فرهنگ و انسجام اجتماعی در ایران
حوزه های تخصصی:
در این مقاله مؤلف ضمن طرح کلیاتی درباره ارتباط فرهنگ با امنیت در قالب مفهوم بنیادین انسجام فرهنگی، به دو واقعیت به ظاهر متضارب اشاره مینماید. (1) وجود انسجام فرهنگی پیش شرط اولیه توسعه در حوزه‌های سیاسی واقتصادی به شمار میرود و از این حیث حفظ و صیانت از آن ضروری مینماید. (2) واقعیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی غالبا متحول بوده و در نتیجه با ایجاد فضا و شرایط تازه در مقام تقابل با انسجامهای پیشین برمیآیند و خواهان تغییر آنها میشوند. نتیجه آنکه مؤلف قایل به الگوی انسجام فرهنگی پویا با عنایت به ارزشهاواصول درونی شده که مطابق آن جامعه ایرانی به دلخواه خود و مطابق اصول اولیهاش اقدام به تأسیس نهادهای تازه برای پاسخگویی به نیازهای جدید جامعه مینماید و از طریق یک مدیریت فرهنگی قوی، سطح تازهای از انسجام فرهنگی را ایجاد مینماید، انسجامی که متحول بوده و در برهههای بعدی اصلاح خواهد شد. در همین زمینه مؤلف با سیر در تاریخ ایران و شناخت نهادهای سنتیای از قبیل مساجد، بازار و خانواده به نهادهای تازه تأسیس شده ای چون فرهنگسراها اشاره میکند و اینکه چگونه میتوان با ایجاد همگرایی لازم بین آنها - مثلا تنظیم کارکردهای فرهنگی مساجد و فرهنگسراها - به انسجام فرهنگی مناسبی ویژه عصر حاضر دست یافت.