آرشیو

آرشیو شماره‌ها:
۴۲

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط رفتار مربیگری با جو اخلاقی تیمی در ورزشکاران تیمی لیگ برتر است. جامعه آماری پژوهش، شامل ورزشکاران زن و مرد در رشته های، والیبال، بسکتبال، هندبال و فوتبال به تعداد 1395 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. توزیع پرسشنامه به صورت تصادفی است و برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، پرسشنامه رفتار مربیگری (مارتین و بارنز، 1999) و پرسشنامه جو اخلاقی (ویکتور کالن،1993) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف، آزمون u من ویتنی، آزمون اسپیرمن و آزمون رگرسیون چندمتغیره و از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. پایایی ابزار تحقیق پس از یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (پرسشنامه جو اخلاقی 0/78 = α و پرسشنامه رفتار مربیگری 0/76=α) به دست آمد. نتایج نشان داد که بین رفتار مربیگری (رفتار واکنشی مثبت، رفتار واکنشی منفی، رفتار طبیعی) و جو اخلاقی رابطه معنادار وجود دارد. بین رفتارهای مربیگری در بین مردان و زنان ورزشکار اختلاف معناداری وجود ندارد، ولی در بین جو اخلاقی در بین مردان و زنان ورزشکار اختلاف معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد توجه مربیان به رفتار های واکنشی مثبت و طبیعی در برخورد با ورزشکاران اهمیت ویژه ای دارد.

تبلیغات