درخت حوزه‌های تخصصی

آیا گرم کردن می تواند تاثیر زیادی در میزان قدرت عضلات فرد دریک جلسه تمرین یا مسابقه به وجود آورد؟ گرم کردن اعم از فعال ، غیر فعال ،تا چه حد موجب بهره گیری بیشتر از یک برنامه ی تمرینی خاص می شود ؟ رونشدن این نکات کمک می کند تا هرچه بهتر بتوانیم از برنامه های گرم کردن در فعالیت های ورزشی وتوانبخشی بهره بگیریم .برای اجرای تحقیق 40 نفر از دانشجویان واحد عمومی تربیت بدنی به صورت تصادفی انتخاب شدند بیست نفر درگروه اول ،یعنی گروه گرم کردن فعال وبیست نفر نیزدر گروه دوم یعنی گرم کردن غیرفعال‹دو آب گرم ›جایگزین شدند.آزمون حداتکثر قدرت ایزومتریک اختیاری دستها ‹متغیروابسته› با استفاده از دینامومتر درسه مرحله اجرا شد.مرحله ی اول ، پیش آزمون سنجش حداکثر قدرت ایزومتریک دست ها برای هردو گروه درشرایط یکسان اجرا گردید.در مرحله ی دوم، پس از اعمال متغیر مستقل تحقیق‹ شیوه ی گرم کردن فعال وغیرفعال›، آزمون حداکثر قدرت دست ها انجام شد.در مرحله ی سوم،آزمودنی ها به مدت هشت هفته وهر هفته سه جلسه تمرین معین را که برای هردو گروه مشترک بود،همراه با برنامه ی گرم کردن درابتدای آن انجام دادندوسپس آزمون حداکثر قدرت ایزومتریک دست ها اجرا شد.نتایج به دستآمده توسط آزمون t، برای گروه های مستقل وپیوسته در حد آلفای 5 درصد بررسی ومعلوم شد که احتمالاً گرم کردن اعم از فعال وغیر فعال موجب افزایش ایزومتریک اختیاری دست ها در یک جلسه تمرین یا مسابقه می شود واختلاف معنی داری بین میزان افزایش ناشی از روش گرم کردن وجود ندارد واین امر در میزان قدرت به دست آمده پس از دوره ی تمرینی ،مشابه با دو روش متفاوت گرم کردن نیز صادق است.

نقش آموزش جامع در آموزش کل ابعاد انسانی است که علاوه بر جنبة هوشی فرد، تمامی جنبه های روانی و فیزیکی را دربرمی گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار کم تحرکی بر عزت نفس و درصد تودة چربی بدن دانشجویان دانشگاه تهران بود. جامعة آماری کل دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از این میان 320 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که 62 درصد دانشجویان مورد بررسی، کم تحرک و 38 درصد دارای تحرک کافی بودند. به علاوه میانگین درصد چربی کل آزمودنی ها 14، 26 درصد (53 /6 ±SD) بود. همچنین معلوم شد که 79 درصد از کل دانشجویان عزت نفس بالا و 21 درصد آنها عزت نفس ضعیفی داشتند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت بین میزان فعالیت بدنی مردان و زنان معنادار و تفاوت تودة چربی بین افراد کم تحرک و دارای تحرک کافی معنادار نبوده است. همچنین رابطة معناداری بین میزان فعالیت و عزت نفس بالا و پایین به دست نیامد.

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر رسانه ها بر ساختار ورزش کشور بود. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی می باشد. روش جمع آوری داده ها شامل مطالعات کتابخانه ای، روش دلفی و در نهایت پرسشنامه محقق ساخته می باشد. روایی پرسشنامه بوسیله متخصصین تایید و جهت تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران ستادی و عملیاتی وزارت ورزش و جوانان، مدیران و اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک و مدیران آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک، روسای فدراسیون ها، کارشناسان کمیته ملی المپیک، کارشناسان و مدیران انجمن های ورزشی فدراسیون ورزش مدارس و اعضای هیات علمی متخصص تربیت بدنی و مطلع از موضوع تحقیق تشکیل می دادند در این پژوهش نمونه تحقیق برابر جامعه تحقیق و به صورت تمام شمار تعیین گردید که از 302 پرسشنامه ارسالی برای اعضای جامعه تحقیق 238 پرسشنامه واصل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های استنباطی مانند آزمون کلموگروف اسمیرنف، مقایسه میانگین یک جامعه، تجزیه و تحلیل واریانس فریدمن و آزمون کروسکال والیس استفاده گردید. در نهایت نتایج نشان داد رسانه ها بر ساختار ورزش کشور تاثیر دارند و این تاثیر بر ورزش قهرمانی بیش از ورزش همگانی و آموزشی می باشد.

هدف این پژوهش، بررسی عوامل مؤثردر گرایش مردم به ورزش همگانی و قهرمانی با تاکید بر نقش رسانه های جمعی از دیدگاه کارشناسان تربیت بدنی استان کردستان است. پژوهش حاضر توصیفی - پیمایشی و به شیوه میدانی انجام گرفت. جامعه ی آماری شامل تمامی کارشناسان تربیت بدنی اداره ورزش و جوانان استان (61 نفر) که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند کل شمار، برابر با جامعه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه محقق ساخته شده شامل دو بخش رسانه های جمعی و ورزش همگانی و قهرمانی با 61 گویه استفاده شد. برای سنجش میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ، در بخش رسانه های جمعی 84/0=a و برای ورزش های قهرمانی و همگانی 90/0 =a به دست آمد. داده های تحقیق پس از جمع آوری بر اساس فرضیه های پژوهش و با استفاده آزمون فریدمن و t تک متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین رتبه میانگین زوج های زیر مقیاس های پژوهش وجود دارد. بررسی نرمال بودن توزیع نمرات مؤلفه های پرسش نامه های پژوهش نشان داد که جهانی سازی و ارتباطات، تقاضای اجتماعی، ساختار سازمان های ورزشی، شبکه های اجتماعی، رسانه های جمعی، سازمان های غیر ورزشی به ترتیب در اولویت اول تا ششم قرار دارند. نتایج آزمون t تک متغیری نشان داد که تمامی زیر مؤلفه های تحقیق در سطح 001/0 مثبت و معنی دار می باشند که نشانگر مؤثر بودن رسانه های جمعی در گرایش مردم به ورزش همگانی و قهرمانی می باشد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت مقاومتی بر پراکسیداسیون لیپید و آسیب DNA در کشتی گیران سالمند تمرین کرده رقابتی بود. 8 کشتی گیر سالمند (سن 98/1 ± 75/59 سال، قد 08/7 ± 25/172 سانتی متر، وزن 6/14 ± 76 کیلوگرم) و 7 سالمند غیرورزشکار (سن 9/1 ± 42/61 سال، قد 09/4 ± 14/173 سانتی متر، وزن 15/8 ± 71/79 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها برنامه تمرین مقاومتی را که شامل: پرس پا، پرس سینه، باز کردن زانو، کشیدن میله لت، خم کردن زانو، جلو بازو، ساق پا و پشت بازو بود را با 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) و 8 تا 12 تکرار انجام دادند. برای اندازه گیری شاخص های پراکسیداسیون لیپید (8-iso PGF2α) و آسیب DNA (8-OHdG)، نمونه های خونی در قبل، بعد و 24 ساعت پس از فعالیت جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای مقایسه بین گروه های ورزشکار و غیرورزشکار از آزمون t مستقل استفاده شد. پس از فعالیت مقاومتی افزایش معنی-داری در پراکسیداسیون لیپید (05/0>p) و آسیب DNA (05/0>p) در هر دو گروه مشاهده شد. در 24 ساعت پس از تمرین مقدار شاخص ها کاهش معنی داری نسبت به پیش از تمرین داشت و به سطوح اولیه بازگشت. سالمندان غیرورزشکار به طور معنی داری پراکسیداسیون لیپید (05/0>p) و آسیب DNA (05/0>p) بیشتری پس از فعالیت مقاومتی داشتند. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد فعالیت منظم و طولانی مدت کشتی منجر به بروز آسیب اکسایشی کمتری می شود و کشتی گیران سالمند فعال پس از فعالیت مقاومتی آسیب اکسایشی کمتری را تجربه می کنند.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان پرخاشگری و گوشه گیریِ نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار بود. در این پژوهشِ علی مقایسه ای، از بین نوجوانانِ پسرِ 10 تا 18 سالة بی سرپرست، در مراکز بهزیستی شهر تبریز، 150 نفر به شیوة تصادفی هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامة پرخاشگری باس و پری، و پرسش نامة پژوهشگر ساختة گوشه گیری استفاده شد و روایی و پایایی هر دو پرسش نامه نیز مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات، با آمار توصیفی، و آزمون تی مستقل انجام گردید. نتایج به دست آمده نشان داد، بین نمرة کل پرخاشگری و خرده مقیاس های کلامی، جسمی، و خشم، و گوشه گیری نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد؛ ولی در خرده مقیاس دشمنی، بین نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنا داری دیده نشد. بر اساس نتایج پژوهش، چنین نتیجه گیری می شود که با افزایش برنامه های ورزشی نوجوانان بی سرپرست، می توان از آثار منفی پرخاشگری در رفتار فردی و اجتماعی آن ها پیشگیری کرد.

پژوهش حاضر کاربرد رسانه ها را در آموزش درس عملی فوتبال به منظور کاهش ساعات حضور دانشجویان در کلاس های عملی رشته تربیت بدنی نظام آموزش از راه دور با حفظ کیفیت آموزشی مورد مطالعه قرار داده است جامعه آماری تحقیق را 150 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی نظام آموزش از راه دور ایران که در سال 77 وارد دانشگاه شده بودند تشکیل می دهند که پس از همسان سازی بر اساس شاخص های قابل اندازه گیری سن و وزن و قد و امتیاز آزمون عملی ورود به دوره کارشناسی 60 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب و به دو گروه سی نفره تجربی و شاهد تقیسم شدند گروه تجربی درس فوتبال را در نیمسال اول تحصیلی 81-80 از طریق فیلم آموزشی و گروه شاهد درس مذکور را به شیوه مرسوم و آموزش حضوری آموزش دیدند در پایان دوره آموزشی هر دو گروه در شرایط یکسان و با مواد آزمونی یکسان مورد ارزیابی قرار گرفتند ابزار و وسایل اندازه گیری شامل پرسشنامه اطلاعات فردی به منظور شناخت نسبی وضعیت فیزیکی و سوابق فعالیت های ورزشی آزمودنی ها و نمرات پایان دوره آموزشی بود اطلاعات مورد نیاز به وسیله آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد همچنین میانگین نمرات گروه های تجربی و شاهد با استفاده از آزمون T استودنت و با نرم افزار SPSS V.10 مقایسه گردید که نتایج تحقیق نشان می دهد اختلاف بین میانگین نمرات گروه تجربی 74/8=X1 از گروه شاهد با میانگین 34/7=X2 در حد 5%=a از نظر آماری معنی دار است بر این اساس می توان گفت درس فوتبال را می توان از طریق شیوه آموزش از راه دور و با کمک وسایل آموزشی و با کاهش ساعات حضوری و بدون افت کیفیت آموزشی آموزش داد

اثر تعاملی مصرف مکملهای ضداکسایشی و فعالیتهای هوازی بر میزان فشار اکسایشی وارد بر بدن، هنوز به خوبی مشخص نیست. از این رو، در این پژوهش اثر تعاملی مصرف مکمل ویتامین E و تمرین هوازی با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره بر برخی شاخصهای فشار اکسایشی بررسی می شود. به این منظور، 40 دانشجوی سالم، غیرسیگاری و غیرورزشکار داوطلب، با میانگین سن 5/1±3/21 سال، میانگین قد 4/5±176 سانتی متر، و میانگین وزن 14±2/74 کیلوگرم در 4 گروه 10 نفره به ترتیب زیر تقسیم شدند: گروه 1: ویتامین E + تمرین هوازی، گروه 2: تمرین هوازی + دارونما، گروه 3: ویتامین E، و گروه 4: دارونما. طرح پژوهشی عبارت بود از مصرف روزانه 400 میلی گرم مکمل ویتامین E و تمرین هوازی، 3 روز در هفته و با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 8 هفته به همراه یک وهله فعالیت درمانده ساز قبل و بعد از برنامه که هر دو پروتکل روی چرخ کارسنج انجام شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش، قبل و بعد از فعالیت درمانده ساز، از آزمودنیها نمونه خون گرفته شد. اطلاعات به دست آمده با آزمونهای آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t همبسته تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد انجام تمرینهای هوازی به همراه مصرف مکمل ویتامین E در میزان لاکتات خون زمان استراحت و پس از ورزش درمانده ساز تغییر معنا داری ایجاد می کند، اما در مقادیر آنزیمهای CK و LDH چهار گروه تفاوت معنا داری ایجاد نمی کند. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد مصرف مکمل ویتامین E و 8 هفته فعالیت هوازی در لاکتات خون افراد غیرورزشکار موجب تغییر معنا دار می شود اما بر شاخصهای فشار اکسایشی بدن تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد و احتمالاً به برنامه ای با شدت، زمان و مقادیر ویتامین E متفاوت نیاز است تا سازگاریهای آنزیمی دیده شود.

افزایش استرس بر کارکردهای شناختی اثر منفی می گذارد. ازاین رو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضروری است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه و نقش پیش گیرنده فعالیت بدنی بر آنها بود. از میان رت های نر آلبینو- ویستار انستیتو پاستور 32 رت به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. حیوانات برحسب نوع گروه در معرض مداخله های استرس از نوع بی حرکتی (2 ساعت در روز × 21 روز)، دویدن با شدت ملایم (30 دقیقه در روز × 21 روز)، تعامل مداخله های استرس و دویدن یا بدون مداخله قرار گرفتند. به منظور تعیین اثربخشی استرس، وزن حیوانات در دو نوبت قبل از اجرای پروتکل و پس از پایان آزمون ها، اندازه گیری شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی چند مرحله (چهار روز اکتساب و روز پنجم آزمون کاوش، سه روز استراحت و روز نهم آزمون یادداری)، انجام گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA)، t همبسته، Repeated Measured در دوره های اکتساب و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظهمی شود (03/0=(P. با وجود این، فعالیت بدنی تخریب عملکرد ناشی از استرس را خنثی کرد (5P=0/000). در گروهی که فعالیت بدنی صرف داشتند، تأثیر مثبت معنادار بر زمان رسیدن به سکو در مرحله اکتساب (P=0/005) و عملکرد شناختی مرحله به یادداری (P=0/006) مشاهده شد که نشان دهنده تأثیر مثبت فعالیت بدنی بر یادگیری و حافظه است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظه شد، انتظار می رود از فعالیت بدنی بتوان به عنوان عاملی مؤثر برای تعدیل استرس استفاده کرد.

هدف از این پژوهش برجسته سازی نتایج تحقیقات گذشته در مورد اثرگذاری رسانه ها در ایفای نقش زنان در عرصه های بین المللی ورزش بود، روش تحقیق ارزشیابی انتقادی نتایج تحقیقات گذشته بود که با بهره گیره از روش ترکیب به ارائه راهکارهایی در زمینه برطرف سازی موانع و حل مسئله پرداخته است. در این پژوهش به نقش رسانه ها در ایفای نقش زنان در توسعه مرزهای بین المللی ورزش چه به عنوان ورزشکار و چه به عنوان مربی و مدیر پرداخته شده است. اطلاعاتی درزمینه حضور موفقیت آمیز کشورهای مختلف و همین طور ایران در توسعه ورزش زنان در عرصه های بین المللی ارائه شده است به اهمیت نقش رسانه ها در تسهیل این روند پرداخته شده است که نشان می دهد زنان باید تلاش کنند مهارت های مناسب و رفتارهای لازم برای رقابت را نشان دهند و راهکارهای مبارزه با نمونه های قالبی که مانع از پیشرفت آن ها شده است را یاد بگیرند. نگرش های ریشه داری که طی چند صدسال شکل گرفته را از بی ببرند. این نمونه های قالبی، زنان را از تصدی و موفقیت در مشاغل مدیریتی و ورزشی بازمی دارد. رسانه ابزاری قدرتمند جهت از بین بردن این گونه رفتارها و نگرش ها در جامعه جهانی است که در تعالی نقش زنان در تمامی عرصه ها ازجمله ورزش می تواند مؤثر واقع شود. حضور بانوان به عنوان نیمی از پیکره جامعه ما در فعالیت های ورزشی و تربیت بدنی، به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر در تأمین سلامت و بهداشت جسم و روان و پیشگیری کننده انواع انحرافات اجتماعی، کاهش هزینه های درمانی، افزایش تولید و بهره وری و پیشرفت جامعه است که یکی از مهم ترین ابزارها در جهت هموار کردن این مسیر فرهنگ سازی توسط رسانه هاست.

هدف این تحقیق بررسی موانع توسعه ورزش همگانی دانشگاه های دولتی منتخب شهر تهران و ارائه راهکارهای کاربردی توسعه آن بود. روش انجام تحقیق توصیفی و از نوع تحلیلی بود که از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری تحقیق کلیه اعضای هیأت علمی مرد و زن دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های دولتی منتخب شهر تهران بودند که به دلیل محدود بودن تعداد افراد جامعه از روش تمام شماری برای نمونه گیری استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن را استادان تأیید کردند و پایایی آن توسط آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد (91/0 = a). نتایج تحقیق نشان داد که 9 دسته مانع در توسعه ورزش همگانی دانشگاه مؤثرند که به ترتیب اولویت عبارت اند از: موانع سیاست گذاری و برنامه ریزی، موانع شناختی، موانع مالی، موانع آموزشی، موانع قانونی، موانع اطلاعاتی، موانع انسانی، موانع فردی و موانع زیرساختی. در پایان هم راهکارهایی برای توسعه ورزش همگانی دانشگاه ارائه شد.

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی پرخاشگری مردان بدن ساز بر اساس هر یک از مؤلفه های خودشیفتگی و ادراک بدنی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمام مردان بدن ساز شهر تبریز بود که حداقل یک سال مداوم و در هفته حداقل دو روز به صورت منظم به سالن بدن سازی مراجعه می کردند. نمونه ی پژوهش تعداد 161 ورزشکار با میانگین سنی 528/6±96/24 بود که به صورت دردسترس و داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. از مقیاس شخصیت خودشیفته (NPI)، پرسش نامه ی آمادگی بدنی ادراک شده (PPFS) و مقیاس پرخاشگری اهواز (AAI) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون بررسی شدند. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد ترکیب بدنی، شرایط عضلانی و محق بودن در مجموع 23درصد از تغییرات خشم و عصبانیت را در مردان بدن ساز تبیین می کنند. هم چنین شرایط جسمانی، انعطاف پذیری، شرایط عضلانی و برتری جویی در مجموع 33% از تغییرات تهاجم و توهین را در مردان بدن ساز تبیین می کنند. در نهایت شرایط جسمانی، خودبینی و برتری جویی نیز در مجموع 31% از واریانس لجاجت و کینه توزی را در مردان بدن ساز پیش بینی می کنند. نهایتاً خودشیفتگی و ادراک بدنی می تواند از عوامل مهم در بروز پرخاشگری در جامعه ی مورد پژوهش باشد.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مصرف شیر بر میزان GLUT4، گلوکز و انسولین در پسران نابالغ دارای اضافه وزن بود. به این منظور، 28 پسر نابالغ (8 تا 10سال) دچار اضافه وزن(BMI) براساس پرسشنامة تغذیه ای، قابلیت های ورزشی، شاخص توده بدنی، صحت و سلامت بدنی از بین داوطلبان انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به چهار گروه تمرین، شیر، تمرین + شیر و کنترل تقسیم شدند. برنامة تمرینی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و با شدت 60 - 45 درصد حداکثر ضربان قلب انجام گرفت. گروه های دریافت کنندة مکمل شیر 236 میلی لیتر شیر در روز مصرف کردند. خونگیری در شرایط 14 ساعت ناشتایی، قبل و بعد از 8 هفته برای ارزیابی سطوح GLUT4، گلوکز و انسولین انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی صورت پذیرفت. یافته های نشان داد بعد از 8 هفته میزان GLUT4 در گروه های تمرین(001 /0p=)، تمرین + شیر(005 /0p=) و شیر (002 /0p=) افزایش معنادار یافت. میزان گلوکز و انسولین در گروه های تمرین (به ترتیب 058 /0p= و001 /0p=)، تمرین + شیر (به ترتیب 001 /0p= و003 /0p=) و شیر (به ترتیب 002 /0p= و001 /0p=) کاهش داشت که این تغییرات به جز در گلوکز گروه تمرین در دیگر گروه ها معنادار بود. بنابراین به نظر می رسد یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف شیر، موجب بهبود هموستاز گلوکز، کاهش سطح انسولین و افزایش GLUT4 در پسران نابالغ دچار اضافه وزن می شود.