مخاطب پژوهی نقش بسیار مهمی در موفقیت طرح(پژوهش) شما دارد.به همین دلیل باید ضرورت مخاطب پژوهی را بدانید. بهطور کلی هر ارتباطگری باید مخاطب خود را بشناسد و در این راه، مدل SMCR برلو(Berlo)ابزاری مطمئن و کامل برای دست یافتن به این شناخت است.
مخاطب پژوهی شما باید بسیار دقیق باشد. شما باید درباره فنون موجود و حتی فنونی که ضرورتی برای استفاده از آنها ندارید، اطلاعات زیادی داشته باشید.
بالاخص اینکه باید تفاوت میان پژوهشهای کیفی و کمی را بدانید. پژوهشهای مراکزی چون NRS و BARB نمونه هایی از رویکرد کمی هستند و پژوهشهای انجام شده درباره دریافت پیام که تحت عنوان مخاطب پژوهی جدید صورت گرفتهاند، جزو رویکرد کیفی محسوب میشوند. درهمین خصوص بد نیست نگاهی به بانک اطلاعاتی CASS (مربوط به پرسشنامه) بیندازید که برخی از پژوهشهای پیمایشی کلاسیک انگلیسی در آن مطرح شده است. دراین بانک اطلاعاتی علاوه بر اخذ برخی راهنماییها درباره طرح پرسشنامه به برخی اطلاعات ضروری دیگر نیز دست خواهید یافت.
دراین نوشتار به طرحدو پرسش اساسی درباره نقش پژوهش درزمینه فرآیند و تاثیرات رسانههای ارتباط جمعی میپردازیم.
ابتدا این پرسش را مطرح میکنیم:«چرا انجام پژوهش اهمیت دارد؟» و سپس میپرسیم: «پژوهشگران درانجام مطالعات مربوط به رسانههای ارتباط جمعی-ضمن استفاده از ابزارهای علمی - ازچه دیدگاهها، راهکارها و روشهای اساسی بهره میگیرند؟»
وقتی علاءالدین با خوشحالی تمام به غولی که از چراغ جادویش بیرون آمده بود فرمان میداد تا آرزوهایش را برآورده سازد، هرگز به ذهنش خطور نمیکرد که روزگاری همه کودکان و نوجوانان دنیا چراغ جادویی داشته باشند که غولهای درون آن به طور شبانهروزی میکوشند تا به رویاها و آروزهای پیدا و نهان آن جامه عمل بپوشانند. این چراغ جادو که هدیهای از کهکشان مارکنی برای بچه های کهکشان راهشیری و ساکنان کره زمین است تلویزیون نام دارد که در نیمه قرن بیستم به دستشان رسیده است و به تناسب شکلش، به جعبه جادویی نیز شهرت یافته است.
گویا چراغ جادویی قرن بیستم، در پایان عمر این قرن هرچه غول هنرآفرین دارد به کارانداخته است تا با نمایش معجزاتی بمراتب شگفتآورتر از گذشته، حیات و میهمانی خویش را در قرن بعدی نیز حفظ کند.
اولین اصل برگسونی در باب طنز آن است که طنز صرفا در مورد انسان معنا پیدا می کند و مین اصل ساده شاید منجب ره موفقیت های بی شماری برای بسیاری از کمدین ها شده است نوروتروپ فرای می نویسد : به دو شکل می توان موقعیت کمیک را در داستان یا فیلم به وجود آورد : 1- تاکید ویژه بر روی اشخاص منفی داستان یا فیلم 2- تاکید ویژه بر موقعیت های تعقیب و گریز در داستان یا فیلم. در صدا و سیما باید برنامه مناسبی که دارای پیش زمینه های نظری باشد ، ساخته شود و گرنه تعریف کردن لطیفه در سیما و جازدن آن به عنوان نمایش طنز نه تنها جامعه اسلامی ما را خدشه دار می کند بلکه به ابتذال و حتب فساد اجتماعی منجر خواهد شد.
برای ایجاد فضای شاد و بیان انتقادهای سازنده و مطرحساختن واقعیتها و مشکلات اجتماعی، قالب طنز به عنوان قالبی جذاب و تاثیرگذار، مهمترین و رفیعترین جایگاه را دارد.
داستایوفسکی میگوید:«طنز آن است که خنده بر لب و اشک برچشم بنشاند.»
بنابراین هدف طنز صرفا خنداندن تماشاگر نیست بلکه ایجاد تفکر و هشدار و آگاه کردن مردم هم از هدفهای مهم طنز به شمار میرود.