ارتباط رفتار مربیگری با جو اخلاقی تیمی در ورزشکاران تیمی لیگ برتر (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط رفتار مربیگری با جو اخلاقی تیمی در ورزشکاران تیمی لیگ برتر است. جامعه آماری پژوهش، شامل ورزشکاران زن و مرد در رشته های، والیبال، بسکتبال، هندبال و فوتبال به تعداد 1395 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. توزیع پرسشنامه به صورت تصادفی است و برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، پرسشنامه رفتار مربیگری (مارتین و بارنز، 1999) و پرسشنامه جو اخلاقی (ویکتور کالن،1993) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف، آزمون u من ویتنی، آزمون اسپیرمن و آزمون رگرسیون چندمتغیره و از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (پرسشنامه جو اخلاقی 0/78 = α و پرسشنامه رفتار مربیگری 0/76=α) به دست آمد. نتایج نشان داد که بین رفتار مربیگری (رفتار واکنشی مثبت، رفتار واکنشی منفی، رفتار طبیعی) و جو اخلاقی رابطه معنادار وجود دارد. بین رفتارهای مربیگری در بین مردان و زنان ورزشکار اختلاف معناداری وجود ندارد، ولی در بین جو اخلاقی در بین مردان و زنان ورزشکار اختلاف معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد توجه مربیان به رفتار های واکنشی مثبت و طبیعی در برخورد با ورزشکاران اهمیت ویژه ای دارد.