درخت حوزه‌های تخصصی

Halliday’s Systemic Functional Linguistics (SFL) has stood the test of time as a model of text analysis. The present literature contains a plethora of studies that while taking the ‘clause’ as a unit of analysis have put into investigation the metafunctions in research articles of a single field of study or those of various fields in comparison. Although ‘clause complex’ is another unit of SF analysis, by far there has been only one study on research articles where it was the unit of analysis (Sellami Baklouti, 2011). Therefore, the purpose of this study was to put into analysis the ‘taxis’, ‘expansion’ and ‘projection’ deployed in Applied Linguistics research article abstracts (RAAs) by native (N) and non-native (NN) writers. To this end, 20 Applied Linguistics RAAs (10 by N English writers and 10 by NN English writers on the sub-fields of Discourse Analysis and Language Assessment) were analyzed according to Halliday & Matthiessen’s (2013) ‘clause complex’ framework. The results indicated that there is a significant difference in the use of ‘projection’ by Ns and NNs, while the distribution of ‘taxis’ and ‘expansion’ is the same. The findings also showed what types of ‘taxis’, ‘expansion’ and ‘projection’ were deployed by Ns and NNs

The current second language (L2) instruction research has raised great motivation for the use of both processing instruction and meaningful output instruction tasks in L2 classrooms as the two focus-on-form (FonF) instructional tasks. The present study investigated the effect of structured input tasks (represented by referential and affective tasks) compared with meaningful output tasks (implemented through text reconstruction cloze tasks) on the acquisition of English nominal clauses (NCs). The study sought to investigate if (1) both input and output instruction would lead to significant gains of knowledge in acquiring NCs, and (2) there were any significant differences between learners' receptive and productive knowledge of nominal clauses. First-year undergraduate students studying at four intact university classrooms participated in the study. The effectiveness of the tasks was determined by a noun-clause recognition test and a sentence combination production test administered both as the pretest and posttest. The results revealed that both processing instruction and meaningful output instruction helped the learners improve their receptive knowledge of grammar effectively; nevertheless, the processing instruction group did not significantly outperform the meaningful output group in their gains of receptive knowledge of grammar. The findings further illustrated that meaningful output instruction group significantly outperformed processing instruction group in their productive knowledge of grammar

Dynamic assessment (DA) which is rooted in Vygotsky’s (1978) sociocultural theory involves the integration of instruction and assessment in a dialectical way to achieve two main purposes: enhancing learners' development and understanding about their learning potential. However, the feasibility and appropriateness of mediation are two main concerns of DA. The former is concerned with the application of DA for a large number of students, while the latter is concerned with providing test takers with appropriate hints. The purpose of the current study was three-fold: to examine the difference between dynamic and nondynamic tests, to understand about test takers' potential for learning, and to find out how mediation works for high and low ability students. To achieve these aims, computer software was developed. The software is capable of both providing the test takers with graduated hints for each item automatically, and adapting the overall difficulty level of the test to the test takers' proficiency level. To test the efficiency of the software in employing dynamic assessment, 83 Iranian university students participated in the study. The results of the study indicated that the computerized dynamic test made significant contribution both to enhancing students' grammar ability and to obtaining information about their potential for learning. Based on the findings of the study, it can be concluded that the use of dynamic assessment can simultaneously lead to the development of the test takers' ability and provide a more comprehensive picture of learning potential. Accordingly, teachers are recommended to use dynamic assessment to make more informed decisions about their students.

There is a growing interest among the higher education principals and policy makers to improve teacher evaluation methods and more important than that to use the evaluation data. A number of research studies implied the ineffective instruction of ESP courses in Iran (Atai, 2002; Eslami, 2005; Hayati, 2008; Ahmadi, 2008; Sherkatolabbasi & Mahdavi, 2012; Boniadi, Ghojazadeh & Rahmatvand, 2013). The basic objective of research in field of ESP/EGP instruction and evaluation is to facilitate informed decisions for the betterment of English classes. The literature suggested that most of the teachers and students were dissatisfied with the students’ progress in specific English courses. Data was collected from the teachers by various ways including observation checklist and feedback form. To carry out the study, 12 ESP and EGP teachers were observed using Marshall’s rubrics (2011) and observation logs’ analysis. Then, 18 teachers offered feedback on different aspects of their own courses. The data were analyzed both qualitatively and quantitatively using ANOVA statistical measurement. The findings firstly indicate that EGP teachers were more standard teachers in comparison to ESP teachers. Secondly, the feedback forms show discrepancy between the views of EGP teachers and ESP teachers in some areas including the material effectiveness and students’ interest. To reach a standard point in EGP/ESP instruction, more evaluation is to be applied by the faculty members, university principals and the teachers themselves. Politically correct attitudes towards teachers should not lead to ineffective English courses. Some practical implications are suggested to upgrade the current practice in ESP classes

The current study aimed at investigating the academic learning needs of Iranian undergraduate students of English Language and Literature from the perspective of 320 stakeholders including undergraduate students (n=252), graduates (n=51), English literature instructors (n=7), and language instructors (n=10). To this aim, atriangulation of the most important data collection instruments of needs analysis (i.e., questionnaires, class observations, and semistructured interviews) was adopted for data collection at eight different Iranian state universities. The results of data analysis revealed that the above-mentioned students are not adequately equipped with learning and communication strategies during their academic and preacademic studies. The results of the current study may promise implications for the provision of some extracurricular EFL courses at the tertiary and senior high school levels in order to enhance students’ sociocultural and strategic competence based on the shared decision-making process among different stakeholders in the course design community

یکی از نظریه های موجود در باره ی چگونگی رشد توانش منظورشناختی زبان آموزان نظریه ی اجتماعی-فرهنگی ویگوتسکی است. مقاله حاضر با بررسی یکی از مفاهیم این نظریه یعنی ""حوزه رشد تقریبی"" برای رشد توانش منظورشناختی زبان آموزان پرداخته و به دو سوال پاسخ می دهد: اول اینکه آیا ارتباطی میان میزان کمک و حمایت ارائه شده به زبان آموز و سطح بسندگی زبانی او در یادگیری توانش منظورشناختی وجود دارد؟ دوم اینکه آیا ارتباطی میان ""حوزه رشد تقریبی"" فردی و ""حوزه رشد تقریبی"" گروهی وجود دارد؟ بدین منظور، بیست زبان آموز با دو سطح بسندگی زبانی انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. آموزش هر دو گروه بر اساس ""حوزه رشد تقریبی"" انجام شد. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری میان سطح بسندگی زبانی و یادگیری توانش منظور شناختی وجود ندارد. از طرف دیگر، میان ""حوزه رشد تقریبی"" فردی و گروهی رابطه وجود دارد. این بدان معناست که دانش عمومی زبان تاثیر چندانی بر یادگیری توانش منظورشناختی ندارد. همچنین می توان گفت که کمک ارائه شده به زبان آموز کاملا فردگرایانه است و بر اساس ظرفیت و توان فرد زبان آموز معنا و مفهوم پیدا می کند.

این تحقیق تلاشی در فعال کردن دانش لغوی غیرفعال از طریق توجه دهی و بررسی تأثیر جمله نویسی به عنوان فعالیت پس توجه دهنده بر تقویت تأثیر توجه دهی است. چهل و دو دانشجوی زبان انگلیسی سطح متوسط به بالای بزرگسال خانم، در دو گروه هم سطح از یک دانشگاه سراسری انتخاب شدند. آنها در تحقیقی شرکت کردند که در آن توجه به کلماتی که تولید آنها به آسانی فهمیدن آنها نبود، از طریق علامت زدن آن کلمات در یک متن خواندن انجام شد. سپس، شرکت کنندگان در یک فرآیند ٤ هفتگی جمله نویسی متراکم/ پراکنده شرکت کردند؛ شرکت کنندگان یک گروه هر هفته در طول ٤ روز پی در پی در هر روز، یک جمله با یکی از ١٦ لغت توجه شده نوشتند و گروه دیگر این فرآیند را یک بار در هفته تجربه کردند، به گونه ای که آنها بدون هیچ وقفه زمانی، ٤ جمله با ٤ کلمه توجه شده نوشتند. نتایج نشان داد که ارائه فعالیت پس توجه دهنده بر ارتقاء دانش لغوی تولیدی هر دو گروه به طور معناداری تأثیرگذار است. تعامل بین عامل زمان و روش های یادگیری معنادار بود. همچنین، نتایج عملکرد گروه پراکنده بهتر از گروه متراکم بود، ولی این تفوق معنادار نبود.

پژوهش حاضر رابطه ی بین باورهای انگیزشی زبان آموزان انگلیسی و استفاده از راهبردهای یادگیری را بررسی می کند. سه جز انگیزه (جز انتظار، ارزش و عاطفه) در رابطه با راهبردهای شناختی، فراشناختی و مدیریت تلاش بررسی شدند. دویست و پنجاه و هفت زبان آموز انگلیسی از سطوح مختلف توانش زبانی پرسشنامه ی فارسی ر اهبردهای انگیزشی برای یادگیری را پاسخ گفتند. بررسی تاثیر سطح زبانی بر باورهای انگیزشی بیانگر تاثیر معنا دار سطح توانش زبانی بر اضطراب آزمون و رویکرد هدف بیرونی بود، بدین معنا که زبان آموزان با توانایی زبانی پایین تر در مقایسه با زبان آموزان سطوح بالاتر به طور معنا داری مضطرب تر بوده و رویکرد هدف بیرونی بیشتری داشتند. نتایج همچنین نشان داد که خودباوری، کنترل عقاید یادگیری، رویکرد هدف درونی، و ارزش تکلیف حدود ۷۰ درصد از واریانس راهبرهای خودتنظیمی را توضیح می دهد. این پژوهش با پیشنهادهایی برای تقویت عقاید انگیزشی و راهبردهای یادگیری زبان پایان می یابد.

این مطالعه موردی به بررسی این موضوع می پردازد که یک معلم تایوانی که در یک دوره ی کارشناسی ارشد آموزش زبان شرکت کرده است چگونه از زبانشناسی ساختارمند- نقش گرا و آموزش سبک محور در طراحی و آموزش زبان به فراگیران زبان انگلیسی در تایوان استفاده کرده است. با استفاده از روش مدت دار قوم شناسی، نتیجه این تحقیق نشان داد که برداشت و تصور این معلم از دستور زبان از دیدی سنتی، محدود به جمله و متمرکز بر ساختار به فهمی کاربردی تر از ارتباطات پیوسته مابین سبک و ویژگی های متن تغییر قابل توجهی کرد. این تغییر زمانی رخ داد که معلم توانست از زبانشناسی ساختارمند- نقش گرا برای فهم عملکرد زبان در ادبیات کودکان استفاده کند. با این وجود، میزان توانایی این معلم برای استفاده از زبانشناسی ساختارمند- نقش گرا و آموزش سبک محور در تمرینات کلاس تا حدی تحت تاثیر چارچوب برنامه ریزی شده ی اجباری تدریس و آزمون های رایج در مکانی بود که وی پس از بازگشت به تایوان در آن مشغول به کار شد. این تحقیق بیشتر در ایجاد فهمی جدید از دستور زبان در آموزش زبان انگلیسی و تربیت معلمان بهتر در آسیا کاربرد دارد.

Reading comprehension ability consists of multiple cognitive processes, and cloze tests have long been claimed to measure this ability as a whole. However, since the introduction of cloze test, different varieties of it have been proposed by the testers. Thus, the present study was an attempt to examine the relatedness of Cloze-Elide test, Multiple-choice (MC) cloze test, and C-test as three different types of cloze procedure used for measuring reading comprehension. To this end, one C-test consisting of four short texts, one fixed ratio (n=7) multiple-choice cloze test, and one cloze-elide test were prepared from reading passages with similar readability levels. The participants of the study were 30 (male &female) freshman university students majoring in English literature. The results of ANOVA test showed that there were not any statistically significant differences at the 0.05 level of significance among the performance of the students on the three tests measuring their reading comprehension. Therefore, it was concluded that against the advocates of each test who claim superiority of it over the other types, these three types of cloze tests in this study assessed the reading comprehension in a similar way. So, the testers can be confident to make use of these tests as reading comprehension tests interchangeably.

این تحقیق یادگیری لغات انگلیسی برای درک مطلب دانش آموزان از طریق آموزش تکلیف محور را مورد بررسی قرار داد. صد و سی وپنج دانش آموز دختر دبیرستانی از دو سطح مختلف تحصیلی یعنی کلاس اول و چهارم از یکی از دبیرستان های شهر اصفهان انتخاب شدند. آن ها به طور تصادفی در چهار گروه یعنی دو کلاس شاهد و دو کلاس آزمایش در دو سطح مختلف قرار گرفتند. جهت ارزیابی درک مطلب دانش آموزان در ابتدای شروع ترم و قبل از تدریس دروس یک آزمون از هر چهار گروه به عمل آورده شد. گروه های آزمایش لغات چهار درس را از طریق آموزش تکلیف محور و گروه های شاهد همان تعداد دروس را به شیوه ی سنتی آموزش دیدند. در پایان ترم، درک مطلب دو گروه در هر دو سطح توسط آزمون دیگری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از طریق مقایسه ی میانگین بین دوکلاس شاهد وآزمایش در هر دو سطح نشان داد که گروه آزمایش که از طریق تکلیف محور آموزش دیده بودند بهتر از گروه کنترل که به شیوه سنتی آموزش دیده بودند به آزمون پاسخ داده بودند. همچنین تست نمونه مستقل نشان داد که عملکرد کلاس اولی ها بهتر از عملکرد کلاس چهارمی ها بود.

Teachers’ sense of efficacy belief has been introduced as a context-specific construct, but the related literature is not clear on this specificity. This study was an attempt to show how contextual factors influence efficacy beliefs among English language teachers. To this end, thirty Iranian EFL teachers working in both school and private institute contexts were chosen as the participants to respond to Teachers’ Sense of Efficacy Beliefs questionnaire (Tschannen-Moran & Hoy, 2001) twice: once based on school context and once based on private institute context. Afterwards, the participants were invited to a brief interview designed to investigate further the reasons for which they had scored higher in either context. The interview findings and the results of a t-test revealed that context really made a difference. It is argued that the proper or improper functioning of efficacy building sources is the cause of the difference