فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۹۰۱ تا ۹۲۰ مورد از کل ۱٬۹۶۲ مورد.
مصحف امام علی علیه السلام
منبع:
بینات ۱۳۷۹ شماره ۲۸
حوزه های تخصصی:
قرآن و خاورشناسان
منبع:
بینات ۱۳۸۳ شماره ۴۲
حوزه های تخصصی:
اعجاز قرآن (پاسخ شبهات پادری «هانری مارتین» در موضوع اعجاز قرآن از محقق، میرزا ابوالقاسم گیلانی قمی در گذشته 1231)
منبع:
وحید دی ۱۳۵۱ شماره ۱۰۹
حوزه های تخصصی:
قرآن شگفت انگیز
حوزه های تخصصی:
شیوهی نقد روایات مربوط به مصحف علی علیهالسلام(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
صحیفه مبین ۱۳۷۹ شماره ۲۵
حوزه های تخصصی:
پژوهشی درباره چگونگی نزول قرآن
حوزه های تخصصی:
نگرش های گوناگون در تفسیر وحی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
صحیفه مبین ۱۳۷۵ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
تبیین رابطه موجود بین «کثرت شرایع» و «ابتلاء»(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
کثرت گرایان با استناد به بخشى از آیه 48 سوره مائده «لکل جعلنا منکم شرعه و منهاجا» که در آن از تعلق اراده الهى به کثرت ادیان سخن مى گوید، سعى دارند این آیه را بعنوان یکى از مستندات قرآنى نظریه خود، معرفى نمایند. نگارنده پس از دقت در چگونگى استدلال کثرت گرایان در باب چگونگى دلالت آیه بر مدعاى شان، و همچنین بررسى دیدگاههاى مفسران در مورد معنا و دلالت آیه مورد بحث، در نهایت به این نتیجه رسیده است که براى پاسخ به این پرسش که آیا آیه مورد نظر، مى تواند مؤید نظریه کثرت گرایان به شمار آید یا خیر؟ باید به رابطه ایجاد شده بین «تکثر شرایع» و «ابتلاء» که در بخش دیگر آیه بدان تصریح شده: «لو شاء الله لجعلکم امه واحده و لکن لیبلوکم»، توجه ویژه داشت. در واقع بین این دو مفهوم یعنى تکثر شرایع و ابتلا ارتباطى برقرار شده که اولاً کشف وجود این تعلق و پیوند و ثانیاً ارائه تبیین درستى از آن، آنگونه که مدنظر آیه است، مى تواند ما را در راستاى اظهار نظرى مستدل و قابل دفاع در باب دلالت یا عدم دلالت آیه بر نظریه کثرت گرایان، یارى رساند.
شناخت قرآن:درآمدی بر موسیقای قرآنی
منبع:
بشارت ۱۳۷۶ شماره ۳
حوزه های تخصصی:
سلفیان و انکار مجاز در قرآن(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
کاربردهای مجازی یکی از کارکردهای رایج زبان است. شناخت این کاربردها، از کلیدهای فهم متون مقدس می باشد. در فهم قرآن، شناخت این گونه کاربردها از اهمیت بسیاری برخوردار است و بدون تشخیص آنها برداشت های ناصوابی از آیات قرآن حاصل می شود. سلفیان با تأکید بر فهم ظاهرگرایانه، وجود مجاز در قرآن را انکار کرده اند. در این مقاله ضمن نقل آرا و سخنان آنان در این زمینه، به نقد و بررسی دیدگاه آنان می پردازیم و نشان می دهیم که پارادایم «حقیقت و مجاز»، قرن ها الگوی رایج و غالب در فهم قرآن بوده است و پارادایم های پیشنهادی آنان ـ نظیر «مشترک معنوی» و «اسلوب»ـ هیچ گاه چنان نبوده است و نمی تواند جانشین مناسبی برای آن الگوی مسلط باشد. علاوه بر این، ادعاهای آنان با حقایق تاریخی سازگار نیست و خود نیز در این گونه دعاوی به تناقض گویی دچار شده اند.