ورزش های تیمی

در ورزش های تیمی، انسجام گروهی عامل مهمی در کسب موفقیت به حساب میآید. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی منابع پیش بینی کننده انسجام گروهی در بازیکنان فوتبال از دیدگاه هوش هیجانی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را تیم های فوتبال دسته دو باشگاه های تهران در سال 1387 تشکیل داده اند. از این میان تعداد 95 ورزشکار از هشت تیم به صورت خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ و پرسشنامه محیط گروهی(کارون، ویدمایر و براولی) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش آمار همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در سطح معنیداری 05/0 P≤ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معنیداری بین هوش هیجانی و انسجام گروهی در بازیکنان فوتبال وجود دارد (01/0> p ، 56/0= r). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که هوش هیجانی، قابلیت پیش بینی انسجام گروهی را داشته است (53/0= r2 Adjusted) و خرده مقیاس های خودآگاهی و مهارت های اجتماعی بهترین پیش بینیکننده های انسجام گروهی بودند. با توجه به نتیجه تحقیق می توان گفت که هوش هیجانی می تواند انسجام گروهی را در تیم های ورزشی پیش بینی کند. لذا با آموزش های لازم برای افزایش هوش هیجانی و مؤلفه های آن می توان به انسجام گروهی بیشتر و در نتیجه به نتایج بهتری در تیم های ورزشی دست یافت.

جوّ اجتماعی، مانند کلاس درس یا تیم ورزشی، تعیین کننده جوّ انگیزشی است که فرد ادراک می کند. همچنین محققان گزارش کرده اند که بازیکنان تیم های ورزشی مختلف از نظر عوامل روان شناختی متفاوت اند که این امر می تواند به جو انگیزشی تیم ورزشی مرتبط باشد. تا کنون، مطالعات اندکی به بررسی این موضوع در ورزشکاران نخبه پرداخته اند؛ از این رو هدف از این تحقیق بررسی جو انگیزشی ادراک شده و ارتباط آن با اضطراب و عزت نفس در ورزشکاران نخبه و غیرنخبه رشته های تیمی است. شرکت کنندگان در این تحقیق شامل 116 ورزشکار مرد در دامنه سنی 18 تا 29 سال (با میانگین سن 7/3±24) بودند که در یکی از سطوح نخبه یا غیرنخبه مشغول فعالیت بودند (55 نفر نخبه و 61 نفر غیرنخبه). در این تحقیق از نسخه دوم پرسشنامه جو انگیزشی ادراک شده در ورزش (PMCSQ-2) برای ارزیابی انگیزش، مقیاس اضطراب ورزشی (SAS) برای ارزیابی اضطراب و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (SEI) برای اندازه گیری عزت نفس ورزشکاران استفاده شد. از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها، روش های آمار توصیفی برای گزارش امتیازات ورزشکاران، آزمون تحلیل واریانس یک سویه برای تفاوت در عملکرد بین دو گروه استفاده شد و همچنین با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون ارتباط اضطراب و عزت نفس با جو انگیزشی ادراک شده بررسی شد. نتایج نشان داد در ورزشکاران نخبه، در مقایسه با همتایان غیرنخبه آن ها، جو انگیزشی ادراک شده بیشتر از نوع تکلیف محور است، اما از لحاظ عزت نفس و اختلال تمرکز تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد. در بُعد تکلیف محور، نمرات ورزشکاران نخبه در یادگیری مشارکتی و نقش مهم بیشتر از همتایان غیرنخبه شان بود. با بررسی همبستگی ها مشاهده شد بین جو تکلیف محور و خودمحور، اضطراب پیکری و جو تکلیف محور، جو تکلیف محور و نگرانی، اختلال تمرکز با جو تکلیف محور، اضطراب پیکری و عزت نفس و نیز نگرانی و عزت نفس در سطح 05/0 رابطه ای معنی دار و معکوس وجود دارد. با توجه به نتایج این پژوهش و تحقیقات مشابه به نظر می رسد عملکرد ورزشکاران آشکارا تحت تأثیر ویژگی های روانی قرار می گیرد. عوامل روانی می تواند موجب تمایز بین ورزشکاران نخبه و غیرنخبه شود. افزایش سطح آمادگی روانی باعث افزایش درصد موفقیت ورزشکاران می شود و احساس کفایت و شایستگی در آن ها به وجود می آورد که باعث افزایش انگیزش، اعتماد به نفس و عزت نفس می شود و در نهایت، به پیشرفت در عملکرد ورزشی منجر می گردد. به مربیان توصیه می شود با دادن تمرینات منظم، تشویق و پاداش ها، دادن بازخورد به موقع و همچنین استفاده از راه-کارهایی برای افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب، انگیزش را در ورزشکاران و فراگیرندگان خود افزایش دهند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت و تعیین ساختار عاملی و پایایی پرسش نامه بازاریابی عصبی در خدمات باشگاه های ورزشی در شمال غرب کشور در سال 1397 بود. برای نیل به این هدف، با بررسی مستندات علمی و مقالات متعدد و هفت نفر از متخصصان نوروساینس و نُه نفر از متخصصان بازاریابی، به روش گلوله برفی درزمینه بازاریابی عصبی 87 گویه به دست آمدند. سپس، با نظرخواهی دوباره از اساتید مجرب درزمینه بازاریابی و بازاریابی ورزشی، پرسش نامه به 42 گویه تقلیل یافت. پس از طی مراحل کیفی، پرسش نامه مقدماتی برای تحلیل عامل اکتشافی، به روش خوشه ای تصادفی نسبتی بین 620 نفر از استفاده کنندگان از خدمات ورزشی باشگاه های ورزشی در مراکز چهار استان آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اردبیل و کردستان در تابستان سال 98-1397 توزیع شد. پس از طی مراحل کمی و کیفی، پرسش نامه نهایی با 37 گویه و شش عامل جایگاه سازی، تحریک احساسات، نقش جمیع حواس، حس دیداری، ارتباطات و مزایا طراحی شد. تحلیل عاملی تأییدی برای پرسش نامه بازاریابی عصبی اجرا شد و برازش مدل با توجه به جذر برآورد خطای واریانس تقریب به دست 68/0 بدست آمد که نشان دهنده مناسب بودن برازش مدل است. این پژوهش به استخراج ابزار مناسبی برای بازاریابی عصبی در خدمات ورزشی منجر شد. برای سنجش افزایش فروش خدمات ورزشی باید از یک پرسش نامه قابل اعتماد استفاده کرد. پرسش نامه طراحی شده در این مطالعه می تواند ابزاری مناسب برای رعایت عوامل فروش و بازاریابی در خدمات ورزشی باشد.

ورزش های تیمی مبتنی بر الگوهای فعالیت متناوب با شدت بالا هستند، اما ویژگی های دقیق بین روزها و از یک بازی به بازی دیگر متفاوت است. باوجود چالش پیش بینی دقیق نیازهای بازی، عملکرد در ورزش های تیمی اغلب به عوامل تغذیه ای وابسته است. مسائل پیچیده و سخت شامل دستیابی به سطوح ایده آل توده عضلانی و چربی بدن و حمایت از نیازهای غذایی برنامه تمرینی است. مسائل حاد، هم برای تمرین و هم دربازی ها، شامل استراتژی هایی است که به بازیکن اجازه می دهد در طول مدت تمرین به خوبی سوخت و هیدراته شود. هر بازیکن باید برنامه ای برای مصرف مایعات و کربوهیدرات با توجه به نیاز الگوهای فعالیت خود، در زمان استراحتی که در ورزش او ارائه می شود، ایجاد کند. در مسابقات فصلی، رقابت از یک بازی هفتگی در برخی روزها تا 2 تا 3 بازی در طول یک فصل در برخی دیگر متفاوت است و یک مسابقه مسابقات، معمولاً 1 تا 3 روز بین مسابقات را شامل می شود. ریکاوری بین رویدادها یک اولویت اصلی است که شامل فعالیت های آب رسانی مجدد، سوخت گیری و بازیابی/انطباق است. برخی از مکمل های ورزشی ممکن است برای ورزشکار تیمی ارزشمند باشند. نوشیدنی های ورزشی، ژل ها و وعده های غذایی مایع ممکن است برای رسیدن به اهداف تغذیه ای ارزشمند باشند، درحالی که کافئین، کراتین و عوامل بافر ممکن است به طور مستقیم عملکرد را افزایش دهند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ویژگی شخصیتی، تصویر بدنی و میزان اضطراب در ورزشکاران ورزش های تیمی و انفرادی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران انفرادی و تیمی غرب تهران در سال 1393 بود که به علت محدودیت تعداد دقیق آن در دسترس نیست. بنابراین، برحسب نمونه گیری خوشه ای تصادفی، 140 ورزشکار (70 ورزشکار انفرادی و 70 ورزشکار تیمی) انتخاب شدند و پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. ابزارهای به کاربرده شده در این پژوهش شامل سه پرسشنامه" فرم کوتاه پنج عامل بزرگ شخصیت نئو"، "فرم کوتاه خود تصویرگری بدنی مارش" و "اضطراب بک" بود که توسط دو گروه از ورزشکاران انفرادی و تیمی تکمیل گردید. برای تجزیه وتحلیل داده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد. نتایج تجزیه وتحلیل ها نشان داد که ورزشکاران تیمی و انفرادی در مؤلفه شخصیتی توافق و تصویر بدنی به همراه زیر مؤلفه فعالیت بدنی، تفاوت معنی داری با یکدیگر نشان     می دهند و ورزشکاران تیمی میانگین بالاتری دارند. به علاوه یافته های پژوهش نشان داد که بین ورزشکاران انفرادی و تیمی در متغیر اضطراب تفاوت معناداری وجود ندارد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ورزشکاران ورزش های تیمی برخلاف ورزش های انفرادی میزان بیشتری از اعتماد، همکاری و همدلی دارند و همه اعضای تیم در جهت اثبات توانایی خود و حضور مستمر در تیم در تلاش برای بالا بردن آمادگی خود می باشند. همچنین می توان دریافت که اضطراب در زمینه عملکرد در محیط های ورزشی جزء جدایی ناپذیر تمامی ورزش ها می باشد. بر این اساس آشنایی هر چه بیشتر ورزشکاران و مربیان با ابعاد روانی و آگاهی از چگونگی اثرگذاری این ابعاد بر عملکرد ورزشکاران تأثیر مثبتی می گذارد.