درخت حوزه‌های تخصصی

The study of compliment speech act has been under investigation on many occasions in recent years. In this study, an attempt is made to explore appraisals performed by native English speakers and Iranian EFL learners to find out how these two groups diverge or converge from each other with regard to complimenting patterns and norms. The participants of the study were 60 advanced Iranian EFL learners who were speaking Persian as their first language and 60 native English speakers. Through a written Discourse Completion Task comprised of eight different scenarios, compliments were analyzed with regard to topics (performance, personality, possession, and skill), functions (explicit, implicit, and opt-out), gender differences and the common positive adjectives used by two groups of native and nonnative participants. The findings suggested that native English speakers praised individuals more implicitly in comparison with Iranian EFL learners and native speakers provided opt-outs more frequently than Iranian EFL learners did. The analysis of data by Chi-square showed that gender and macro functions are independent of each other among Iranian EFL learners’ compliments while for native speakers, gender played a significant role in the distribution of appraisals. Iranian EFL learners’ complimenting patterns converge more towards those of native English speakers. Moreover, both groups favored explicit compliments. However, Iranian EFL learners were more inclined to provide explicit compliments. It can be concluded that there were more similarities rather than differences between Iranian EFL learners and native English speakers regarding compliment speech act. The results of this study can benefit researchers, teachers, material developers, and EFL learners.

در مطالعات توجه به ساختار و شکل زبان، میزان جذب به عنوان نشانگر تاثیر فعالیتهای تمرکز بر روی ساختارهای زبان و تسهیل فراگیری آن در درازمدت عنوان شده است. با این حال، تمام مطالعات صورت گرفته در این زمینه بر اساس مشاهدات ضبط شده از کلاسهای ارتباط-محور بوده است. پژوهش حاضر تلاش نوینی برای اندازه گیری میزان جذب با استفاده از برگه های ثبت میزان جذب بر اساس 18 ساعت تعامل ارتباط-محور و معنی-محور بین یک مدرس و زبان آموزان ایشان می باشد. در این راستا، بر اساس داده های ضبط شده تمام موارد توجه پیشگیرانه به ساختار و شکل زبان نشات گرفته از طرف مدرس و یا زبان آموزان و میزان جذب آنها از طرف زبان آموزان شناسایی و دسته بندی شدند. سپس، این یافته ها با میزان جذب ثبت شده توسط زبان آموزان در برگه های جذب مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این تحلیلها نشان داد که میزان جذب در برگه ها نسبت به مقدار آن در مشاهدات شفاهی در مورد ساختارهای زبانی که از طرف معلم مورد تاکید قرار گرفته بود بسیار بیشتر بوده است. اما این موضوع در مورد ساختارهایی که از طرف زبان آموزان به صورت پیشگیرانه مورد توجه قرار گرفته بودند مورد تایید قرار نگرفت. نتایج این پژوهش کمک شایانی به روشن نمودن بیشتر برداشت محققین و مدرسان زبان انگلیسی در مورد ماهیت و میزان واقعی جذب می نماید و زمینه های جدیدی را برای کاوش بیشتر میزان جذب معرفی می نماید.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر چهار روش تدریس واژگان تخصصی زبان اقتصاد، یعنی تدریس از طریق تفصیل ریشه ای، تعریف بافتی، ترجمه ی فارسی و تدریس ضمنی، بر درک مطلب متون تخصصی اقتصاد بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که در زمینه درک مطلب کلی تفاوت معنی داری بین روش های تدریس وجود ندارد اما در مورد درک ایده ی نویسنده ، روش تدریس تفصیل ریشه ای بر سایر روش ها برتری داشت.

در سایه توسعه مفهوم فراگفتمان، امروزه به این درک رسیده ایم که نوشتار علمی صرفا به داد و ستد معانی محتوایی نمی پردازد: آنچه که از طریق گفتمان علمی داد و ستد می شود به شدت با تبادل معانی اجتماعی و بین فردی در پیوند است. بر اساس این دیدگاه، مطالعه حاضر با استفاده از الگوی ارائه شده توسط تنگ و جان در سال 1999 به بررسی ویژگیهای ذکر خویش در کتب علمی نوشته شده توسط استفان هاوکینگ پرداخته است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که از میان نقش های شناسایی شده توسط تنگ و جان، نقش بازنماگر پر تکرارترین نقش ذکر خود در گفتمان استفات هاوکینگ را تشکیل می دهد. بر اساس تعریف ارائه شده از این نقش چنین نتیجه گیری شده است که این دانشمند ، پذیرش اجتماعی استدلال های خویش را به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای متقاعد نمودن خوانندگان خویش تلقی می نماید.