، زاویه سر و فلکشن تنه و در ضربات مستقیم با متغیرهای سن، وزن، درصد چربی و محیط سر همبستگی معنی داری مشاهده شد (05/0p<). نتایج تحقیق مؤید آن است که برای جلوگیری از شدت آسیب در زمان هدینگ، توجه خاص به متغیرهای آنتروپومتریکی، به¬ویژه سن و محیط سر ضروری است. ضمن اینکه با کاهش زاویه سر و تنه در هنگام هدینگ، می توان در کاهش فشار وارد بر سر و به تبع آن، کاهش پتانسیل بروز آسیب اقدام کرد. بر اساس نتایج تحقیق به مربیان و بازیکنان توصیه می شود به ضربات هدینگ چرخشی، به¬ویژه ضربات چرخشی سر از سمت راست به چپ، توجه بیشتری نمایند.