فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۰۱ تا ۲۲۰ مورد از کل ۸۰۴ مورد.
حوزههای تخصصی:
این مقاله ، شیوه اشتقاق جمله های استفهامی ساده را در زبان فارسی بر اساس نظریه برنامه کمینه گرا ( minimalist program ) مبتنی بر دیدگاه چامسکی مورد بررسی قرار میدهد . در چارچوب این نظریه زبان شناختی ، اشتقاق جمله های استفهامی در زبانهای مختلف تابع مطلق فقط یکی از مشخصه های دوگانه است . لذا ، طرح اعمال اختیاری حرکت پرسشواژه در زبانها جایگاه و موضوعیتی ندارد . اما ، بررسی جمله های استفهامی زبان فارسی نشان میدهد که این جمله ها به دو طریق مشتق می شود ...
آیینی فراسوای دیگران (برسی نکات دستوری غیر عادی و ابداعات کلامی)
حوزههای تخصصی:
ویژگی های ترکیبی زبان فارسی
حوزههای تخصصی:
حاکمیت در زبان فارسی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزههای تخصصی:
نکاتی درباره مقاله «ضرورت تمایز میان فرآیند ارتقا و مبتداسازی در زبان فارسی»(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
تحلیل نحوی و معنایی ادات در زبان فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
به وجه عبوس «بنشیند» یا «ننشیند» ؟ در دفاع از خانلری
حوزههای تخصصی:
ارتباط قلب نحوی و تآکید در زبان فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ساخت های نامتعدی و ژ-ساخت متعدی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
یای نسبت در زبان علم و زبان عامیانه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
پسوند «-ی» (یای نسبت) پر کاربردترین وند زبان فارسی است و آن را، در زبان علم و زبان عامیانه، به جای بسیاری به کار می برند و حتی آن را به جای پسوندهایی که در کلمات رایج به کار رفته است می گذارند. به گفته کشانی (1371، ص 89)، این پسوند توسعه طلب و مهاجم است و در سطوح گوناگون به حریم پسوندهای دیگر هجوم می آورد. می شود گفت که پسوند «-ی» به حق خود راضی نیست و کوسه عالم وندهاست. کاربرد یای نسبت در زبان علم و زبان عامیانه با هم تفاوت دارد. در بخش اول این مقاله، پیشینه تحقیق می آید. در بخش دوم، کاربرد پسوند «-ی» در زبان علم و عامیانه مقایسه می شود. در بخش سوم، نمونه هایی از کاربردهای عامیانه یای نسبت که در زبان علم نیز وارد شده می آید. در پایان نیز، نتیجه مقاله عرضه می شود ...
ترتیب واژگانی جمله در زبان فارسی بر پایه نظریه حاکمیت و وابستگی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
در این مقاله سعی شده ترتیب واژگانی در زبان فارسی در چهارچوب نظریه حاکمیت و وابستگی تبیین شود . ترتیب واژگانی در زبان فارسی مورد اختلاف زبانشناسان و دستوریان سنتی است ، اما این جا فرض اصلی ما آن است که ترتیب واژگانی بی نشان در این زبان به صورت SVO و SOV است . بدین ترتیب که ترتیب واژگانی در جملات ساده به صورت SOV و در جملات مرکب ناهمپایه به صورت SVO است .
تکواژ جمع در زبان فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ما در این مقاله با بررسی بعضی از جملات در زبان فارسی و با استفاده از نظریات زبانشناسان ، ابتدا وجود گروه شمار (number phrase ) را در گروه تعریف (DP) زبان فارسی ثابت می کنیم و سپس نشان می دهیم که جایگاه تکواژ جمع در زبان فارسی نیز مانند دیگر زبانها ، هسته گروه شمار است . سپس ضمن بررسی ویژگی های تکواژ جمع در زبان فارسی ، ثابت می کنیم که ظاهر نشدن اعداد بیش از یک با اسم های دارای تکواژ جمع در این زبان ( برخلاف زبانهای دیگر) به دلیل ویژگی های خاص تکواژ جمع در زبان فارسی است .
ساخت اطلاع و ترتیب سازه های جمله(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
فارسی بنویسیم ، فارسی بگوییم
حوزههای تخصصی:
گروه مصدری و ویژگی های ساختی و کارکردی آن در جمله(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
نگاهی به سنت دستورنویسی در زبان فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ضرورت تمایز میان فرآیند ارتقا و مبتداسازی در زبان فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
ساختار فعل در فارسی میانه ترفانی و پهلوی اشکانی ترفانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
زبان فارسی بازمانده فارسی میانه یا پهلوی و آن زبان بازمانده فارسی باستان است. فارسی میانه ترفانی گونه ای از فارسی میانه است که متون مانوی بدان نوشته شده است. به گونه ای از پهلوی اشکانی که متون مانوی بدان نوشته شده است، پهلوی اشکانی ترفانی گویند. عنوان ترفانی منسوب به جایی است که متون مانوی در آنجا یافته شده اند. هدف این مقاله بررسی ساختار دستوری فعل در فارسی میانه ترفانی و پهلوی اشکانی ترفانی و چگونگی تحول آن از صورت ایرانی باستان است.
نگاهی دوباره به تشبیه مرکب و مقید(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی: