درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین جو سازمانی و مشارکت در تصمیم گیری اعضای هیات علمی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران بود. روش انجام این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش جمع آوری اطلاعات میدانی بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه اعضای هیات علمی دانشکده اعم از مردان و زنان تشکیل می دادند. در تحقیق حاضر نمونه به صورت تمام شمار برابر با جامعه بود. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه جو سازمانی و مشارکت در تصمیم گیری استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با بهره مندی از دیدگاه های استادان و صاحب نظران حاصل شد و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه جو سازمانی 92/0 = ? و برای پرسشنامه مشارکت در تصمیم گیری 96/0 = ? محاسبه و تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد، جو سازمانی دانشکده بسته است، همچنین میزان مشارکت اعضای هیات علمی در تصمیم گیری های دانشکده شامل تصمیم گیری در مورد مسائل آموزشی، مسائل پژوهشی ، دانشجویی، مسائل مربوط به اعضای هیات علمی و مدیریتی کم است. بین جو سازمانی و مشارکت در تصمیم گیری ارتباط معنی داری مشاهد شد (01/0= P). به علاوه بین کلیه مؤلفه های جو سازمانی و مشارکت در تصمیم گیری اعضای هیات علمی ارتباط معنی داری مشاهده شد (01/0 = P). از نتایج دیگر تحقیق این بود که بین جو سازمانی و مشارکت در تصمیم گیری از دیدگاه اعضای هیات علمی مرد و زن دانشکده تربیت بدنی تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 = P).

هدف پژوهش بررسی تفاوت تراکم استخوانی ستون فقرات کمری و گردن ران دوچرخه سواران حرفه ای با همتایان غیرورزشکار آن¬هاست. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. 17 نفر از دوچرخه¬سواران حرفه ای حاضر در لیگ دسته یک دوچرخه¬سواری باشگاه های کشور با میانگین سنی 87/0±52/23 سال، قد 81/2±94/174 سانتی¬متر، وزن 17/3±12/73 کیلوگرم، سابقه فعالیت در رشته دوچرخه¬سواری 2/1±3 سال و 17 نفر از افراد سالم غیرورزشکار با میانگین سنی 40/1±94/22 سال، قد 40/2±65/172 سانتی¬متر، وزن 39/3±27/71 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند. داده ها به¬وسیله دستگاه سنجش تراکم مواد معدنی استخوان (DEXA) جمع¬آوری شد و پرسشنامه سابقه پزشکی توسط پزشک متخصص تکمیل شد. تراکم مواد معدنی استخوان گردن و تروکانتر ران و همچنین مهره های دوم تا چهارم کمری اندازه¬گیری شد. اطلاعات مربوط با به¬کارگیری روش آماری توصیفی و آزمون t مستقل (05/0≥p) و با استفاده از نرم¬افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان می دهد بین تراکم مواد معدنی استخوان ران و مهره های کمری دوچرخه¬سواران و افراد غیرورزشکار تفاوت معنی¬داری وجود ندارد (95/1=T، 059/0=p و 86/1=T، 071/=p). همچنین، ارزش های عددی تراکم مواد معدنی استخوان گردن ران و مهره های دوم، سوم و چهارم کمری دوچرخه¬سواران بیشتر از همتایان غیر ورزشکار آن¬ها بود، ولی از لحاظ آماری تفاوت معنی¬دارای بین آن¬ها وجود نداشت. با توجه به اینکه دوچرخه¬سواران حرفه ای تمرینات شدید و طاقت فرسایی انجام می دهند، انتظار می رود تراکم استخوانی دوچرخه سواران تفاوت معنی¬داری را با گروه غیرورزشکار داشته باشد، ولی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین و فعالیت ورزشی به تنهایی نمی تواند عاملی مؤثر در افزایش تراکم استخوانی باشد. احتمالاً نوع تمرین و شیوه اجرای آن می تواند از عوامل تأثیرگذار بر افزایش تراکم استخوانی دوچرخه¬سواران حرفه ای باشد (Tscore بین 1- و1)؛ بنابراین توصیه می شود دوچرخه¬سواران برای افزایش تراکم استخوانی، فعالیت های ورزشی دیگری مثل تمرینات با تحمل وزن غیر از دوچرخه¬سواری انجام دهند و شیوه های تمرین مناسب را انتخاب کنند.

آمادگی جسمانی به عنوان بخشی کلیدی برای اجرای بهینه در بیشتر رشته های ورزشی مدنظر قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی سازگاری های عصبی- عضلانی و عملکردی به دو شیوه تمرینی مختلف بود. در این پژوهش 14 آزمودنی مرد به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (پلیومتریک، 7آزمودنی) تمرین پلیومتریک و گروه دوم (ترکیبی، 7 آزمودنی)، ترکیبی از تمرین مقاومتی و پلیومتریک را 3 روز در هفته به مدت 8 هفته (4 هفته تمرین مقاومتی و 4 هفته تمرین پلیومتریک) انجام دادند. به منظور ارزیابی فعالیت عصبی عضله، قبل و بعد از تمرین الکترومیوگرافی سطحی (SEMG) از عضله پهن جانبی انجام گرفت. برای تعیین قدرت عضلانی، توان عضلانی، چابکی و سرعت دویدن، به ترتیب از آزمون های یک تکرار بیشینه، بوسکو (5 و 60 ثانیه ای)، سارجنت و پرش جفت، مانع شش ضلعی و دو سرعت 35 متر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t زوجی و t مستقل استفاده شد و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد SEMG در هر دو گروه افزایش یافت، اما تنها در گروه ترکیبی معنادار بود (گروه پلیومتریک 11/0P? و گروه ترکیبی 05/0P?). در آزمون های بوسکو، سارجنت، پرش جفت، مانع شش ضلعی و دو سرعت 35 متر، گروه پلیومتریک عملکرد بهتری داشت، اما در آزمون یک تکرار بیشینه گروه ترکیبی بهتر عمل کردند. نتیجه اینکه احتمالاً در دوره های کوتاه مدت (8 هفته) تمرین پلیومتریک به تنهایی نسبت به تمرین ترکیبی (مقاومتی و پلیومتریک) اثر بیشتری بر اجرای ورزشی هدفمند خواهد داشت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی همه گیرشناسی آسیب های سر، ستون فقرات و تنه در ورزش کشتی، در مقالات چاپ شدة مجلات معتبر است. بدین منظور، مقالات چاپ شده از سال 1951 تا 2008، در زمینة آسیب های کشتی بررسی شدند. نتایج نشان داد حدود 19- 6/47 درصد کل آسیب ها در کشتی مربوط به نواحی سر، ستون فقرات و تنه است. این پژوهش مشخص کرد که اسپرین/استرین شایع ترین آسیب ها در کشتی میباشند. همچنین مشخص شد که برخورد با حریف مهم ترین سازوکار آسیب و حرکتِ به زمین زدن حریف، مهم ترین حرکت آسیب زا به نواحی سر، ستون فقرات و تنه است، به علاوه، شیوع آسیب ها در زمان تمرین بیشتر از زمان مسابقات است. علاوه بر این موارد، بررسی مقالات نشان داد میزان آسیب های فاجعه آمیز در کشتی بیشتر از ورزش های دیگر است و اکثریت قریب به اتفاق آنها به آسیب سر و گردن منجر شده اند.

هدف از این تحقیق، مطالعه و شناخت ابعاد مدیریت مشارکتی و مقاومت معلمان تربیت بدنی مدارس دخترانه در برابر تغییرات آموزش و پرورش ناحیه 7 است. تحقیق حاضر توصیفی و از لحاظ روابط بین متغیرها از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق معلمان تربیت بدنی مدارس دخترانه ند که با ابلاغ 12 ساعت به بالا به تدریس تربیت بدنی مشغول ند و براساس اطلاعات کسب شده از کارشناسی تربیت بدنی ناحیه 7، تعداد آنان 81 نفر است. از آنجا که تعداد آنان محدود است، با روش تمام-شماری، نمونه نیز 81 نفر در نظر گرفته شد. در این تحقیق ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها دو پرسشنامه محقق ساخته مدیریت مشارکتی و مقاومت در برابر تغییر بود. پرسشنامه مدیریت مشارکتی در 4 مولفه که هرکدام پنج سوال را دربرمی گرفت (در مجموع 20 سوال) و پرسشنامه مقاومت در برابر تغییر که شامل 18 سوال بود. پایایی آن به وسیله ضریب آلفای کرونباخ برای مدیریت مشارکتی 75/0 و برای مقاومت در برابر تغییر 86/0 تعیین شد. داده های تحقیق از طریق روش های آمار استنباطی و آمار توصیفی تجزیه وتحلیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 11 تحلیل شد. یافته ها نشان داد بین مدیریت مشارکتی و مقاومت در برابر تغییر در معلمان زن تربیت بدنی آموزش و پرورش ناحیه ها 7 رابطه معنادار منفی و معکوس وجود دارد (35/0 - = r، 05/0 > 003/0 = p). همچنین بین مشارکت در تصمیم گیری و حل مسئله (239/0- = r، 05/0 > 047/0 = p)، مشارکت در کنترل و نظارت (240/0 - = r، 05/0 > 045/0 = p) و مشارکت در اجرا (465/0- = r، 05/0 > 001/0 = p) با مقاومت در برابر تغییر رابطه معنادار منفی و معکوس مشاهده شد ولی بین مشارکت در برنامه ریزی و هدف گذاری (157/0- = r، 05/0< 193/0 = p) و مقاومت در برابر تغییر رابطه ای مشاهده نشد.

در زمینه ارتباط بین پنج بعد شخصیتی و شیوه های مقابله با تعارض تاکنون تحقیقی در داخل کشور انجام نشده است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین پنج بعد شخصیتی و شیوه های مقابله با تعارض در بین معلمان تربیت بدنی شهر یزد بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کلیه معلمان تربیت بدنی مناطق یک و دو شهر یزد بودند (125 نفر). نمونه آماری برابر با جامعه آماری انتخاب شد، اما داده های 105 نفر از آنها تجزیه و تحلیل شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مدیریت تضاد رابینز و شخصیت )مدل(big five بود. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون KS و ضریب همبستگی پیرسون) نشان داد، از بین بُعدهای شخصیتی، سازگاری بالاترین میانگین (51% ± 8/3) را داشت و راهبرد راه حل گرایی (44%)، بیشترین روش مورد استفاده برای مقابله با تعارض بود. همچنین یافته ها نشان داد که بین سازگاری با راهبرد راه حل گرایی و راهبرد کنترل، وجدان با راهبرد راه حل گرایی و راهبرد عدم مقابله، و استقبال از تجربه با راهبرد کنترل رابطه معناداری وجود دارد. بین دیگر مولفه های شخصیت و شیوه های مقابله با تعارض رابطه معناداری مشاهده نشد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی انگیزه ها و دلایل حضور فارغ التحصیلان رشته های غیرتربیت بدنی در مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی بود. این پژوهش توصیفی (از نوع پیمایشی) بود که به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه انجام شد. نمونه آماری پژوهش 136 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران، تربیت مدرس، تربیت معلم، علامه طباطبایی و شهید بهشتی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که با استفاده از روش های علمی روایی و اعتبار آن تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل عاملی و U من- ویتنی انجام شد و نشان داد اصلی ترین عامل در خصوص انتخاب گرایش تحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد، علاقه مندی دانشجویان به آن گرایش تحصیلی است. اهمیت بیشتر گرایش مورد نظر و همچنین نیاز بیشتر جامعه به گرایش مورد نظر نسبت به سایر گرایش ها از مهمترین دلایل انتخاب گرایش تحصیلی دانشجویان دوره کارشناسی ارشد تربیت بدنی است. بازارکار گرایش مورد نظر و نیز سهولت ادامه تحصیل تا مقطع دکترا در مرتبه بعدی اهمیت قرار دارند. همچنین، علاقه مندی به رشته تربیت بدنی و جذاب بودن این رشته، از جمله مهمترین انگیزه های فارغ التحصیلان غیرتربیت بدنی از حضور در دوره کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی بود. مقایسه میانگین درصد دروس بین دانشجویان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی نیز نشان داد، در درس های آسیب شناسی و حرکات اصلاحی (014/0P=) و زبان تخصصی و عمومی (018/0P=) تفاوت معنادار و در سایر دروس تفاوت غیرمعنی دار بود (05/0P>). با توجه به اینکه حضور فارغ التحصیلان رشته های دیگر در آزمون کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی و قبولی آنان در این رشته، مشکلاتی را به دنبال دارد؛ به دست اندرکاران و برنامه ریزان امر توصیه می شود، با بررسی تمامی جوانب شرایط را به نحوی به پیش ببرند که مصالح رشته تربیت بدنی به بهترین نحو ممکن لحاظ شده و شایسته ترین افراد از طریق آزمون کارشناسی ارشد، انتخاب شوند.

تغییرات زاویه Q، مهم ترین عامل بروز سندروم درد کشککی-رانی در تحقیقات مختلف گزارش شده است. در این پژوهش یک روش غیرتهاجمی جدید برای اندازه گیری زاویه Q ارائه شده است. هدف از پژوهش حاضر، طراحی و تعیین روایی یک سیستم اندازه گیری زاویه Q در حالت درازکش است. این روش با استفاده از پردازش تصاویر گرفته شده از پایین تنه مقدار زاویه Q را محاسبه می کند. به این منظور زاویه Q هجده زانو با میانگین و انحراف استاندارد سن 24/2 ± 55/23 (سال)، وزن47/10 ± 00/73 (کیلوگرم) و قد 28/8 ± 77/175(سانتی متر) با استفاده از روش ابداعی پردازش تصویر و روش CT scan در وضعیت درازکش محاسبه و مقدار همبستگی بین این دو روش از طریق ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین زوایای Q به دست آمده از روش ابداعی پردازش تصویر با روش CT scan در حالت درازکش ارتباط معناداری وجود دارد (001/0P=). و مقدار همبستگی (92/0r =) به دست آمد. براساس نتایج به دست آمده، روش ابداعی پردازش تصویر همبستگی زیادی با روش CT scan در اندازه گیری زاویه Q دارد، بنابراین از روش ابداعی پردازش تصویر می توان به عنوان یک روش با دقت زیاد در کنار دیگر روش ها استفاده کرد.

هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین رفتار شهروندی سازمانی و شخصیت کارشناسان سازمان ورزش شهرداری تهران بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه آماری برابر با کل جامعه آماری (90 نفر) انتخاب شد، اما اطلاعات 83 درصد آنها مورد تحلیل قرار گرفت. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه جمعیت شناختی، رفتار شهروندی سازمانی (75/0 = ?) و شخصیت، مدل Big Five ، (71/0 = ?) انجام شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (کلوموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و دو رشته ای نقطه ای) با کمک نرم افزار SPSS 16 و EXCEL استفاده شد. بررسی های جمعیت شناختی نشان داد، از بین 75 نفر نمونه این تحقیق، 3/57 درصد مرد و 7/42 درصد زن بودند. بیشتر کارشناسان (7/54%) جوان و 24 تا 30 و 68 درصد آنها بین 1 تا 3 سال سابقه اشتغال داشتند. بین OCB و شخصیت ارتباط مثبت و معنی داری به دست آمد و از بین ابعاد پنچ گانه شخصیت، تنها دو بعد «استقبال از تجربه» و «وجدان» با OCB ارتباط مثبت و معنی داری داشتند (05/0 P<). همچنین یافته ها نشان داد، بین OCB و متغیرهای تعدیل کننده (سن، سابقه اشتغال و جنس) ارتباط معنی داری وجود ندارد (05/0 P>).

هدف اصلی این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی یک برنامه آموزش روان شناختی بر بهداشت روانی بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، تمامی بازیکنان شرکتکننده در لیگ برتر بسکتبال ایران در سال 1388 است که حدود 150 نفر بودند که از میان آنها دو تیم به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و شاهد انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، سیاهی شخصیتی چندوجهی مینه سوتا – 2 فرم بازسازی شده بود که علاوه بر نیمرخ مقیاس های روایی، شامل چهار نیمرخ مقیاس های بالینی، جسمانی / شناختی و درون سازی، برون سازی بین فردی و علایق و در نهایت آسیب شناسی پنج گانه شخصیت است. سیاهی مذکور 338 سؤال دارد و ضرایب روایی و اعتبار بالاتر از 86 /0 را نشان میدهد. سیاهی شخصیتی مذکور، قبل از ارائه آموزش های روان شناختی و پس از اعمال آموزش های روان شناختی، با شرکتکنندگان اجرا و داده ها با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس، تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش های روان شناختی به کاهش ویژگیهای نارسایی هیجانی / برون سازی، نارسایی در تفکر، ضعف روحیه، شکایات جسمانی، هیجانات مثبت پایین، عقاید آزار دیدن، احساس ضعف و خستگی، شکایات شناختی، درماندگی / ناامیدی، نگرانی / فشار روانی، اضطراب، سوءاستفاده از مواد، مشکلات خانوادگی، منفعل گرایی بین فردی، اجتناب اجتماعی، عدم پیوندگرایی و احساس تنهایی، علایق ادبی – زیباشناسی، روان پریشی، روان نژندی و هیجان های منفی، در گروه آزمایش منجر شده است.

اضافه وزن و BMI بالا در دوران یائسگی و پس از آن، به طور معنی داری خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند. از طرفی، به نظر می رسد فعالیت ورزشی بر وزن بدن و BMI اثر داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر فعالیت ورزشی ترکیبی بر برخی متغیرهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیک زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان بود. به این منظور 29 زن 50 تا 65 سال یائسه مبتلا به سرطان پستان که جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی دریافت کرده و در حال حاضر تحت دارودرمانی بودند، به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 15 هفته و هر هفته 4 جلسه (دو جلسه پیاده روی و 2 جلسه تمرین مقاومتی) به فعالیت ورزشی پرداختند. در این مدت گروه شاهد در هیچ فعالیت ورزشی یا بدنی شرکت نکردند. وزن بدن، BMI، WHR، Vo2max و فشار خون، پیش و پس از 15 هفته اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) انجام گرفت. یافته های پژوهش حاکی از تفاوت معنی دار Vo2max و ضربان قلب استراحت بین دو گروه پس از 15 هفته تمرین بود (05/0p< ). همچنین بین وزن بدن، WHR و BMI دو گروه پس از 15 هفته تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0p< ). در واقع، فعالیت ورزشی بر Vo2max،ضربان قلب استراحت، وزن بدن، WHR و BMI زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان اثر معنی دار دارد. با این حال، بین فشار خون دو گروه پس از 15 هفته، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. این به معنای آن است که فعالیت ورزشی ترکیبی بر فشار خون زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان تاثیر معنی داری ندارد. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت که فعالیت ورزشی ترکیبی اثر مطلوبی بر برخی متغیر های آنتروپومتریک و فیزیولوژیک زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان دارد.

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و بازداری پیش گستر و پس گستر بر یادگیری مهارت کراس اور اسکیت است. به منظور اجرای تحقیق، 75 دختر مقطع راهنمایی که هیچ گونه آشنایی با مهارت کراس اور اسکیت نداشتند، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و به پنج گروه تقسیم شدند. این گروه ها شامل: گروه تمرین ثابت، گروه تمرین مسدود دارای بازداری پیش گستر، گروه تمرین مسدود دارای بازداری پیش گستر و پس گستر ،گروه تمرین مسدود دارای بازداری پس گستر و گروه تمرین تصادفی بود. هر گروه در مرحلة اکتساب، 45 کوشش تمرینی مربوط به سه مهارت را با ترتیب خاصی انجام داد و در آزمون یادداری تنها از مهارت کراس اور استفاده شد. ترتیب انجام مهارت ها در مرحلة اکتساب برای گروه تمرین مسدود دارای بازداری پیش گستر شامل 15 کوشش کراس بک، 15 کوشش اسلالوم و 15 کوشش کراس اور بود، در حالی که این ترتیب برای گروه تمرین مسدود دارای بازداری پیش گستر و پس گستر شامل 15 کوشش کراس بک، 15 کوشش کراس اور و 15 کوشش اسلالوم بود. گروه تمرین مسدود دارای بازداری پس گستر این مهارت ها را به ترتیب 15 کوشش کراس اور، 15 کوشش کراس بک و 15 کوشش اسلالوم انجام دادند. گروه تمرین تصادفی 45 کوشش از سه مهارت را به طور تصادفی و گروه تمرین ثابت تنها 45 کوشش از مهارت کراس اور را انجام دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، t مستقل و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد در مرحلة اکتساب، عملکرد گروه های دارای تمرین مسدود بهتر از گروه تمرین تصادفی عمل کردند، اما نتیجة آزمون یادداری عکس این بود .همچنین نتایج نشان داد بازداری پیش گستر و پس گستر در مرحلة اکتساب تأثیر منفی، اما در مرحله یادداری تأثیر مثبت بر عملکرد دارند.

هدف از انجام این تحقیق، تعیین روایی و پایایی مجموعه آزمون های بدنی براکپورت در دانش آموزان کم توان ذهنی دوره راهنمایی شهر تهران بود. جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان کم توان ذهنی مقطع راهنمایی عضو مدارس استثنایی شهر تهران تشکیل دادند. نمونه آماری تحقیق شامل: 199 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی بود. انتخاب آزمودنیها به صورت خوشه ای تصادفی از مدارس استثنایی انجام گردید. آزمون های براکپورت شامل: دویدن 540 متر (استقامت قلبی-عروقی)، اندازه گیری چربی زیر پوستی و شاخص توده بدن (ترکیب بدنی)، آویزان شدن از میله بارفیکس با دست کشیده و دست خمیده، پرس سینه (قدرت و استقامت عضلانی بالا تنه)، شنای ایزومتریک، دراز و نشست اصلاح شده (استقامت عضلانی شکم)، قدرت پنجه دست غالب (قدرت دست و ساعد)، بلند کردن تنه، کشش شانه راست و چپ، انعطاف پذیری پشت راست و چپ (انعطاف پذیری) است. در مورد اعتبار محتوایی مجموعه آزمون های براکپورت، از نظرات پانزده نفر از متخصصان استفاده گردید که نتایج همبستگی درون گروهی توافقی (8/0 = r) بین متخصصان حاکی از اعتبار محتوایی آزمون در سنجش عوامل آمادگی بدنی مربوطه برای دانش آموزان کم توان ذهنی میباشد. روش های آماری مورد استفاده جهت محاسبه اعتبار و پایایی شامل: روش های رگرسیون چند متغیره، ضریب همبستگی چندگانه و ساده است. در این تحقیق، برای گزارش هنجار نمرات نیز از روش رتبه های درصدی استفاده گردید. یافته های پژوهشی نشان داد که براساس منطق رابطه بین عناصر آمادگی بدنی با ترکیب بدنی به عنوان شاخص اعتبار پیشگو، به طور کلی آزمون های براکپورت با ترکیب بدنی دارای رابطه همبستگی(64/0 = P) بوده اند. همچنین براساس نتایج، مهم ترین آزمون های پیشگو کننده برحسب شدت رابطه به ترتیب شامل: پرس سینه، آویزان شدن از میله بارفیکس با دست کشیده، انعطاف پذیری پشت چپ، آویزان شدن از میله بارفیکس با دست خمیده، دراز و نشست اصلاح شده و دوی 540 متر می باشند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر یک دوره اردوی آمادگی شش هفته ای بر برخی پروتئین های التهابی (موافق با التهاب) فاز حاد، اجزای C3 ، C4 سیستم کمپلمان کاراته کا ران حرفه ای جوان بود که برای شکرت در مسابقات بین المللی جام فجر انتخاب شده بودند. بدین منظور 10 کاراته کار پسر دعوت شده به اردو با میانگین وزن 5 ±68 کیلوگرم، سن 2 ±8/20 سال، قد 4 ±175سانتیمتر و درصد چربی 2 ±6/7 به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. نمونه های خون از هر آزمودنی در 3 نوبت، 24 ساعت قبل از شروع اردو (T1)، پس از 3 هفته (T2) و پس از گذشت شش هفته (T3، اتمام دوره) گرفته شد و داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که غلظت C3 در هر سه مرحله (T1،T2،T3) در دامنه طبیعی قرار دارد. غلظت C3 در سه هفته اول (T2) کاهش پیدا کرد (56/2%) و در سه هفته پایانی (T3) به مقادیر اولیه بازگشت ، ولی این تغییرات معنی دار نبود (712/0 = P) . همچنین غلظت C4 قبل از شروع دوره در دامنه طبیعی قرار داشت، ولی پس از گذشت سه هفته افزایش (18%) معنی داری پیدا کرد (02/0 = P) و در پایان اردو به مقادیر طبیعی قبل از شروع دوره بازگشت . درمجموع نتایج تحقیق نشان داد که اردوی شش هفته ای آمادگی کاراته کاران جوان، تغییراتی در پارامترهایی از سیستم کمپلمان به وجود می آورد که این تغییرات با توجه به نوع و شدت تمرینات کاراته قابل پیگیری هستند و برای دستیابی به نتیجه کلی، به پژوهش های بیشتری نیاز است.

فعالیت­های ورزشی یکی از جایگاه­های مناسب و متنوع برای ایجاد اشتغال و تولید فرصت­های جدید اقتصادی است. با شناخت زمینه­های کارآفرینی در ورزش، می­توان فرصت­های جدیدی را به کارآفرینان و جامعه معرفی کرد تا از آن برای پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی بهره گیرند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین خلاقیت و کارآفرینی در بین مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان دانشگاه یزد بودند (7938 دانشجو) که از این تعداد 3461 دانشجو پسر و 4477 دانشجو دختر بودند. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، حجم آماری 346 نفر برای دانشجویان پسر و 354 نفر برای دانشجویان دختر برآورد شد. روش تحقیق با توجه به نوع مطالعه از نوع همبستگی است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که بین خلاقیت و کارآفرینی هم در ورزشکاران و هم در غیرورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود ندارد. بررسی رابطه بین دو متغیر در چهار گروه دال بر وجود رابطه بین خلاقیت و کارآفرینی در مردان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به طوری که خلاقیت در مردان ورزشکار 65 درصد و در مردان غیرورزشکار 63 درصد کارآفرینی را تبیین می­کرد.