درخت حوزه‌های تخصصی

روابط ایالات متحده و روسیه طی ماههای اخیر به پائین ترین سطح خود پس از پایان جنگ سرد نزول کرده است. این دو کشور که با فروپاشی شوروی اختلافات خود را کنار گذاشته بودند با طرح استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در اروپا یک بار دیگر مجادلات لفظی را از سر گرفتند. هم اکنون نگرانی های بسیاری در میان ملت های دو کشور و سایر کشورهای جهان درخصوص آغاز جنگ سردی جدید پدید آمده است. این پژوهش قصد دارد تا با پیشینه این اختلافات، منشاء بحران جاری و اهداف آمریکا از استقرار سپر دفاع موشکی در اروپای شرقی و به پیامدهای آن برای ایران و جهان را بررسی کند.

بنیادگرایی در سال های اخیر به دلیل گسترش در بخش هایی از جهان چون خاورمیانه، افزایش نقش آن در منازعه اعراب ـ اسراییل، افزایش نقش سیاسی اسلام در تعدادی از جمهوری های شوروی سابق، رسوایی های اخیر بنیادگرایان مسیحی در آمریکا و... خود را به عرصه عمومی تحمیل کرده است. محققان دانشگاه شیکاگو با ارایه «پروژه بنیادگرایی» نگاهی پلورال و میان فرهنگی به تعریف بنیادگرایی کرده و معتقدند مراد از بنیادگرایی، گروه های مذهبی است که در واکنش به بحرانی که تصور می کنند هویت گروهی آنها را تهدید می کند ظاهر می شوند و لذا برای محافظت از خود در برابر «غیر»، مرزهای فرهنگی، ایدئولوژیکی و اجتماعی محکمی دور خود می چینند. بر این مبنا، اساس بنیادگرایی بر ناخرسندی از وضعیت موجود استوار است. بنیادگرایان مسیر کنونی جامعه و جهان را تهدیدی برای ایدئولوژی خود تلقی کرده، رسالت اصلی خود را تجدید حیات ایدئولوژی و خارج ساختن آن از زیر گرد و غبار مدرنیسم می دانند. اما در این میان، بنیادگرایی یهودی از اهمیت زیادی برخوردار است. آنها معتقدند باید هویت نوینی را بر مبنای قومیت مداری محض یهودی، تعارض با جامعه مدرن غربی و اعتراض شدید به مذهب سنتی تاسیس کرد. گوش آمونیم و هاردیم دو جریان عمده بنیادگرای یهودی هستند که تاثیر زیادی بر اندیشه و عمل صهیونیستی گذاشته اند. گوش آمونیم به عنوان جریان رادیکال بنیادگرا بر تقدیس خشونت، قدسی کردن سرزمین، و رازآمیز کردن کاربرد زور تاکید دارد، اما هاردیم به عنوان جریان محافظه کار، هدف خود را که طرد اغیار از جامعه اسراییل و نبرد با سکولارها است از طریق نهادهای آموزشی، رقابت های پارلمانی و اقدامات فراپالمانی پی می گیرد. در مقابل جریان رو به رشد بنیادگرایی یهودی، جریان پسا صهیونیسم در سطوح آکادمیک ظهور کرد که بسیاری از آموزه های صهیونیسم را مورد پرسش قرار داد. علل ظهور این جریان، تحول هویت و احساس ملی در میان شهروندان فلسطینی و ضرورت پذیرش «غیر»، گسترش انتفاضه فلسطین و جنگ لبنان که دیدگاه صهیونیسم در مورد حاکمیت بر کل سرزمین و مردم را بی اعتبار کرد، اولویت یافتن خصلت بی طرفی شرق شناسان به ویژه در مورد جنگ 1948 و تغییر کانون توجه از اسراییل به هر دو سوی منازعه بود. بنابراین، جامعه اسراییلی امروز با چالش بزرگی مواجه است که بنیادهای اصلی آن را در معرض انتقاد قرار داده است. این مقاله با تفصیل بیشتری نکات فوق الذکر را توضیح خواهد داد.

هدف مقاله حاضر تمرکز بر مسئله اردوگاههاست. نویسنده ابتدا به طرح انواع اردوگاهها و عناوین اردوگاههاى مهم و ذکر مدعیات اصحاب هولوکاست ‏مى‏پردازد در قسمت بعدى به ترتیب با اردوگاههاى مهمى که ادعا شده است اردوگاههاى نابودگرى (قتل‏عام) و به اعتقاد نویسنده، اردوگاههاى ترانزیتى (Transition Camp) بوده‏اند، بحث می شود. سپس در مورد هر اردوگاه به نقد ادله حامیان ‏هولوکاست پرداخته می شود.به اعتقاد نویسنده اندک اسناد واقعى باقیمانده – و نه شهادتهاى سراسر کذب و ضد و نقیض - به خوبى نشانگر آن هستندکه اردوگاهها اماکنى بودند براى نگهدارى گروههایى که حکومت آلمان از ناحیه آنها - به ویژه در شرایط بحرانى جنگ - احساس خطر مى‏کرد به علاوه استفاده ارزان از انرژى کار آنها و بعضاً ترانزیت آنها به‏مناطق دورتر یا خارج از متصرفات نازیها مد نظر نظام هیتلری بوده و نه کشتار نظام مند عده ای خاص.

ادعا مى‏شود که یهودستیزى آلمان نازى در طى جنگ جهانی ‏دوم منجر به قتل‏عام عامدانه حدود شش میلیون یهودى درسرزمینهاى حاکمیت و یا متحد با رایش سوم گردیده است. قصد این نوشتار آنست که آیا واقعاً شش میلیون یهودى در جنگ دوم بخاطر یهودستیزى رایش کشته شده اند؟ به بیان دیگر، این نوشتار به ‏دنبال تحلیلى آمارى و ارزیابى کلی از آمارهاى ارائه شده در رابطه با کشتار یهودیان است و در این راستا به آمار و ارقام ارائه شده توسط حامیان هولوکاست و تناقضات بسیاری که این آمار با هم دارند اشاره می شود.

مظالم هیتلر نسبت به یهودیان در آلمان کشورهای زیر سلطه نیروهای هیتلری در پایان جنگ جهانی دوم مظلومیت مضاعفی برای یهودیان ایجاد کرد که با استفاده از آن می‌توانستند در هر نقطه از جهان از حقوق و امتیازات برابر با همه ملت ها برخوردار شوند و تبعیضات و ستم های گذشته را جبران کنند ولی صهیونیست‌ها بدست عوامل خود در فلسطین دست به چنان اعمال وحشیانه ای زدند که خاطره آزار و مظلومیت های گذشته بتدریج از خاطره ها محو شد و حکومت غاصب صهیونیستی در فلسطین که در خون و آتش زاده شد برای