کلاس های درس دانشگاهی و تجربة زیستة استادان دانشگاه در آن هماره دغدغة مهم بسیاری از نظام های دانشگاهی، آموزشی، و تربیتی ایران و سایر نقاط دنیا بوده است. ضرورت و اهمیت پرداختن به فضای کلاس درس قلمرو ارزش مندی است که می تواند چالش های گوناگونی را برای کارشناسان و مدیران آموزش به وجود آورد. ازاین رو، در مقالة حاضر سعی شده تا کتاب روایتی از کلاس های درس دانشگاهی: تجربة زیستة استادان دانشگاه که به کوشش عباس کاظمی ازسوی پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی در سال 1396 به چاپ رسیده است با دقت و به دور از هرگونه سوگیری و تمرکز بر نگاه توصیفی تحلیلی موردنقد و ارزیابی قرار گیرد تا ضمن شناسایی نقاط قوت و ضعف آن به کاربردی ترشدن این اثر برای چاپ های بعدی توجه شود. نخست، اثر و کوشش گر آن معرفی و سپس کتاب در دو زمینة شکلی و محتوایی نقد شده است. در انتها نقد رویکرد ارتباطات عقلانی به مثابة مجرایی ارتباطی برای کلاس درس درنظر آمده با این استدلال که می تواند نگاهی عمیق تر به فرایند آموزش باشد. در پایان، پس از نتیجه گیری، پیش نهادهایی به منظور رفع کاستی های اثر ارائه شده است.