درخت حوزه‌های تخصصی

خانواده نظام اجتماعی به نسبت بسته ای است که مرزهای قابل نفوذی دارد و اینترنت نوعی فنّاوری است که در آن رخنه کرده است. ورود ابداعات فنّاورانه به خانواده ها، تغییراتی را در هنجارها و نقش های اجتماعی به وجود آورده است. نوجوانی دوران گسترش رابطه با دوستان هم سن و سال و درگیر شدن در روابط اجتماعی است. اهداف:1. شناخت نظر والدین و نوجوانان درباره مسائلی مانند مرزهای خانواده، قدرت والدین، خودمختاری نوجوانان و گسترش حوزه های اجتماعی نوجوانان. 2. شناخت انواع شیوه های مداخله و نظارت والدین در استفاده نوجوانان از اینترنت. روش: این پژوهش با روش اسنادی انجام شده است. نتایج: 1. استفاده از فنّاوری اطلاعات و ارتباطات نوجوانان را در معرض اطلاعات بسیار زیادی درباره هر موضوع، در هر زمان و در هر مکان قرار داده است؛ 2. دسترسی کودکان و نوجوانان به هرزه نگاری از طریق اینترنت، ساده تر از روش های سنتی آن است؛ 3. نوجوانانی که با والدینشان احساس نزدیکی می کنند، در مدرسه موفق تر هستند. 4. اینترنت زمانی را که والدین و فرزندان با هم سپری می کنند، کاهش می دهد. 5. زمان اختصاص یافته به خانواده با تعارضات خانوادگی رابطه منفی دارد. تلویحات: 1. قبل از انتقال از مطالعات مربوط به تلویزیون به مطالعات مربوط به اینترنت، به کارهای نظری و عملی بیشتری در مورد شبکه های اجتماعی، که برای شکل دهی و تداوم روابط ایجاد می شوند، نیاز است. 2. درباره منشأ و دلایل ایجاد تعارض بین والدین و نوجوانان پژوهش های بیشتری مورد نیاز است.

در این مقاله، مفهوم «تذکر» که به عنوان یکی از اصول تبلیغی قرآن شناخته می شود، به مثابه یکی از اصول تبلیغی رسانه دینی در جامعه اسلامی در نظر گرفته شده و مورد بررسی قرار گرفته است، به همین دلیل ضرورت بحث در مورد دین و رسانه آشکار می شود. هدف این مقاله بیان این مطلب است که رسانه دینی که بر اساس تعالیم قرآنی و سیره پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) در جامعه اسلامی فعالیت می کند، باید ویژگی «مذکِّر» بودن را داشته باشد و یادآوری کننده باشد. در این مقاله «ذاکر» و «مذکِّر» بودن ویژگی اصلی رسانه دانسته شده، و «هدایت»، هدف نهایی رسانه های جمعی دینی. به این ترتیب، هنجار های رسانه جمعی دینی، بر اساس مفهوم تذکر استخراج شده که در نهایت، ماهیت رسانه دینی با رعایت چنین هنجار هایی می تواند به جای «غفلت»، «تذکر» قرار گیرد. این مقاله در پی آن است تا تذکر دادن بر اساس روش های قرآن را به عنوان یکی از هنجارهای رسانه دینی در جامعه اسلامی تعریف کند. به این ترتیب، به بحث نظریه هنجاری رسانه ها پرداخته و برای استخراج هنجارهای «رسانه ذِکری» از قرآن کریم تلاش می کند. سؤال اصلی این تحقیق، شناسایی بایدهای رسانه دینی، بر اساس مفهوم قرآنی تذکر است؛ زیرا روش رسیدن به رسانه ذکری در این مقاله، معرفی بایدهای رسانه ذکری بیان شده است. برای رسیدن به این بایدها نیز، ابتدا تذکرات قرآن بررسی شده و سپس، در ده مقوله دسته بندی شده اند، در مرحله بعد، روشی که در هریک از مقولات برای تذکر دادن استفاده شده بود، استخراج شده و نمودار «بایدهای رسانه دینی، بر اساس مفهوم قرآنی تذکر» به دست آمده است.

آنتونی گیدنز، مدیر دانشکده اقتصاد لندن، است و پیش‌تر با عنوان پروفسور جامعه‌شناسی در دانشگاه کمبریج مشغول خدمت بوده است. وی در مقاله حاضر، تلاش می‌کند تا جهانی شدن را به مثابه نیرویی غیرقابل مقاومت به خواننده معرفی کند و اورا برای رویارویی با این تغییر آماده سازد، تغییری که در بطن شرایط محیطی زندگی بشر درحال رخ دادن است و گریزی از آن نیست. وی این پدیده‌را بیش از هرچیز تحت تاثیر پیشرفت نظام ارتباطات می‌داند. به زعم او جهانی‌شدن منحصر به پدیده‌های برون فردی از جمله اقتصاد و سیاست نخواهد شد، بلکه پدیده‌های «درون فردی» از جمله ارزش‌های خانوادگی، حقوق زنان و... نیز از آن متاثر خواهند شد.

جهان پرتناقض امروز به دلیل پیشرفت شگرف ابزارهای ارتباطی، عصر ارتباطات نامگذاری شده است. در این بین تاثیر این ابزارهای ارتباطی برافکار عمومی و استیلای برآن، به تبع خود تسلط بر منابع مادی و معنوی را درپی داشته‌است و از سویی نیز ناتوانی در شناخت این نیروی شگرف و تاثیرات آن، انسانها را در دفاع از موجودیت و هویت خود بس ناتوان ساخته است. درمیان رسانه‌های ارتباطی کشور، امروزه صداوسیما به عنوان دانشگاه عمومی با عنایت به قابلیتها و امکانات منحصر به فرد خود رسالت و اهداف عظیمی را برعهده دارد.اهدافی چون دفاع در برابر تهاجم تبلیغاتی -فرهنگی رسانه‌های استکباری، حفظ و اشاعه ارزشهای والای نظام مقدس جمهوری اسلامی و اعتلای فرهنگی و معنوی مردم، به همین خاطردر این مقاله سعی شده‌است تا خطوط کلی نظرات حضرت امام‌خمینی(ره)، در ارتباط با صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران گردآوری و گامهایی متناسب با روند توسعه(کمی و کیفی) برداشته شود. همچنین دراین مقاله سعی شده‌است تا باگردآوری جنبه های منفی کارکرد این رسانه از دیدگاه امام‌خمینی(ره) افقی روشن در جهت دستیابی به اهداف والای اسلام و انقلاب اسلامی فراوری مسئولان این سازمان گشوده شود.

طرح های گاپ و داپ ترکیه با احداث ده ها سد بر روی رودخانه های بین المللی دجله، فرات و ارس، کشورهای عراق، سوریه، ایران، ارمنستان و جمهوری آذربایجان را با انبوهی از بحران های زیست محیطی و چالش های اقتصادی، اجتماعی و انسانی مواجه می کنند. ایجاد ریزگردها، کاهش حق آبه کشورهای پایین دست، از بین رفتن گونه های بومی آبزیان، خشک شدن تالاب ها، بیابان زایی، بحران کشاورزی بهداشتی، تشدید بیکاری و مهاجرت از تبعات پروژه های گاپ و داپ است. ترکیه با ادعای اینکه منابع آبی دجله، فرات و ارس بخشی از آب های داخلی این کشور هستند، علی رغم اعتراض ها در حال تکمیل این پروژه ها است. مقاله حاضر با هدف بررسی گاپ و داپ از منظر قواعد حقوق بین الملل و با چارچوب نظری «حقوق بین الملل محیط زیست» و «حقوق بشر زیست محیطی» به ویژه مفهوم «منع استفاده زیان بار از محیط زیست» و با کاربست روش توصیفی- تحلیلی، به دنبال پاسخ به این سؤال است که ابعاد نقض حقوق بین الملل در گاپ و داپ کدامند؟ یافته ها نشان می دهند که اجرای پروژه گاپ و داپ با قواعد عرفی حقوق بین الملل محیط زیست و «کنوانسیون قانون بهره برداری های غیرکشتیرانی از جریان های آبی بین المللی»، کنوانسیون های رامسر، مقابله با بیابان زایی، اسپو، آرهوس و اعلامیه استکهلم مغایرت دارد. همچنین به دلیل نقض «حق دسترسی به آب و هوای سالم» و تخریب آثار فرهنگی، قواعد حقوق بین الملل بشر و حقوق فرهنگی اقلیت ها را به شدت نقض می کند. رسانه های برون مرزی می توانند با تبیین ابعاد نقض حقوق بشر و حقوق محیط زیست در پروژه های گاپ و داپ، سیاست رسانه ای آنکارا در سانسور و وارونه سازی تبعات این طرح ها را خنثی کنند و در عین حال با ایجاد حساسیت و مطالبه گری در افکار عمومی و گروه های مدافع محیط زیست، مانع توسعه اجرا و توقف سرمایه گذاری های خارجی در آنها شوند.

مطالعات فرهنگی رشته ای نسبتاً جدید درمیان رشته ها و گرایش های گوناگون علوم اجتماعی است که در دنیا مطرح شده است و این رشته در ایران پس از ورود به دانشگاه چالش های بسیاری را ایجاد کرده است تا جایی که برخی از جامعه شناسان آن را جایگزین جامعه شناسی دانسته اند وسخن از مرگ جامعه شناسی به میان می آورند. جامعه شناسی مردم مدار هم نوع جدیدی از جامعه شناسی است و می خواهد فاصلهٔ ایجاد شده بین جامعه شناسی و مردم را پر کند. به بیان دیگر آن چه که در جامعه شناسی مردم مدار و مطالعات فرهنگی دارای اهمیت می باشد، توجه به مردم و زندگی و فرهنگ آن ها است هر دو گرایش مدعی هستند که مردم و فرهنگ مورد بی توجهی جامعه شناسی رسمی و رایج قرار گرفته است. بر اساس یافته های این پژوهش، مهم ترین نقاط اشتراک مطالعات فرهنگی و و جامعه شناسی مردم مداردر بحث رهایی بخشی، توجه به فرهنگ، عدم نظریه پردازی، داشتن روش کیفی، نداشتن هنجار ذاتی، انتقادی بودن است واین دو در زمینهٔ فرادانشگاهی بودن، توجه به همه طبقات مردم تا حدودی با هم تفاوت دارند. از این رو ضمن توضیح نوع نگاه مطالعات فرهنگی و جامعه شناسی مردم مدار به مقولات ذکر شده، به وجوه اشتراک و افتراق نگاه آن ها پرداخته شده است. همچنین به لحاظ هستی شناختی و معرفت شناختی نیز مورد بررسی قرار گرفته اند.