مرتضی دوستی

مشارکت عمومی_خصوصی راهبردی مناسب جهت استفاده بهینه از ظرفیت ها و سرمایه بخش دولتی و بخش خصوصی می باشد که درنهایت منجر به ارائه خدمات به صرفه ازلحاظ اقتصادی و پرمنفعت ازلحاظ اجتماعی می گردد. ازاین رو پژوهش حاضر باهدف بررسی راهکارهای توسعه مشارکت عمومی- خصوصی بخش ورزشی انجام گرفت؛ که ازلحاظ فلسفی تفسیری، ازلحاظ ماهیت اکتشافی تحلیلی و ازلحاظ هدف کاربردی می باشد. روش پژوهش کیفی به روش داده بنیاد با رویکرد گلیزر انجام شد؛ جامعه آماری کلیه خبرگان مرتبط با برون سپاری و خصوصی سازی ورزش در کشور بودند. روش نمونه گیری، نظری بود. داده ها توسط ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری شد و معیار هم تحقق اشباع نظری بود. از تحلیل تفسیری با استفاده از کدگذاری واقعی و کدگذاری نظری برای تحلیل محتوای مصاحبه ها استفاده شد. اعتمادپذیری مصاحبه ها از طریق مرور و اصلاح یافته ها و تائید کدگذاری هر مصاحبه توسط مصاحبه شونده محقق شد. پایایی مصاحبه ها نیز با استفاده از حسابرسی فرایند و توافق درون موضوعی 81% تائید شد. نتایج این پژوهش نشان دهنده استخراج بالغ بر 69 مفهوم اولیه در قالب سه مقوله اصلی «توانمندی های لازم برای طرفین قرارداد»، «زیرساخت ها»، «بازاریابی و ایجاد انگیزه مشارکت» می باشد. نتایج این پژوهش می تواند راهکارهای مناسبی را در اختیار مدیران و سیاست گذاران در حوزه ورزش قرار دهد تا منجر به پیشرفت صنعت ورزش و بهبود عملکرد بخش عمومی در حوزه ورزش گردد. در این صورت ورزش توسعه، گسترش و به کل جامعه تعمیم داده می شود.