پیام آور عقل و آزادگی : ابوالعلا معری
حوزه‌های تخصصی:
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۲۸۱ تا ۱٬۳۰۰ مورد از کل ۷٬۱۹۵ مورد.
پادافراه در شاهنامه
دکتر مصدق و دهخدا
گفتگو: ادبیات باید، موجودیت خود را به اثبات برساند
منبع:
رودکی۱۳۸۶ شماره۱۷
حوزه‌های تخصصی:
پژوهشی در تعزیه خوانی
تاج در شاهنامه
خاقانی هم آوا با شعوبیان
آواز ققنوس اثری تازه از محمد علی دادور (فرهاد)
حوزه‌های تخصصی:
جایگاه پروین اعتصامی در شعر فارسی
حوزه‌های تخصصی:
این «جامه» که می بری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
این مقاله به بررسی نقش معنایی واژة «جامه» ([y’mk']: jāmag / yāmak) در جملة «این جامه که می¬بری» [bē ēt [y’mk']: jāmag / yāmak-ē dah kē barēh] می-پردازد. این جمله خطاب به زردشت در هنگام عروج او به آسمان در کتاب هفتم دینکرد آمده¬است. این پژوهش بر بنیاد ریشه¬شناسی تاریخی و کاربرد واژة جامه در متون گورانی(سده 3-14ه) از گروه شمال غربی زبان¬های ایرانی (پارتی) انجام شده¬است. واژة جامه در این زبان به معنای تن، پیکر و کالبد انسانی کاربرد گسترده¬ای دارد. جامه محل بروز روان انسانی است و روان در هنگام عروج و مرگ از آن جدا می¬شود. بنابراین در هنگام عروج زردشت به آسمان، امشاسپند بهمن به او می¬گوید: جامة (= تن) خود را بر زمین بگذارد و در سفری روانی با مینوی بهمن همراه شود.
ترجمه: روی شیروانی داغ! (میزگرد چند و چون ترجمه در ایران با حضور اسدالله امرایی، مژده دقیقی، مهدی غبرایی، کاوه میرعباسی و یزدان سلحشور)
حوزه‌های تخصصی:
یادی از استاد دکتر امیر حسن یزدگردی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
فروردین ماه امسال مصادف است با چهاردهمین سال خاموشی استاد دکتر امیر حسن یزدگردی، استاد زبان و ادب فارسی در دانشکدة الهیات. استاد یزد گردی معلمی کم مانند و عاشق بود و سالهای از سر عشق در این دانشکده، به تدریس ادب پارسی پرداخت و صدای فردوسی و نظامی و مولوی و سعدی و حافظ را- که صدای رسای فرهنگ اسلامی ایران زمین است- عاشقانه و استادانه به گوش جان دانشجویان رساند و در انتقال ارزشهای فرهنگ گران سنگ ایران اسلامی به فرزندان این مرز و بوم، نقشی شایسته و درخور ایفا کرد. فقدان او چونان فقدان همة پیام آوران فرهنگ و ادب، ضایعه ای است جبران ناپذیر و فراق او چونان فراق دیگر معلمان عاشق- که روز به روز حکم کیمیا می یابند- سخت جانکاه است و اندوه آفرین. و در این میان «یاد» یاد او و یاد عزیزانی چون او، مرهم دلهای خستة دلدادگان فرهنگ و ادب تواند بود.... و من در این یاد و در این یاد کرد، او را به همان صورت و سان و به همان ترتیب که دیده ام و یافته ام، معرّفی می کنم: - نخست او را در مقام تعلیم و در هیأت معلمی عاشق یافتم. - سپس با پایگاه بلند او در تحقیق راه بردم... - و سرانجام به جمع دوستان و یاران او پیوستم و او را در مقام انسانی والا و دوستی کم مانند دیدم و تا دم مرگ با او بودم.... بنابراین پس از ذکر احوال استاد، نخست از حکایت تعلیم سخن می گویم، سپس از حکایت تحقیق و در پایان از انسانیت و محبت و صفا و وفای استاد سخن خواهم گفت.
محمد حسین شهریار
طاهرا یا طاهره؟ (گردشی در کتابخانه ها)
منبع:
گوهر آبان ۱۳۵۶ شماره ۵۶
حوزه‌های تخصصی:
مجلس یادبود مرحوم قزوینی
حوزه‌های تخصصی: