درخت حوزه‌های تخصصی

در این مقاله ، کوشش شده تا ضمن بازبینی ادبیات تحقیقی مربوط به کودکان در حال رشد طبیعی وسه گروه از کودکان معلول حرکتی – جسمی ‹گروه های خام حرکت،ناتوان ذهنی ومبتلایان به نشانگان داون›به مقایسه ی رفتارهای حرکتی آنان بپردازیم .رشد حرکتی درسه گروه کودکان اخیر ،درنگیده ویا دگرگونه می باشد.ضمن ارائه تعریفی مختصراز ه نوع اختلال حرکتی ،به بیان علل آنها ونشانگان جسمی – عصب شناختی پرداخته شده است.اثر مشکلات مذکور ،بر فرآیندهای حسی- عصب شناختی ،توحیدی- ادراکی ویادگیری – کنترل حرکتی نیز جستجو شده است.این مشکلات در هر گروه کودکان معلول ،متفاوت می باشد.به دلیل عدم انجام پژوهش همه جانبه ووجود محدودیت های تحقیق رشدی دراین کودکان ،ارائه تصویر جامعی از مشکلات حرکتی آنان، نیاز به بررسی های بیشتر دارد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی الگودهی ویدئویی و زنده بر مهارت حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. بد ین منظور، 22 کودک مبتلا به اوتیسم در دامنه سنی هفت تا 13 سال در این پژوهش شرکت نمودند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه الگوی ویدئویی، الگوی زنده و کنترل تقسیم شدند و تکلیف مورد نظر را در سه جلسه متوالی تمرین کردند. شایان ذکر است که تکلیف به کار رفته در این پژوهش، پرتاب کیسه لوبیا به وزن 100 گرم توسط شرکت کنندگان با دست غیر برتر به سمت هدفی بود که روی زمین قرار داشت. 10 دقیقه پس از آخرین بلوک اکتساب، شرکت کنندگان آزمون یادداری فوری را انجام دادند و 24 ساعت بعد نیز در آزمون یادداری تأخیری و انتقال شرکت نمودند. نمرات دقت افراد به عنوان متغیر وابسته در آزمون تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که هر دو نوع روش ارائه الگو (ویدئویی و زنده) در یادگیری مهارت حرکتی مؤثر می باشد و تفاوتی بین این دو نوع روش وجود ندارد. دلیل احتمالی این نتایج می تواند وجود قید هدف تکلیف باشد.

هدف تحقیق حاضر، بررسی الگوهای حرکتی پایه منتخب (پرش طول جفتی و لی لی کردن) در کودکان پسر و دختر هفت ساله شهرستان ارومیه بود. روش پژوهش از نوع توصیفی – میدانی است. آزمودنی های تحقیق 102 دختر و 102 پسر کلاس اول ابتدایی مدارس دولتی آموزش و پرورش شهرستان ارومیه بودند. اطلاعات پژوهش از طریق فیلمبرداری مهارت های مورد نظر از سه زاویه رو به رو، پهلو و پشت جمع آوری شد. الگوی پرش طول جفتی با استفاده از روش مرحله ای کلارک و فیلیپس (1985) و الگوی لی لی کردن با استفاده از روش مرحله ای هالورسون و ویلیامز (1985) ارزیابی شد. و ویژگی های کلی این مهارت ها مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی استفاده شد. نتایج پژوهش به طور خلاصه به شرح زیر است: در مهارت پرش طول جفتی بین پسرا و دختران تفاوت چشمگیری مشاهده نشد اما در مهارت لی لی کردن، دختران عملکرد بهتری داشتند. همچنین بیشتر آزمودنی های پژوهش در مقایسه با معیارهای وابسته به سن پایین تر از مرحله پیشرفته این مهارت ها قرار دارند.

این تحقیق با هدف بررسی ارتباط عوامل انگیزشی – بهداشتی و تحلیل رفتگی شغلی کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران به روش توصیفی و به شکل میدانی انجام گرفته است. به این منظور، کارشناسان تربیت بدنی یازده دانشگاه به پرسشنامه های عوامل انگیزشی – بهداشتی دانت و همکاران (1996) و تحلیل رفتگی شغلی هازل و مسلش (1977) پاسخ دادند. از مجموع 77 پرسشنامه ارسالی، اطلاعات 68 پرسشنامه برگشتی با استفاده از آزمون های t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین عامل انگیزشی و فرسودگی عاطفی (01/0≥P، 363/0- = r) همبستگی معکوس و معنی داری وجود دارد. بین عامل بهداشتی و فرسودگی عاطفی ارتباط معنی داری وجود ندارد. بین کاهش بازده عملکرد و عوامل انگیزشی (01/0≥P، 454/0- = r) و بهداشتی (01/0 ≥ P، 314/0- = r) همبستگی معکوس و معنی داری وجود دارد. بین تهی شدن از ویژگی های شخصی و عوامل انگیزشی و بهداشتی ارتباط معنی داری وجود ندارد. نتایج این تحقیق، از یک سو در توسعه آگاهی مدیران و ایجاد زمینه برای برنامه ریزی در جهت بهبود سطح انگیزش و از سویی دیگر در کاهش تحلیل رفتگی کارشناسان مؤثر خواهد بود.

هدف از انجام این پژوهش مطالعه و بررسی صفات شخصیتی برونگرایی و درونگرایی شناسایی و تحلیل عوامل تنش زا در محیط کاری معلمان ورزش می باشد جامعه آماری این تحقیق را کل معلمان سه مقطع آموزشی ابتدایی راهنمائی و متوسطه منقطه ده تهران تشکیل مید هند و 112 نفر از آنها به پرسشنامه های ارسالی پاسخ دادند روش تحیقی پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است ابزار مورد استفاده 2 پرسشنامه که یکی پرسشنامه ویژگی های شخصیتی برونگرایی و درونگرایی آیزنگ و دیگری پرسشنامه تنیدگی شغلی دبیران تربیت بدنی می باشد این دو پرسشنامه از اعتبار و ورایی بالایی برخوردار هستند و نظر به کیفیبودن اطلاعات و داده ها ی حاصله از آزمون هایی ناپارامتری ( ضریب همبستگی کندال و آزمون U من ویتنی و ....) جهت تجزیه و تحلیل فرض ها استفاده گردید

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های بسکتبال شرکت­کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشجویان پسر کشور است. ورزشکاران (113 n= ) از 12 تیم، پرسشنامه­های مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) را تکمیل کردند. پرسشنامه LSS شامل 40 سؤال است که پنج بعد سبک رهبری مربیان شامل: سبک آموزش و تمرین، دموکراتیک، آمرانه، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت را می­سنجد. پرسشنامه GEQ با 18 سؤال، دو بعد انسجام گروهی شامل انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی را اندازه گیری می کند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0 ≤ P استفاده شد. نتایج نشان داد انسجام گروهی با سبک های رهبری آموزش و تمرین، دموکراتیک و حمایت اجتماعی رابطه مثبت و معنی دار دارد، اما با سبک های رهبری آمرانه و بازخورد مثبت رابطه معنی­داری ندارد. مقایسه سبک رهبری مربیان نشان داد مربیان بسکتبال بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین (وظیفه محوری) و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده می کنند. علاوه بر این، انسجام گروهی در تیم های ناموفق و موفق بیشتر از تیم های کمتر موفق بود؛ بنابراین به­طور خلاصه رفتار مربیان و سبک مربیگری آنان انسجام گروهی تیم ها را در هر سطح و رشته ورزشی تحت تأثیر قرار می دهد و حتی می تواند به موفقیت و عملکرد تیمی بهتر منجر شود که با اغلب پژوهش های انجام­شده از جمله یافته های هانگ (2004) و حسینی (2010) همخوانی دارد.

هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط بین بهره هوشی و سن تقویمی دختران 14-11 ساله برتر کشور با رکورد 100 متر کرال سینه در مسابقات انتخاب تیم ملی در سال 1380 بوده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 60 شناگر دختر زبده 14-11 ساله کشور بود که از میان آنها 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند . این تحقیق به تعیین ارتباط بهره هوشی و سن تقویمی دختران 14-11 ساله برتر کشور با رکورد 100 متر کرال سینه در مسابقات انتخابی تیم ملی در سال 1380 پرداخته و از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده شد . نتایج تحقیق نشان داد که بین بهره هوشی و رکورد شناسی 100 متر کرال سینه شناگران دختر 14-11 ساله کشور ارتباط معنی داری وجود دارد. نتایج مبین این مطلب است که شناگران دختری که از بهره هوشی بالاتری برخوردارند ، رکورد 100 متر کرال سینه آنان نیز بهتر بوده است.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه هوش هیجانی در بین زنان ورزشکار (با مهارت های ورزشی باز و بسته ) و غیرورزشکاران است . آزمودنی های این تحقیق 80 ورزشکار (50 ورزشکار با مهارت باز و 30 ورزشکار با مهارت بسته ) که به طور تصادفی از بین باشگاه های برتر شهر اصفهان انتخاب شدند و 80 غیرورزشکار، با دامنه سنی 18 تا 30 سال بودند. برای سنجش میزان هوش هیجانی آزمون ها، از پرسشنامه هوش هیجانی آزمون ها، از پرسشنامه هوش هیجانی کارسون و همکاران استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات ، با استفاده از روش آماری t-test و ANOVA به تجزیه و تحلیل آماری پرداخته شد. نتایج نشان داد بین میانگین هوش هیجانی ورزشکاران با مهارت باز و بسته و ورزشکاران شرکت کننده در این تحقیق اختلاف معنی داری وجود ندارد (به ترتیب 87/0 =p و67/0=P، اما بین میانگین هوش هیجانی ورزشکاران و غیرورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد (035/0 = p ).

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر نوع جلب توجه بازخورد افزوده بر روی قابلیت تشخیص خطا می باشد. 48 آزمودنی (24 پسر و 24 دختر) بطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و بطور تصادفی به چهار گروه آزمایشی بر اساس نوع برآورد (برآورد / بدون برآورد) و نوع بازخورد توجهی (درونی / بیرونی) تقسیم شدند. تکلیف مورد نظر یک دستگاه هماهنگی دو دستی بود که در آن لازم بود تا آزمودنی با مرحله بندی نسبی معین صفر درجه دو اهرم لغزنده را از وضعیت عقب به جلو حرکت دهد تا از برآیند حرکت آنها یک نشانگر در صفحه نمایش رایانه برای اصابت به یک توپ در حال سقوط حرکت داده شود. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب نشان داد که در مرحله اکتساب در مورد خطای ثابت مطلق (CE) و خطای ریشه مجذور میانگین (RMSE) مرحله بندی نسبی اثر متقابل گروه برآورد و نوع بازخورد و در مورد زمان حرکت اثر متقابل گروه برآورد، نوع بازخورد و مجموعه های کوشش تمرینی معنی دار می باشد. نتایج مربوط به مرحله یادداری نشان دادند که در مورد خطای ثابت مطلق مرحله بندی نسبی اثر متقابل گروه برآورد و نوع بازخورد معنی دار می باشد، بطوری که گروه های عدم برآورد - درونی و برآورد - بیرونی دارای یادگیری بهتری نسبت به سایر گروهها بودند.نتیجه اینکه حساس کردن یادگیرنده ها نسبت به اطلاعات حسی که توجه آنها را به اثرات حرکت یا خارج از بدن در مقایسه با نحوه انجام حرکت یا داخل بدن جلب می نماید موجب یادگیری بیشتری می شود. بنابراین یکی از اثرات بازخورد توجه بیرونی بر یادگیری مهارت ها، قابلیت تشخیص خطا می باشد که به سایر مکانیسم های پیشنهادی در این مورد اضافه می گردد.

هدف این پژوهش بررسی اثرات مخرب یا انگیزشی تمرین با شدت بالا بر اعمال شناختی در ورزشکاران ماهر و مبتدی است. شرکت کننده ها شامل 18 فوتبالیست مرد (10 نفر مبتدی و 8 نفر ماهر) بودند که بر اساس یک برنامه افزایش شدت تدریجی روی نوارگردان دویدند تا به حالت 90% از ضربان قلب ذخیره حالت پایدار برسند. آزمون های شناختی و روانی-حرکتی قبل از تمرین و بلافاصله پس از آن به انجام رسیدند. آزمون ها شامل آزمون عکس العمل ساده، آزمون پیش بینی سرعت و آزمون استروپ بود. نتایج نشان داد که تمرین با شدت بالا هیچ اثر مخربی بر عملکرد شناختی در ورزشکاران ماهر و مبتدی نداشت. همچنین تفاوت معنی داری در سازگاری با شرایط تمرین با شدت بالا، بین ورزشکاران مبتدی و ماهر وجود نداشت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ورزشکاران به دلیل شرکت در تمرین های طولانی و درازمدت می توانند با فشارهای محیطی در زمان اجرا سازگاری حاصل کنند.

هدف این پژوهش ، بررسی تغییرات زمان واکنش انتخابی هنگام اجرای یک فعالیت ورزشی فزاینده در شدتهای متفاوت و ارتباط آنها باضربان قلب و آستانه لاکتات است. به این منظور ، 12 دانشجوی دختر 19 تا 23 ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران با میانگین VO2max معادل 47.26 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برای شرکت در آزمون انتخاب شدند. آزمودنیها دریک فعالیت فزاینده، روی نوار گردان قرار گرفتند. مرحله اول، باسرعت چهار مایل در ساعت شروع شد و پس از آن در فاصله های دو دقیقه ای، یک مایل در ساعت به سرعت دستگاه افزوده شد تا زمانی که آزمودنی دیگر قادر به ادامه فعالیت نبود. قبل و هنگام اجرای فعالیت، هر 30 ثانیه یک بار آزمون زمان واکنش دو انتخابی از آزمودنیها گرفته می شد. هنگام اجرای فعالیت، ضربان قلب و اطلاعات مربوط به گازهای تنفسی آزمودنیها، ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند: زمان واکنش انتخابی در ابتدای فعالیت نسبت به مقدار استراحتی افزایش و سپس کاهش یافت و در شدت تقریبا 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به حداقل میزان خود رسید و پس از آن تا پایان فعالیت، مجددا افزایش یافت. همچنین، حداقل زمان واکنش هنگام اجرای فعالیت هرگز به مقدار استراحتی نرسید و تقریبا هشت درصد بیشتر بود. بین نمره های زمان واکنش انتخابی و ضربان قلب آزمودنیها هنگام اجرای فعالیت در شدتهای متفاوت، ارتباط معناداری مشاهده نشد (r=0.124). بهترین زمان واکنش در ضربان قلب تقریبا 170 ضربه در دقیقه یا در شدت تقریبا 86 درصد ضربان قلب بیشینه به دست آمد. همچنین، بار کار مربوط به حداقل زمان واکنش انتخابی، تقریبا هشت درصد از شدت مربوط به آستانه لاکتات قرار داشت. نتیجه گیری: زمان واکنش انتخابی هنگام فعالیت، می تواند با وجود اثر منفی تکلیف دو گانه و نیز تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از فعالیت مانند انباشت اسید لاکتیک و افزایش ضربان قلب بهبود یابد، اما مقدار آن از مقدار استراحتی پایین تر نمی رود.

هدف از این پژوهش، بررسی اثر دشواری نسبی تکلیف و نوع دستورالعمل کانون توجه (پایه، درونی و بیرونی) بر اجرای تکلیف تعادلی است. نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد که کانون توجه اجراکننده، به ویژه وقتی تکلیف جدید و چالش انگیز است، نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارت های حرکتی دارد. در این پژوهش 48 دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد شرکت داده شد و به طور تصادفی به دو گروه تکلیف تعادلی آسان و تکلیف تعادلی دشوار تقسیم شدند. شرکت کنندگان، تکلیف متعادل ایستادن بر صفحه تعادل سنج دیجیتال را به تعداد 3 کوشش 15 ثانیه ای در شرایط بدون دستورالعمل، دستورالعمل توجه درونی و دستورالعمل توجه بیرونی اجرا کردند. نتایج نشان داد که عملکرد گروه تکلیف دشوار در شرایط توجه بیرونی به طور معنی داری بهتر از دو حالت دیگر بود، درحالی که نوع دستورالعمل کانون توجهی تفاوت معنی داری را در اجرای تکلیف تعادلی در گروه آسان ایجاد نکرد. بنابراین نتیجه می گیریم که اثربخشی کانون توجه به عنوان یک متغیر اجرا و یادگیری حرکتی به عواملی مانند دشواری تکلیف بستگی دارد.

پژوهشگران ومربیان ،برای تشخیص مهارت های روانی ورزشکاران رشته ی ورزشی خود ، به استفاده از ابزار مناسب ودر اختیارداشتن هنجاری برای ارزیابی نیازمندند. نر به اینکه روایی وپایایی نسخه ی فارسی پرسشنامه ی خود سنجی انستیتوی ورزش استرالیای جنوبی پیش از این روشن شده وصراحت ،سادگی وجامعیت آن براستفاده ی پژوهشی وتشخیصی از آن تاکید می کند،ضرورت ایجاد هنجار برای هررشته ی ورزشی ارزتر می گردد.ازاین رو پژوهش حاضر، بدون قصد مقایسه ی رشته های ورزشی، درصدد ایجاد هنجار ونیمرخ مهارت های روانی رشته های مختلف ورزشی بود. به همین دلیل345 ورزشکارمذکر عضوتیم های ملی وبرخی باشگاه های درجه ی یک کشور پرسشنامه ی مذکور را پر کردند. شاخص های آماری توصیفی، مانند میانگین، انحراف استاندارد وهنجار درصدی شش مهارت روانی که توسط آزمون فوق قابل سنجش هستند، به دست آمد. حساسیت وملاحظات استفاده از این هنجارها مورد بحث قرار گرفته است.

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از تعیین ارتباط انگیزه مشارکت ورزشی با سوگیری ورزشی دانشجویان ورزشکار دانشگاه فردوسی مشهد. نمونه ها عبارت بودند از 417 دانشجوی واجد شرایط (215 دانشجوی پسر و 202 دانشجوی دختر) از دانشجویان دختر و پسر شرکت کننده در مسابقات ورزشی دانشجویی سال تحصیلی 86- 1385. ملاک انتخاب برای حضور در مسابقات ورزشی دانشجویی، حداقل یک سال سابقه ورزشی و دو جلسه تمرین منظم در هفته در نظر گرفته شد. روش تحقیق نیمه تجربی و همبستگی و طرح تحقیق از نوع علی– مقایسه ای (پس رویدادی) بود. اطلاعات با پرسش نامه انگیزه مشارکت ورزشی (PMQ) گیل و همکاران (1983) و پرسشنامه سوگیری ورزشی (SOQ) گیل و دیتر (1988) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t گروه های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. نتایج نشان داد بین مؤلفه های سوگیری ورزشی (رقابت طلبی، میل به پیروزی، و هدف گرایی) و مؤلفه های انگیزه مشارکت ورزشی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحقیق نشان داد بین انگیزه مشارکت ورزشی دانشجویان ورزشکار دختر و پسر و دانشجویان ورزشکار رشته های ورزشی انفرادی و گروهی تفاوت معناداری وجود دارد، به گونه ای که ورزشکاران پسر (044/0P =) و ورزشکاران رشته های گروهی از انگیزه مشارکت ورزشی بیشتری برخوردار بودند (011/0P=). در نهایت، نتایج نشان داد بین انگیزه مشارکت ورزشی دانشجویان ورزشکار رشته های تحصیلی تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی تفاوت معنادار وجود ندارد (117/0P =).

یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارت های حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارت های حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این پژوهش از بین دانشجویان پسر مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد که واحد تربیت بدنی عمومی 1 را در نیمسال دوم سال تحصیلی 89-88 انتخاب کرده بودند، تعداد 60 نفر به صورت تصادفی در 3 گروه توجه بیرونی دور (توجه به نشانگر دور از پاها)، گروه توجه بیرونی نزدیک (توجه به نشانگر نزدیک پاها) و گروه کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از دستگاه تعادل سنج (بایودکس) استفاده شد. هر شرکت کننده 3 کوشش20 ثانیه ای از آزمون تعادل پویا را اجرا کرد. ابتدا داده های بدست آمده توسط آمار توصیفی و پس از اطمینان از طبیعی بودن داده ها، به کمک آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی دور به طور معنیداری بهتر از گروه کنترل بود، درحالی که گروه توجه بیرونی نزدیک تفاوت معنیداری را در اجرای تکلیف تعادلی نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد.

هدف از این تحقیق عبارت است از مقایسه اکسیژن مصرفی بیشینه دختران نوجوان غیرورزشکار با وضعیت بالیدگی متفاوت. در این تحقیق 39 دانش آموز دختر در دامنه سنی 66/13 تا 66/14 سال از جامعه دختران نوجوان غیرورزشکار شهر تهران به صورت هدفدار انتخاب و با استفاده از شاخص سن شروع قاعدگی به سه وضعیت بالیدگی زودرس، متوسط، و دیررس طبقه بندی شدند. درصد چربی بدن و اکسیژن مصرفی بیشینه شرکت کنندگان به ترتیب با استفاده از دستگاه سنجش ترکیبات بدن و آزمون بالک اندازه گیری شد. نتایج تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد اکسیژن مصرفی بیشینه نسبی دختران دیررس به طور معناداری بیشتر از دختران زودرس و متوسط بود (01/0P<)، ولی بین میانگین وزن، درصد چربی بدن و اکسیژن مصرفی بیشینه مطلق سه گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0P>). بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره، درصد چربی بدن و وضعیت بالیدگی (638/0=R) بیشترین سهم را در پیش بینی اکسیژن مصرفی بیشینه نسبی، و متغیرهای وزن بدن و سن شروع قاعدگی (763/0=R) بیشترین سهم را در پیش بینی اکسیژن مصرفی بیشینه مطلق دارا بود. نتایج این تحقیق از تاثیر واقعی بالیدگی بر اکسیژن مصرفی بیشینه حکایت داشت و نشان داد پس از متغیرهای وزن و درصد چربی بدن، بالیدگی بیولوژیکی، به ویژه سن شروع قاعدگی، از عوامل مؤثر بر اکسیژن مصرفی بیشینه دختران نوجوان غیرورزشکار است.