آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۱

چکیده

تقیه به عنوان یکی از مسائل پر تنش میان شیعه و سنی که به مثابه شبهه و پرسش همواره مطرح بوده است. در بسیاری از موارد ضرورت ایجاب می کند که انسان عقیده و ایمان خود را پنهان کرده و عمل خود را تغییر دهد. این رفتار که نوعی تاکتیک دفاعی حساب می آید و نه عکس العمل حاکی از ضعف و ترس، تقیه نامیده می شود، در حقیقت خود پیش از اینکه حاکی از ضعف و ترس باشد، به نوعی دفاع از خود یا عقیده و ایمان خویشتن است. مشروعیت تقیه در نظر فقیهان و متکلمان امامیه، مستند به آیات و روایات و امری مسلم است به نحوی که در شرایطی خاص، خود بخشی از ایمان محسوب می شود. التزام به تقیه و رَوایی آن بی تردید انواع، آثار و لوازمی را به دنبال دارد که علی القاعده باید به آنها نیز ملتزم بود. یکی از انواع تقیه و شاید کاربردی ترین آن، تقیه سیاسی است. تقیه سیاسی یکی از سیاست های کاربردی ائمه -علیهم السلام- در زمینه حفظ تشیع واسلام بوده است. تقیه دربرخورد با دولت و خلیفه حاکم، تقیه سیاسی نامیده می شود و در بُعد گفتاری و از طرف اهلبیت علیهم السلام به روایات تقیه سیاسی تعبیر می شود. فرضیه اصلی در این پژوهش این است که تقیه به طور کلی و تقیه سیاسی به طور خاص در حفظ اسلام و تشیع همواره از ابزار مسلمانان بوده است. روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی-تحلیلی است .

A new reading of the Qur'anic verses in the commentary of Fakhr Razi and Sheikh Mufid on the subject of taqiyya with an emphasis on political taqiyya

Taqiyyah as one of the most tense issues between Shia and Sunni, which has always been raised as a doubt and question. In many cases, necessity requires that a person hide his beliefs and faith and change his actions. This behavior, which is considered a defensive tactic and not a reaction indicating weakness and fear, is called taqiyyah, in fact, before it indicates weakness and fear, it is a form of self-defense or self-belief and faith. The legitimacy of taqiyyah in the opinion of Imamiyyah jurists and theologians is based on verses and hadiths and is certain in such a way that in certain circumstances, it is considered a part of faith. Adherence to taqiyyah and its narration undoubtedly follows types, works and accessories that Ali al-Qaeda should also be committed to. One of the types of taqiyya and perhaps the most practical one is political taqiyya. Political taqiyyah has been one of the practical policies of Imams - peace be upon them - in the field of preserving Shiism and Islam. Taqiyyah in dealing with the government and the ruling caliph is called political taqiyya, and it is interpreted as political taqiyya traditions on the part of the Ahl al-Bayt (peace be upon them). The main hypothesis in this research is that taqiyya in general and political taqiyya in particular have always been a tool of Muslims in preserving Islam and Shiism. The research method in this research is the descriptive-analytical method, after collecting and describing the materials

تبلیغات