آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۰

چکیده

اوراسیاگرایی نوعی تفکر در سیاست خارجی روسیه است که اصلی ترین تز آن موضع مخالف در برابرغرب گرایی روسیه است. این نظریه در برگیرنده جزئی از ابعاد هویت ملی روسیه است. اوراسیاگرایان بر این باورند که مسئله اصلی فراروی ملیت روس، اروپایی بودن آن است که هویت روسیه رنگ غربی پیدا کرده بود. از دیدگاه این نظریه، روسیه در تعقیب یک مسیر جایگزین است که یک قطب مستقل در نظام بین المللی شود.از این جهت در جهان اسلام جمهوری اسلامی ایران را انتخاب می کند و ایران را یکی از نیروهای مخالف جهان تک قطبی ایالات متحده آمریکا معرفی می نماید و ازآن می خواهد  که حوزه کشورهای اسلامی را رهبری کند. ازاین جهت،  ایران نزدیکترین شریک مسکو است. در این راستا،  سوال اصلی پژوهش این است که اوراسیاگرایی روسیه چه تأثیری بر رابطه جمهوری اسلامی ایران و روسیه  از سال 2000 تا 2015 داشته است.فرضیه پژوهش این است که  اوراسیاگرایی با فراز و فرود در سه حوزه نظامی-امنیتی، سیاسی و اقتصادی موجب نزدیکی بیشتر روابط ایران و روسیه در سالهای 2000 تا 2015 شده است. چارچوب تئوریک مورد استفاده در این پژوهش مکتب تحلیل گفتمان در سیاست خارجی می باشد.

,,,Russian Eurasianism, Foundations, Thoughts, and Results and Their Impact on Russia-Iran Relations from 2000 to 2015

Eurasianism is a type of thinking in Russian foreign policy whose main thesis is the opposition to Russian westernism. This theory is part of the dimensions of Russia's national identity. Eurasianists believe that the main issue facing Russian nationality is that it is European that Russian identity has become westernized. From the perspective of this theory, Russia is looking for an alternative path to become an independent polarity in the international system. Therefore, in the Islamic world, it chooses the Islamic Republic of Iran and identifies Iran as one of the opposing forces of the unipolar world of the United States of America. It wants to lead the field of Islamic countries. Therefore, Iran is Moscow's closest partner. In this regard, the main research question is what effect did Russian Eurasianism have had on the relationship between the Islamic Republic of Iran and Russia from 2000 to 2015. The research hypothesis is that ascending and descending Eurasianism in three military-security, political and economic spheres The closest relationship between Iran and Russia has been between 2000 and 2015. The theoretical framework used in this research is the school of discourse analysis in foreign policy.

تبلیغات