فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۴۱ تا ۱۶۰ مورد از کل ۴٬۳۷۶ مورد.
ﺗﺄثیر بابا فغانی بر جریان های شعری عصر صفوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
بابا فغانی شیرازی (م.925ق) از شاعران دوران ساز ادبیات فارسی است. طرز تازه او 200 سال شعر فارسی را به انحای گوناگون تحت ﺗﺄثیر خود قرار داده است. شاعران بسیاری در عصر صفوی دیوان او را تتبّع کرده و در زمین غزل های او غزل سروده اند. بررسی دواوین تنها هفت تن از شاعران عصر صفوی؛ یعنی عرفی، نظیری، شانی تکلو، شاپور تهرانی، شفایی، طالب آملی و صاﺋﺐ حاکی از آن است که این شعرا حدود هزار غزل در جواب اشعار بابا سروده اند و این تعداد با بررسی دیوان سایر شعرای این عصر افزایش خواهد یافت. شعر فغانی به عنوان یک نقطه تحوّل در غزل فارسی نیازمند بررسی است. ما در این مقاله دورنمایی از ﺗﺄثیر او بر شاعران عصر صفوی در ایران و شبه قاره ترسیم کرده از دیدگاه ترکیب و انتخاب شعر او را با شاعران پیش و پس از او مورد مقایسه قرار داده ایم.
شاعران گزیده معاصر: استاد محمود فرخ خراسانی
حوزه‌های تخصصی:
لالی لاهوتی: از آثار ادبی ابوالقاسم لاهوتی کرمانشاهی
حوزه‌های تخصصی:
معرفی دیوان خطی اکبر اصفهانی
حوزه‌های تخصصی:
انوارالمشارق طغرای مشهدی
حوزه‌های تخصصی:
معرفی نسخه خطی هفت منظر
حوزه‌های تخصصی:
روش تدریـس: بکوبند بر پتک آهنگران
حوزه‌های تخصصی:
مکتوبی تازه یاب از جمالزاده به طاهری شهاب: چند روزی با حکیم فلکی شروانی
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی به اندیشه های شعری «ژاله قائم مقامی»(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
سرمقاله: بنده ى طلعت آنیم که آنى دارد
حوزه‌های تخصصی:
از ملک ادب حکم گزاران همه رفتند ؛ یادی از زنده یاد دکتر منوچهر مرتضوی
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی کوتاه به زندگی و زبان ادبی جعفری تالپور(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
میرنصیرخان تالپوری متخلص به جعفری شاعر و نویسنده قرن 13هجری درحیدرآباد سند حکومت داشت. با انگلیسی های امپریالیست جنگید و اسیر گشت و از حیدر آباد به بمبئی و کلکته فرستاده شد. مدتی همچون اسیران با او رفتار می شد و سرانجام غم غربت و دوری از خانواده در سال 1261 دردمدم او را از پا در آورد. او به هر دو زبان فارسی و اردو دیوان شعر دارد. اشعارش دارای سوز وحال خاصی است چرا که غم غربت و اسارت و دوری از خاندان، قدرت عاطفی زیادی به ابیاتش بخشیده است. لحن حبسیات او در مثنوی تاثرانگیز است که باوجود داشتن بحر متقارب، غم و اندوه تراژ یکی را به خواننده القا می کند. علاوه بر آن زبان شاعر ساده است و ترکیبات و عبارات و کلام او خوشاهنگ می باشد. صورت های خیالی جذاب به ویژه انواع تشبیه در سخن او دیده می شود. یکی از ویژگی های مهم سخن او سهل و ممتنع بودن کلام اوست که شباهتی به شعر فرخی سیستانی پیدا می کند. او نویسنده ای شیوا سخن نیز بوده است. مکاتیب او از این لحاظ دارای نثری بلیغ و فصیح و استوار است که حسب حال این حاکم گرفتار را به شیوایی و رسایی نقش می زند.
در صف شاعران بزرگ ایران، خواجوی کرمانی در کجا ایستاده است؟!
حوزه‌های تخصصی: