شخصیت ها

در میان اهل طریقت، تعابیر و اصطلاحات بسیاری وجود دارد که بزرگان این طایفه نسبت به آن رویکرد یکسان و مشترکی ندارند. از آن جمله است شطح که در میان عرفا بر سر آن اختلاف است. برای واژه شطح، که جمع آن شطحیات است، معانی متعددی ذکر کرده اند، از آن جمله: «شطح فی السیر او فی القول: در رفتن یا سخن گفتن دو رفت و آن را به درازا کشانید.» (فرهنگ لاروس، ذیل شطح) همچنین آمده است: «کلمه شطح به وزن و معنای سطح است و در اصل کلمه سریانی است و معنای آن بسط و انبساط است» (زریاب خوبی، ص 102). شطحیات، در اصطلاح بیان لفظی، وضعیتی است که از دیدگاه وجود شناختی به متشابهات حاصل از به هم بودن وجود و عدم (یا بود و نبود) بر می گردد (شایگان، ص 37).

۷۴۵.

نظری به زندگی و شعر آیت الله شیخ هادی بیرجندی

سایر: علی باقر زاده (بقا)

منبع: شعر زمستان ۱۳۸۵ و بهار ۱۳۸۶ شماره ۵۰ و ۵۱

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۹۹۲ تعداد دانلود : ۷۰۱

۷۴۶.

که باید خزان و بهار این چنین

نویسنده: محمدحسین خسروان

منبع: تابستان ۱۳۸۶ شماره ۵۲

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۰۴۸ تعداد دانلود : ۶۲۱

۷۴۷.

فقیر دهلوی، شخصیت برجسته علوم بلاغی فارسی در هند(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: فضل الله رضایی اردانی

منبع: پژوهشنامه ادب غنایی شماره ۸

کلیدواژه‌ها: حدائق البلاغه بلاغت فارسی زبان فارسی شبه قاره هند فقیر دهلوی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۹۱۹ تعداد دانلود : ۹۷۴

بدیهی است که فرهنگ و زبان و ادبیات دو قوم ایرانی و هندی چنان با هم درآمیخته که گویی پیکره فرهنگی یگانه ای را تشکیل داده اند. وجود شخصیت های برجسته فارسی زبان و آثار فراوان فارسی که در شبه قاره هند پدید آمده و بدون آنها تاریخ ادب فارسی کامل نمی شود؛ حکایت از همبستگی دیرینه فرهنگی ایران و هند دارد. یکی از این شخصیت های برجسته اما گمنام سرزمین هند که با تالیف یا تصنیف آثار مختلف ادبی - بلاغی نقش چشمگیری در توسعه و آموزش زبان و ادب فارسی در هند داشته، شمس الدین فقیر دهلوی است. در این مقاله تلاش خواهیم کرد تا ضمن بررسی مختصر اوضاع و احوال سیاسی - اجتماعی و ادبی عصر فقیر دهلوی، به احوال و افکار و بررسی و تحلیل آثار بلاغی او بپردازیم.

۷۴۸.