درخت حوزه‌های تخصصی

از آنجا که موضوع ادراک بر رفتار سازمانی تأثیر بسیار زیادی دارد بررسی و بویژه کاربردهای آن حائز اهمیت بسیار تواند بود. اغلب گفته می شود که « هر کس دنیا را با دیدگان متفاوتی می بیند » ، این عقیده کم و بیش حقیقت دارد، زیرا هر کسی در منظری ایستاده و واقعیتهای پویا و سیال زندگی را از آن دیدگاه می نگرد و منظر آنان است : از نظر گه گفتشان شد مختلف آن یکی دالش لقب داد این الف « مولوی » هنگامی که اشخاص در معرض اطلاعات ، وضعیتها یا رخدادهای واحدی قرار می گیرند اغلب واکنشهای کاملاً متفاوتی از خود نشان می دهند و هر کس مایل است که نظر خودش را درست بداند. بنابراین شناخت رفتار سازمانی بدون شناخت ادراک و چرایی تفاوت دیدگاههای مختلف در برابر مشاهده رخداد واحد امکان پذیر نیست. همچنین وجود چنین تفاوتهای دیدگاهی ، این نکته را نشان می دهد که برخلاف آنچه که شعور متعارف حکم می کند آدمی دنیای اطراف خود را بی پیرایه و مستقیم درک نمی کند یا به دیگر سخن ، آدمی از طریق ادراکات صرفاً نظاره گری انفعالی بر گستره زندگی خود نیست بلکه بازیگری فعال است که فعالانه تصویر یا جلوه ای از دنیای پیرامون خود را از طریق فرایند پیچیده و پویای ذهنی ساخته و بر اساس آن به تدوین برنامه زندگی خود کمک کرده و ایفای نقش می کند . ادراک هر موجودی به اندازه سعه وجودی اوست: عالمش جندان بود کش بینش است بحر چندین ، چشم هم چندیش است « مولوی» این ادراکات نه تنها بر رفتار شخص بلکه بر رفتار دیگران نیز مؤثر است.

گاهی اوقات یک پست خاص دریک سازمان با کمبود نیروی انسانی روبرو می شود، در حالی که همین پست در زمانهای دیگربا تورم نیرو روبرو بوده است . موجودی انبار سازمانها نیز بعضی اوقات به صفر می رسد و به توقف خط تولید منجر می شود در صورتی که در اوقات دیگر موجودی انبار بسیار زیاد است ، و یا با خراب شدن ماشینی ملاحظه می شود که شرکت هزینه های زیادی را بابت تعمیرات و نگهداری و کاهش تولید متحمل می شود ، همچنین فروش سازمانها گاهی اوقات کمتر از تولید متحمل می شود، همچنین فروش سازمانها گاهی اوقات کمتر از تولید بوده و زمانی هم تقاضا برای محصولاتشان بیش از تولید بوده است. ملاحظه می شود که اغلب سازمانها با چنین مشکلاتی روبرو هستند . چگونه می توان سیاستهایی را برگزید که رویارویی با چنین مسائلی را به حد اقل ممکن ساند . یکی از الگوهایی که در این موارد به یاری سازمانها می شتابد ، زنجیره های مارکوف است که به عنوان یکی از فرایندهای تصادفی در مدیریت مطرح است. در سیستم نیروی انسانی سازمان یک فرد در سالها ( زمانها) ی پی در پی ممکن است در پستهای گوناگونی قرار گیرد و گاهی اوقات یک پست با کمبود نیرو یا مازاد نیرو روبرو خواهد بود که زنجیره های مارکوف می تواند موجودی نیروی انسانی هر پست را در زمان آینه بطور احتمالی بر اساس روند گذشته نشان داده ، سازمان را از موقعیت احتمالی خود در آینده از لحاظ نیروی انسانی با خبر کند تا بتواند تعدیلات لازم را در مورد مازادها و کمبودها انجام دهد. در اینجا ویژگی و مشخصه ( پارامتر ) مورد بررسی سیستم نیروی انسانی ، تعداد نیروی موجود است که به عنوان یک فرایند تصادفی مورد نظر است. میزان موجودی انبار در یک سیستم انبارداری در هر لحظه ای از زمان ممکن است متفاوت باشد . زنجیره های مارکوف میزان موجودی در هر لحظه ای از زمان را به عنوان پارامتر مورد نظر در سیستم بررسی کرده و سطح موجودی احتمالی را برآورد می کند و هادی سازمانها برای نگهداری موجودی در سطح بهینه است. زنجیره های مارکوف پیش بینی می کند که یک ماشین در خط تولید ، احتمالاً در آینده در چه وضعیتی خواهد بود و بنابر هزینه های مختلف بهترین سیاست تعمیر و نگهداری چیست؟ میزان فروش یک سازمان در آینده بر اساس زنجیره های مارکوف قابل پیش بینی است تا بتوان تولیدی متناسب با فروش داشت.

سازمان ، مفهوم دو جنبه « رسمی » و« غیر رسمی » از فعالیتها و روابط را توأمان داراست . تلفیق مذکور ، در عمل بر اثر پذیری بعد رسمی سازمان از نیازها و تمایلات درونی کارکنان و متقابلاً اثر پذیری رفتاری آنان از جنبه رسمی سازمان دلالت دارد. از این رو لازم است اجزای فعل و انفعالات دو جانبه ، با انتظاراتی که سازمان رسمی از سلوک و رفتار منابع انسانی دارد ، مستمراً قیاس گردد و از نتایج تجزیه و تحلیل جامع رفتاری بعمل آید. بدیهی است فعالیتها و روابط غیر رسمی ، تماماً متاثر از نقش منابع انسانی ، نیازهای مادی و روانی و ذائقه های اجتماعی آنان جریان می یابد و از آنجا که شناخت مصداقهای عینی فعالیتها و روابط تلفیق یافته از دو بعد مذکور ، اساسی ترین گام در مدیریت رفتار سازمانی است ، لذا پیشنهاد می شود مدیران با استفاده از : الف - ضریب تلفیق فعالیتهای رسمی و غیر رسمی ب – بررسی تأثیر متقابل فعالیتهای رسمی و غیر رسمی ج – بررسی سلوک غیر رسمی میان سطوح مختلف بر پایه روابط رسمی در مورد میزان تشابه و یا عدم تشابه و نیز درجه تطابق گونه های غیر رسمی بر فعالیتها و روابط رسمی در سازمان تحت تصدی خود به ارزیابی و رفتار شناسی عملی بپردازد.