یکی از ویژگیهای برقراری توازن بین عوامل علمی و اجرایی به منظوررسیدن به بهترین الگوی ممکن در امر تحقیق، آگاهی پژوهشگران خبره تحقیقات پیمایشی از تمامی محدودیتها است. که این نوشتار به بحث درباره نوعی از محدودیت غیرعلمی، یعنی رعایت اصول اخلاقی در پژوهش پیمایشی میپردازد. مباحث اخلاقی بخشی از روش علمی نیستند، اما هنجارهایی را به وجود میآورند که دانشمندان در کارهای مختلف، ملزم به رعایت آنها هستند. حتی در بسیاری موارد، مانند مسائل اجرایی، مستقیما با روشهای علمی در تضاد قرار میگیرند و شما باید از تضادهای ممکن، آگاه باشید تا بتوانید در نهایت اخلاقیترین و علمیترین تحقیق را تنظیم کنید.
در این نوشتار برخی از مشکلات اخلاقی رایج را که در تحقیقات پیمایشی به وجود میآید، نشان میدهدو راه حلهایی که به طور جدی کیفیت علمی تحقیق را به مخاطره نمیاندازد، برای آنها پیشنهاد میکند.