نقد فردگرایی روش شناختی در اقتصاد نئوکلاسیک از دیدگاه رئالیسم انتقادی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سیطره مکتب اقتصادی نئوکلاسیک بر برنامه های آموزشی و پژوهشی رشته اقتصاد در دانشکده های جهان و ایران، اهمیت نقد و تحلیل مبانی فلسفی آن را دوچندان می کند. در وارسی فلسفه اقتصاد نئوکلاسیک، آموزه فردگرایی روش شناختی از جایگاه برجسته ای برخوردار است؛ زیرا در هستی شناسی ضمنی اقتصاد نئوکلاسیک و بنابر مغالطه معرفتی نهفته در رویکرد پوزیتیویستیِ آن، ویژگی های هستی شناختی به امور روش شناختی فروکاسته می شود. ازاین رو، تحلیل فردگرایی روش شناختی، مدخل مطالعه فلسفه اقتصاد نئوکلاسیک به شمار می رود. این مقاله می کوشد فردگرایی روش شناختی را از دیدگاه واقع گرایی انتقادی با روش تحلیلی نقد و ارزیابی کند. این نقد و تحلیل ازآن رو از منظر واقع گرایی انتقادی انجام می شود که با پوزیتیویسم در نگاه رئالیستی به جهان اشتراک دارد. نقد واقع گرایی انتقادی از فردگرایی روش شناختی اقتصاد نئوکلاسیک بر تحلیل مفاهیم فرمالیسم، قیاس گرایی، اتمیسم اجتماعی، انسداد و تقلیل گرایی استوار است. واقع گرایی انتقادی بر این باور است که علم اقتصاد نئوکلاسیک به دلیل مفروضات غیرواقعی فردگرایی روش شناختی، به علمی انتزاعی و قیاسی همچون ریاضیات تبدیل شده که توان توضیحی اندکی دارد.Critical Realism’s Critique of Methodological Individualism in Neoclassical Economics
The critique of philosophical foundations of neoclassical economics is significant, because of its hegemony on economic education and research programs in Iran and worldwide academies. Due to an epistemological fallacy, methodological individualism plays a prominent role in the philosophy of economic; since the ontological aspects of economy are reduced to methodological considerations. Accordingly, critique of methodological individualism is regarded as the main entry for philosophical analysis of neoclassical economics. This article aims to analyze and appraise the methodological individualism from critical realism’s point of view. Critical realism is taken as a stand for criticizing methodological individualism, because critical realism and neoclassical economics as a positive approach to economics, both share a realistic worldview. The critical realism’ critique of methodological individualism is bases on analyzing the concepts of formalism, syllogism, social atomism, isolation and reduction. From critical realism’ point of view because of unrealistic postulations of methodological individualism, neoclassical economics is turned to an abstract and deductive science such as mathematics with a low potentiality of explanation.