حدیث

واقعیت نگرى و پرهیز از خرافات در سیره پیشوایان‏

سپاسگزارى از والدین

محبت به پیامبر و اهل بیت از دیدگاه قرآن و روایات

۲۵۰۴.

«توسّل» از نگاه فریقین(مقاله ترویجی حوزه)

نویسنده: فداحسین عابدی

منبع: طلوع ۱۳۸۳ شماره ۱۰ و ۱۱

کلید واژه ها: اهل بیت اهل سنت روایات فریقین الوسیله توسل آیات ابن‌تیمیه مراغی

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی حدیث و علوم حدیث حدیث معارف حدیثی موارد دیگر قرآن و تفسیر در روایات

تعداد بازدید : ۱۸۵۳۰

واژه «توسل» دوبار در قرآن آمده است. این واژه به معنای تقرب جستن، منزلت جستن و نزدیک شدن به غیر توسط چیزی، به کار رفته است. با ژرف‌نگری در منابع اسلامی به این نتیجه می‌رسیم که توسل انواع فراوانی دارد. بعضی از انواع توسل، به اتفاق همه دانشمندان اسلام جایز، بعضی از آن ممنوع و حرام و بعضی دیگر مورد اختلاف است. توسل به حق نبی، توسل به آثار نبی و توسل به دعای نبی و اولیای الهی بعد از حیات، از انواع اختلافی است. از روایات اسلامی استفاده می‌شود که توسل جستن به ذات نبی و آثار آن حضرت و اولیای الهی هیچ اشکالی ندارد. از زمان صدر اسلام نیز سیره صحابه، تابعین و مسلمانان همین بوده است؛ ولی در قرون بعد، افرادی از جمله ابن‌تیمیه این امر را ممنوع اعلام کردند که شکاف بزرگی بین مسلمانان ایجاد شد. محمدبن‌عبدالوهاب نیز در قرن دوازدهم آن را تشدید نمود و این مسئله باعث اختلاف میان مسلمانان شد.

حل مشکلات در سیره پیشوایان(ع)