فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۴۱ تا ۶۶۰ مورد از کل ۱٬۱۲۳ مورد.
قدیم ترین کتب لغت در ایران (خطابه آقای نفیسی در انجمن ادبی ایران)
منبع:
شرق تیر ۱۳۱۰ شماره ۷
حوزههای تخصصی:
تذکره شعرای همدان
شرح احوال نظامی
حوزههای تخصصی:
فرهنگ نویسان ریشه شناس/ بررسی داده های ریشه شناختی در فرهنگهای فارسی به فارسی
حوزههای تخصصی:
فرهنگ تحفه السعاده(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مطالعه ی نسخه های خطی، سبب شناخت بیشتر فرهنگ اجتماعی، زبان و واژگان پرکاربرد قدیمی، اصطلاحات متداول و تحوّلات تاریخی قرون گذشته می شود. در این مقاله ابتدا به اهمیّت گرد آوری لغت و جایگاه فرهنگ نامه ها در زبان فارسی اشاره شده و سپس به معرفی نسخه خطی «فرهنگ تحفه السعاده » و جایگاه آن در گستره فرهنگ نویسی در هند پرداخته شده است. این فرهنگ چند زبانه(فارسی، عربی، ترکی و هندی) تالیف « مولانا محمود بن شیخ ضیاء الدین محمد» است که در سال 916 هجری نوشته شده است. این نویسنده در زمان اسکندر شاه بن بهلول لودهیپادشاه دهلی زندگی می کرده است. مولف این اثر با ذکر لغت ها با ترتیب الفبایی به شرح وتفسیر آنها می پردازد و در بیشتر مدخل ها، معادل هندی، ترکی یا عربی واژه را ذکر می کند؛ آنچه این فرهنگ و شناخت آن را مهم جلوه می دهد، ذکر شواهد و مثال هایی است که مولف از شاعران قرن ششم، هفتم و هشتم می آورد. این اثر به لحاظ اشتمال بر واژگان چند زبانه و گستردگی واژگان معادل به عنوان یکی از حلقه های فرهنگ نویسی در هند، قابل توجه است که به روش توصیفی معرفی می شود.
روزهایی که گذشت
دانشنامه
حوزههای تخصصی:
بحث کتاب شناسی: چند نکته درباره یک مقاله عظیم پس از باب و پیش از ازل (2)
منبع:
گوهر تیر ۱۳۵۷ شماره ۶۴
حوزههای تخصصی:
دایرة المعارف های شرق اسلامی
حوزههای تخصصی:
آغاز دوره ای نو در فرهنگ نویسی فارسی
حوزههای تخصصی:
کتاب شناسی فرخ تمیمی
یک نصیحت ز سر صدق جهانی ارزد
حوزههای تخصصی:
واژه های ارمنی و فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی، تالیف محمد حسن دوست، زیر نظر بهمن سرکاراتی، جلد اول (آ - ت)، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران 1383، (452+80) 532 صفحه. همانندی های واژگانی زبان های ایرانی و ارمنی بسیار است، تا آنجا که روزگاری زبان شناسان زبان ارمنی را شاخه ای از زبان ایرانی محسوب می کردند. این قرابت زبانی معلول چند واقعیت است: خاستگاه مشترک هند و اروپایی، وام گیری های این زبان ها از یکدیگر (واژه ها و تکواژ ها) و ورود عناصری از زبان های دیگر به این زبان ها. شناخت بهتر هر یک از زبان های مرتبط با یکدیگر به شناخت بهتر زبان دیگر می انجامد و تالیف فرهنگ های ریشه شناختی گامی است در جهت رسیدن به این هدف ...