مهرعلی همتی نژاد

هدف از این پژوهش، تهیه نیمرخ فیزیولوژیکی و روان شناختی بدمینون بازان نخبه ایران بود. به این منظور 18 بدمینتون باز برجسته کشور (8 زن با میانگین سن 09 /3± 12 /19 سال و 10 مرد با میانگین سن 93 /2 ±8 /19 سال) در این تحقیق شرکت کردند. ویژگیهای فیزیولوژیکی اندازه گیریشده عبارتند از: توان هوازی (گاز آنالایزر)، توان بیهوازی (وینگیت)، توان و استقامت عضلات پا (پرش عمودی سارجنت و پرش جفت دوطرفه)، استقامت عضلات شکم (دراز و نشست)، سرعت (دو 40 یارد)، چابکی (آزمون های 4 × 9 متر و ایلی نویز)، زمان واکنش (دیداری) و انعطاف پذیری (خمش تنه به جلو). این اندازه گیری-ها در مرکز سنجش کمیته ملی المپیک انجام گرفت. آمادگی روانی آزمودنیها نیز از طریق پرسشنامه آمادگی روانی (Psych SASI) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های ""t استودنت مستقل و تکگروهی"" استفاده شد. براساس یافته های پژوهش، زنان از نظر آمادگی جسمانی و آمادگی روانی، به طور معنیداری ضعیف تر از مردان بودند (05 /0>P) .

هدف این تحقیق، توصیف نیاز های آموزشی برنامه درس تربیت بدنی و ورزش مدارس راهنمایی کشور از دیدگاه دانش آموزان، والدین، معلمان و متخصصان بود. نمونه های آماری تحقیق را 385 نفر متخصص تربیت بدنی، 2610 نفر معلم تربیت بدنی، 773 نفر از والدین و 1109 نفر دانش آموز پایه اول تا سوم راهنمایی (557 دختر و 552 پسر) از شهر های مرکزی 24 استان کشور تشکیل دادند. پرسشنامه محقق ساخته، 12 نیاز جسمانی- حرکتی، 13 نیاز مهارتی ورزشی، 15 نیاز شناختی و 15 نیاز عاطفی- اجتماعی را در بر میگرفت که پس از طی سه مرحله ساخت ابزار و مطالعه راهنما، با ثبات درونی 97/0 الی 71/0 در اختیار آزمودنی ها قرار داده شد، تا از بین این نیاز ها، فقط 5 نیاز را انتخاب و اولویت بندی کنند. ضمناً در مورد والدین و دانش آموزان از روش مصاحبه استفاده گردید. زمان تکمیل پرسشنامه برای آزمودنیهای مختلف بین 20-35 دقیقه متغیر بودو از آزمون غیر پارامتری کروسکال والیس و خی دو برای آزمون فرضیه های تحقیق در سطح (05/0 ≥ p) استفاده شد. مقایسه یافته های تحقیق از دیدگاه آزمودنی های نشان داد که بیشترین توافق نظر در مورد اولویت بیشتر نیازهای جسمانی و حرکتی بین آزمودنیها وجود دارد. به عبارت دیگر، فقط در مورد اولویت چند نیاز بین دیدگاه ها تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0 ≥p) و نیاز به حفظ وضعیت بدنی، حرکات و بازیهای ساده و آمادگی جسمانی در بالاترین اولویت قرار داشت. در بین نیاز های مهارتی- ورزشی نیز آموزش شنا، ژیمناستیک، دو و میدانی، والیبال، فوتسال و بسکتبال در اولویت بودند. در بین نیاز های شناختی یا علمی-ورزشی، اطلاعات مربوط به مبانی علوم زیستی (بهداشت، تندرستی و اصول تمرین) در اولویت بالایی قرار داشتند و در نیازهای عاطفی- اجتماعی نیز وضعیت ظاهری متناسب، تفریح و لذت از دیدگاه آزمودنیها در اولویت بالایی بود. اگر چه، در اولویت تعداد زیادی از نیازهای روانی –حرکتی درس تربیت بدنی، بین دیدگاه آزمودنی ها تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0 ≥ p )، اما با استفاده ازاین دیدگاه ها میتوان برای تدوین الگوی برنامه ریزی درسی، به توافق نظر نسبی دست یافت.

پژوهش حاضر به منظور تعیین نوع رابطه هوش هیجانی و پنج مؤلفه آن با رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی انجام گرفته است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود و جامعه آماری نیز کلیه معلمان تربیت بدنی استان زنجان در سال تحصیلی 1387 – 1386 بود. از بین 486 معلم تربیت بدنی، 215 نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی سیبریا شرینگ و پرسشنامه شاخص توصیف شغلی (JDL) بود. از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و Z فیشر) برای تحلیل آماری داده های پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین هوش هیجانی با رضایت شغلی (349/0 = r) و همچنین بین سه مؤلفه مهارت های اجتماعی، همدلی و خودانگیزی با رضایت شغلی در سطح 05/0 ?P وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین پنج مؤلفه هوش هیجانی، متغیرهای مهارت های اجتماعی 442/0، همدلی 302/0 و خودانگیزی 235/0 پیش بینی کننده رضایت شغلی معلمان بودند. فیشر محاسبه شده نشان داد که تفاوت بین ضرایب همبستگی در بین معلمان دارای مدرک تحصیلی دیپلم و معلمان دارای مدرک کارشناسی ارشد، در سطح 05/0 ?P معنی دار است. به نظر می رسد می توان در کنار فراهم ساختن امکانات و تامین نیازهای بجای معلمان، با آموزش و افزایش هوش هیجانی، رضایت شغلی آنان را افزایش داد.

مسابقات علمی- تخصصی معلمان تربیت بدنی، یکی از روش های آموزشی و انگیزشی ضمن خدمت است که هرساله در سه مرحله شهرستانی، استانی و کشوری برگزار میشود. این مسابقات شامل دو بخش علمی و عملی بوده، و هدف تحقیق حاضر بررسی ارزشیابی این مسابقات و تأثیر آن بر عملکرد حرفه ای معلمان تربیت بدنی بوده است. شرکتکنندگان در مرحله کشوری بیستمین دوره این مسابقات (تعداد 805 نفر) به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند. برای جمع آوری اطلاعات در ارتباط با بخشی از اهداف تحقیق از سه پرسشنامه استفاده شد و برای این منظور تعداد 621 نفر به عنوان نمونه تحقیق در گروه های 197 نفر، 201 نفر و 223 نفر، تعداد سه پرسشنامه را تکمیل کردند. در نمونه گیری از میان 30 استان کشور، معلمان هر 10 استان به طور تصادفی یکی از پرسشنامه ها را تکمیل کردند. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ بیشتر از 9/0 محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف یک گروهی، آزمون t، یو من ویتنی، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن در سطح معنیداری 05/0P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داده است که بین میزان شرکت در این مسابقات و عملکرد معلمان تربیت بدنی، ارتباط معنیداری وجود ندارد (099/0=r و 223/0=p). از نظر معلمان تربیت بدنی شرکت در مسابقات بر متغیر های شغلی معلمان تأثیر معنیداری دارد (68/081/3=x و 651/4=z و 001/0=p). بین میزان انگیزش شرکت در مسابقات علمی- تخصصی و شرکت در کلاس های آموزش ضمن خدمت تفاوت معنیداری وجود داشته است (182/6=t و 001/0=p) و معلمان امکانات رفاهی مناسب، توجه به وضعیت اجرایی مسابقات و مفاد آزمون ها، فراهم کردن نتایج و جوایز قابل ملاحظه و زمینه برای اثربخشی مسابقات بر عملکرد حرفه ای را از عوامل مؤثر بر میزان انگیزش شرکت خود در این مسابقات معرفی کرده اند. در ارزشیابی آزمون های عملی، پایایی آزمون ها به روش آزمون- آزمون مجدد بررسی شد و میزان آن در مردان در دامنه 59 تا 67 صدم قرار داشت (001/0=p). این میزان در زنان، در دامنه 62 تا84 صدم قرار داشته است (001/0=p). بیشتر آزمون های عملی با ضریب همبستگی10 تا 53 صدم با یکدیگر همبستگی معنیداری دارند (001/0=p).

طراحی و اجرای صحیح نظام ارزشیابی عملکرد معلمان با توجه به ماهیت شغلی آنها، یکی از وظایف بسیار مهم مدیریت منابع انسانی در آموزش و پرورش به شمار میرود و چون ماهیت عملکرد شغلی معلمان تربیت بدنی تقریباً متفاوت از سایر معلمان است، بر همین اساس در تحقیق حاضر، نظام ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی مقایسه شده است. روش تحقیق توصیفی بوده و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و با توجه به تعدد افراد جامعه تحقیق و با استفاده از جدول مورگان، 310 نفر معلم تربیت بدنی و 480 نفر معلم غیر تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند و فرمهای ارزشیابی عملکرد آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون u – مان ویتنی، کلموگروف اسمیرنوف یک گروهی و همبستگی پیرسون در سطح 05/0 P≤استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان می دهد که بین نمره ارزشیابی معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی (202/0=p) و بین پیشنهاد میزان تشویق (389/0=p) و اصلاح(557/0=p) این گروه از معلمان، تفاوت معناداری وجود ندارد. همبستگی بین نمره ارزشیابی با میزان تشویق (024/0=p & 103/0=r) و اصلاح فقط در معلمان غیر تربیت بدنی معنادار است. (021/0=p). تفاوت بین معلمان زن و مرد غیر تربیت بدنی در نمره ارزشیابی (028/0=p) و عامل تشویق (005/0=p) معنادار است. تفاوت بین معلمان تربیت بدنی دوره راهنمایی و متوسطه در نمره ارزشیابی(038/0=p) معنادار است اما در عامل تشویق (213/0=p) و اصلاح(35/0=p) معنادار نمی باشد. با اینکه تفاوت معناداری در نمره ارزشیابی معلمان غیر تربیت بدنی راهنمایی و متوسطه وجود ندارد (171/0=p)؛ ولی تفاوت این گروه از معلمان در عامل اصلاح (004/0=p) معنادار شده است. وجود خطای نرمش و ارفاق نیز در نظام ارزشیابی معلمان تربیت بدنی (001/0=p) و غیر تربیت بدنی (001/0=p) معنادار است. نتیجه گیری: به طور کلی، نظام ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی به درستی اجرا نمیشود.نمره ارزشیابی این دوگروه با هم تفاوت معنی داری ندارد. ارزشیابان به معلمان، بیش از میزان استحقاق و شایستگیشان امتیاز میدهند و در ارائه پیشنهادهای اصلاحی کوتاهی میکنند. به نظر میرسد معلمان متناسب با نتایج ارزشیابی مورد تشویق و اصلاح قرار نمیگیرند. این نوع ارزشیابی میتواند باعث کاهش انگیزه شغلی در معلمان شود.

هدف از این پژوهش، بررسی موانع داوطلبی در انجمن های ورزشی دانشگاه ها است. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر دانشجویان غیرداوطلب در انجمن های ورزشی دانشگاه های ایران بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، 250 نفر از 25 دانشگاه کشور به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط گروهی از استادان صاحب نظر دانشگاهی تایید شد. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ (92/0 =α ) و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی با چرخش واریماکس استفاده شد. بر اساس تحلیل عاملی 14 متغیر در دو گروه با عناوین موانع سازمانی و فردی قرار گرفتند. با استفاده از مقیاس پنج ارزشی لیکرت میزان اهمیت متغیرها از دیدگاه آزمودنی ها بررسی شد که بر این اساس «مشغله های درسی» با میانگین 14/1± 69/3 و «کمبود وقت» با میانگین 12/1± 58/3 با اهمیت ترین موارد و «مشکلات جسمانی و بیماری ها» با میانگین 21/1 ±46/2 به عنوان کم اهمیت ترین متغیر انتخاب شد. این پژوهش پیشنهاد می کند که موانع فردی و سازمانی دلایلی برای داوطلب نشدن افراد در انجمن های ورزشی دانشگاه ها هستند؛ اگر چه بسیاری از موانع مؤثر در تصمیم گیری برای داوطلب شدن، فردی است و سازمان ها به طور مستقیم نقشی در کنترل آن ندارند، اما یک سری از موانع با تصمیم گیری مدیریتی سازمان مرتبط است. بنابراین سازمان ها باید هنگام جذب و گزینش داوطلبان به موانع فردی و سازمانی توجه داشته باشند.

برای جذب داوطلبان در سازمان های ورزشی، شناخت انگیزه هایی که مشارکت آن ها را تسهیل می کند الزامی است. بنابراین، هدف از این مطالعه عبارت است از بررسی انگیزه های داوطلبی در ورزش. روش تحقیق توصیفی و از نوع هم بستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر دانشجویان داوطلب در انجمن های ورزشی دانشگاه های ایران بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد 360 نفر از 20 دانشگاه کشور نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن را گروهی از اساتید صاحب نظر دانشگاهی تایید کردند. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (91/0=α). برای تجزیه و تحلیل داده ها، روش تحلیل عاملی با چرخش واریماکس به کار رفت. براساس تحلیل عاملی 39 متغیر در هفت گروهِ شغلی، مادی، خودگرایی، هدف مند، اجتماعی، حمایتی، و تعهد قرار گرفتند. در مقیاس پنج ارزشی لیکرت، میزان اهمیت متغیرها از دیدگاه آزمودنی ها بررسی شد. بر این اساس «تجارب داوطلبی به عنوان یک سابقه کاری خوب برایم محسوب می شود.» با میانگین76/0±17/4 بااهمیت ترین آیتم و «داوطلب شدن و ارائه خدمات در انجمن های ورزشی باعث کسب اعتبار می گردد.» با میانگین 14/1±33/2 کم اهمیت ترین متغیر انتخاب شد. بنابراین، سازمان ها می بایست در هنگام جذب و گزینش داوطلبان به این انگیزه ها توجه نمایند. در پایان نیز پیشنهادهایی به مدیران ورزشی مطرح شده است.

هدف : بررسی نیازهای آموزشی برنامه درس تربیت بدنی و ورزش در مدارس ابتدایی ایران هدف این تحقیق است. روش تحقیق : نمونه های آماری تحقیق را 385 نفر متخصص تربیت بدنی، 2610 نفر معلم تربیت بدنی، 748 نفر از والدین و 795 نفر دانش آموز پایه ابتدایی از شهرهای مرکزی 24 استان کشور تشکیل می دادند. پرسش نامه محقق ساخته، 12 نیاز جسمانی - حرکتی، 15 نیاز مهارتی - ورزشی، 15 نیاز شناختی و 15 نیاز عاطفی - اجتماعی را دربر می گرفت. آزمودنی ها از بین این نیازها، فقط 5 نیاز را انتخاب و اولویت بندی کردند یافته ها : از بین نیازهای جسمانی_ حرکتی، حفظ وضعیت بدنی هنجار، انواع حرکات و نرمش های ساده، بازی های مهارتی و پرورشی و انواع تمرینات مربوط به آمادگی جسمانی از دیدگاه آزمودنی ها به ترتیب در رتبه اول الی چهارم قرار دارد. البته تنوع رتبه بندی و اختلاف نظر در اولویت نیازهای مهارتی - ورزشی بسیار زیاد است. در نیازهای شناختی اطلاعات مربوط به وضعیت بدنی و تندرستی در اولویت قرار دارند. کسب وضعیت ظاهری شاداب و همچنین لذت بردن، جزء اولین نیازهای عاطفی_ اجتماعی قرار داشت. نتیجه گیری : در هر نیاز آموزشی توافق نظر آزمودنی ها را می توان پایه و اساس الگوی برنامه ریزی درسی قرار داد و در مورد سایر نیازها می توان با استفاده از روش های مختلف، توافق نظر لازم را به دست آورد.

هدف از تحقیق حاضر، ارزشیابی سیستم ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی به منظور رفع برخی از نواقص این سیستم است. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی 310 معلم تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب و برگه های ارزشیابی عملکرد آنها بررسی شد. برای بررسی اعتبار عوامل ارزشیابی، خطای ارزشیابی، ارتباط درونی بین عوامل ارزشیابی و مقایسه تفاوت بین معلمان زن و مرد، به ترتیب از آزمون های آلفا کرونباخ، کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و U مان ویتنی استفاده شد (در سطح معناداری 05/0 P?). یافته های تحقیق نشان داد، اعتبار عوامل ارزشیابی معلمان تربیت بدنی در دو عامل اصلی (عوامل عملکردی و عوامل فرایندی) برابر 16/0 است، که خیلی ضعیف است. بررسی توزیع نمره ها در ارزشیابی عملکرد معلمان نشان داد که ارزیاب ها دچار خطای نرمش و ارفاق شدند. همبستگی بین عوامل عملکردی و فرایندی معلمان معنادار بود (41/0 P=). با وجود معنادار بودن همبستگی بین عوامل، این مقدار همبستگی برای حذف یکی از عوامل کافی نبود. همبستگی بین عوامل عملکردی و فرایندی با نمره نهایی ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی به ترتیب 56/0، 85/0 به دست آمد که معنادار بود (000/0 P=). این موضوع نشان می دهد که هر یک از عوامل ارزشیابی به درستی معلمان را مورد ارزشیابی قرار می دهند. همبستگی بین نمره های ارزشیابی معلمان تربیت بدنی با میزان تشویق و اصلاح به ترتیب 036/0، 028/0 به دست آمد که معنادار نبود، بدین معنی که معلمان تربیت بدنی نسبت به نمره هایی که دریافت کردند، مورد تشویق و اصلاح قرار نگرفتند. تفاوت معناداری بین نمره های ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی مرد و زن وجود نداشت. همچنین معلمان تقریباً به یک اندازه مورد تشویق و اصلاح قرار گرفتند. تفاوت بین نمره ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی دوره راهنمایی و متوسطه معنادار بود، بدین صورت که معلمان دوره راهنمایی نمره بهتری دریافت کرده بودند، ولی تفاوت معناداری بین این دو گروه از معلمان در عوامل تشویق و اصلاح مشاهده نشد.

مسابقات ورزشی که در نقاط مختلف کشور برگزار می شود، از جمله عواملی است که توجه گردشگران را به خود جلب می کند. یکی از دغدغه های بازاریابان و سازمان دهندگان رویدادهای ورزشی افزایش استقبال بازدیدکنندگان مسابقات ورزشی از طریق شناسایی عوامل تاثیرگذار بر حضور آنهاست. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین خصوصیات دموگرافیک شرکت کنندگان در رقابت های ورزشی و علاقه مندی آنها برای سفر مجدد به مقصد بود. بدین منظور،180 ورزشکار (شرکت کننده فعال) و 44 مربی یا سرپرست و غیره (شرکت کننده غیرفعال) از تیم های ورزشی غیربومی اعزام شده به مسابقات ورزشی به میزبانی استان گیلان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که اعتبار آن پیشتر به روش آلفای کرونباخ 86 صدم محاسبه شده بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون خی دو در سطح معناداری 05/0 ? P تجزیه و تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین علاقه مندی مجدد آزمودنی ها برای گردشگری به مقصد و برخی ویژگی های دموگرافیک آنها همچون سطح درآمد، مدرک تحصیلی، شغل، تاهل و فاصله محل سکونت تا مقصد ، ارتباط معناداری وجود ندارد (05/0 ? P) . این ارتباط فقط در مورد سن شرکت کنندگان فعال معنادار بود (017/0 = P ). در پایان نتیجه گیری می شود که به احتمال زیاد عوامل دیگری همچون انگیزش و موقعیت خاص مقصد از لحاظ جاذبه های گردشگری این ارتباط را تحت تاثیر قرار داده اند.

هدف از این تحقیق، بررسی رابطه آموزش های ضمن خدمت با خودکارامدی معلمان تربیت بدنی بود. بدین منظور، 242 نفر (134 مرد و 108 زن) از معلمان تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی براساس جدول مورگان به طور تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شد که اعتبار آنها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0 و 81/0 محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و در سطح معناداری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین خودکارامدی معلمان تربیت بدنی و شرکت آنها در کلاس های ضمن خدمت ارتباط معناداری وجود ندارد، همچنین بین خودکارامدی معلمان تربیت بدنی شرکت کرده در مسابقات علمی – تخصصی و شرکت نکرده در این مسابقات تفاوت معناداری وجود ندارد. در پایان می توان نتیجه گرفت که آموزش های ضمن خدمت تاثیری بر خودکارامدی معلمان تربیت بدنی ندارد

هدف این تحقیق بررسی تمایلات حرکتی کودکان در مراکز خصوصی پیش دبستانی شهر رشت بود. از بین 93 مرکز پیش دبستانی ، 65 مرکز به صورت تصادفی انتخاب و از 3 پرسشنامه محقق ساخته ویژه مدیران ، مربیان و کودکان با ضرایب روایی به ترتیب 86/0، 81/0 و 78/0 استفاده شد. سؤالات پرسشنامه گزینه ای بود و 67 مدیر، 64 مربی و 162 کودک (به شکل مصاحبه ) به آن پاسخ دادند. توصیف یافته های تحقیق نشان می دهد که سرانه فضای بسته (78 درصد متر مربع ) و فضای باز (15/2 متر مربع ) از استاندارد فضای بسته (26/3 متر مربع ) و فضای باز (78/4 متر مربع ) برای هر کودک کمتر است . علاوه بر این ، نسبت مربی به کودک (1 به 24 ) از نسبت استاندارد (1 به 18) کمتر است . 82 درصد وسایل بازی برای بازی های غیرحرکتی و نشستنی و 18 درصد وسایل نیز برای بازی های حرکتی مناسب بود و کل وسایل بازی نیز تنوع کمتری (29 نوع ) را در برمی گرفت . 62 درصد کودکان به بازی های غیرفعال و 75 درصد آنها به بازی های گروهی تمایل داشتند. 60 درصد کودکان تصور مثبتی از حرکت و بازی داشتند و 89 درصد نیز مراکز پیش دبستانی را نسبت به خانه برای بازی ترجیح می دادند. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با آزمون خی دو در سطح 05/0 P< نشان داد که بر خلاف دیدگاه مدیران و مربیان مراکز پیش دبستانی، میزان تمایل کودکان به بازی غیرفعال (48 درصد) بیشتر از میزان شناخت مدیران (2 درصد) و مربیان (39 درصد) است. علاوه بر این، 90 درصد کودکان به بازی های گروهی تمایل داشتند؛ در صورتی که از نظر مدیران و مربیان، 98 درصد کودکان متمایل به بای های گروهی بودند.

مسابقات علمی- تخصصی معلمان تربیت بدنی همه ساله در سه مرحله برگزار می شود. هدف تحقیق حاضر ارزیابی این مسابقات بود. جامعه و نمونه آماری تحقیق شامل کلیه معلمانی بود که از استانهای قم، گیلان، مرکزی و مازندران در مرحله نهایی(کشوری) نوزدهمین دوره این مسابقات شرکت داشتند. نتایج نشان داد که تمامی آزمونهای علمی روا بودند. آزمونهای عملی نیز دارای حداقل سطح روایی قابل قبول بودند. پنج آزمون از شش آزمون علمی دارای اعتبار معنادار بودند. ضریب دشواری چهار آزمون از شش آزمون علمی مطلوب بود ولی در آزمونهای عملی در دو روش نتایج متفاوت بدست آمد. ضریب تمیز آزمونهای علمی و عملی نیز در دامنه نامطلوب بودند. بعنوان نتیجه گیری می توان گفت اگر به بررسی و تجدیدنظر در تنه و گزینه های انحرافی تک تک آزمونهای علمی پرداخته شود و در آزمونهای عملی نیز خطاهای اندازه گیری احتمالی به حداقل برسد و از آزمونهای با روایی و اعتبار بالا استفاده شود، می توان مسابقاتی با کیفیت بهتر و موثرتر برگزار کرد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تغییرات فعالیت EMG عضله مخالف حین عمل عضله موافق متعاقب تمرین های قدرتی است. آزمودنی های این پژوهش 30 مرد سالم تمرین نکرده با میانگین سنی 83/1 ? 21 سال، قد 94/3 ? 9/173 سانتی متر و وزن 51/7 ? 15/73 کیلوگرم بودند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه تجربی تمرین های قدرتی با وزنه (15 =n) و گروه کنترل (15 = n) تقسیم شدند. آنگاه داده های الکترومیوگرافی عضلات دوسربازویی (موافق) و سه سربازویی (مخالف)، محیط بازو و حداکثر انقباض ارادی (MVC) فلکسورهای آرنج مربوط به دست برتر آزمودنی ها در پیش آزمون اندازه گیری شد. گروه تجربی در این پژوهش تمرین های قدرتی ایزوتونیک روی فلکسورهای آرنج را سه جلسه در هفته به مدت 8 هفته انجام دادند. در پایان این دوره تمرینی متغیرهای مورد نظر بار دیگر اندازه گیری شد. برای تعیین تفاوت آماری در متغیرهای تحقیق از آزمون تی استودنت در سطح معنی داری 05/0 P? استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر افزایش معنی داری را در MVC فلکسورهای آرنج و محیط بازو نشان داد، این در حالی است که کاهش معنی داری در فعالیت عضله سه سربازویی وجود داشت اما در فعالیت EMG عضله دوسربازویی تغییر معنی داری مشاهده نشد.

The purpose of this study was investigation the effects of classroom furniture on back، neck، lumbar and leg fatigue in students when used them، a total of 203 male students with the mean age (13.6±1.9)، mean weight (48.87±14.40)، and mean height (155±9.87)، respectively from among 32 classes of 8 different schools of the urban community were selected randomly in this study. The results of questionnaire show a signification relationship between the tired feelings of the subjects with every dispositional condition of the classroom furniture. It was noted as well that the height of the blackboard exceeds the normal height of (178.15cm) and lies out of the comfortable sight of the users which has to be (139.5cm)، (p≤0.05). Results showed that tired feeling and pain of the students were mainly due to the application of non-standard furniture. The comfortable or uncomfortable feeling of the users indicating pain and local tiredness were also collected by the distributed questionnaires. The information provided in the questionnaire forms also show that 49/3% of the users were dissatisfied and felt some sorts of tiredness. The tiring condition they complained from with regard to ergonomic disposition of the furniture which were considered included 41/9% in the knee، 24.1% in the leg 51.2% in the back، 47.8% in the neck، and 24.6% from the high blackboard. The current results in addition to the incompatibility of the furniture used by the students with the anthropometrical specifications and ergonomic standards clearly showed that tired feeling and pain of the students were mainly due to the application of non-standard furniture and underlined the observance of necessary standards during the manufacture and equipment of schools.

هدف این مقاله، توصیف شیوه زندگی و وضعیت قامت دانشجویان دانشگاه الزهرا و ارتباط آنها با یکدیگر بود. بدین منظور تمام دانشجویان (261 زن) دانشگاه الزهرا که در نیمسال دوم تحصیلی 83-1382 واحد تربیت بدنی (1) را می گذراندند، به صورت هدفمند انتخاب شدند. بنابراین جامعه آماری منطبق بر نمونه آماری بود. پرسشنامه محقق ساخته شیوه زندگی توسط شرکت کنندگان تکمیل و وضعیت بدنی دانشجویان تحت آزمون استاندارد نیویورک از طریق دستگاه اسپاندیلومتر و صفحه شطرنجی بررسی شد. در تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون خی دو استفاده شد. نتایج نشان داد نزدیک به نیمی از آزمودنی ها کیف خود را با شانه راست بدن حمل می کنند و وزن کیف بیش از نیمی از آنها متوسط بود. بیشتر دانشجویان در هیج فعالیت بدنی شرکت نداشتند و حدود 30 درصد آنها از کفش های ورزشی استفاده می کردند. حدود نیمی از آنها کمردرد، درد عضلات پشت، سرشانه و گردن داشتند. بیش از نیمی از آنها هنگام استراحت به صورت چهارزانو می نشستند. بیشتر آنها دارای افت شانه در سمت راست بودند. بین وضعیت نشستن دانشجویان به هنگام مطالعه با پای پرانتزی، نحوه حمل کیف با افت شانه، وضعیت خوابیدن با پشت گود و گرد، نوع کفش با شست کج و همچنین بین ورزش و دردها کمر و عضلات شانه ارتباط معناداری وجود داشت.

هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین های ترکیبی در پیشگیری، کنترل و کاهش عوامل خطرزای قلبی – عروقی دانشجویان پسر دانشگاه سیستان و بلوچستان بود، به این منظور 26 دانشجوی داوطلب 19 تا 22 ساله که در تمرین های ورزشی فوق برنامه دانشگاه سیستان و بلوچستان شرکت می کردند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. نخست آزمودنی ها پرسشنامه اندازه گیری سطح فعالیت بدنی بک را تکمیل کردند، متغیرهای قد، وزن، ضربان قلب استراحتی، عوامل خطرزای قلبی - عروقی شامل کلسترول تام (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL-C)، لیپوپروتئین پرچگال (HDL-C) و عامل خطر RF=TC: HDL-C در همه آزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی به مدت 13 هفته تحت برنامه تمرین های ترکیبی مشتمل بر تمرین های تناوی هوازی، مقاومتی و حرکات نرمشی نشاط آور قرار گرفتند و در پایان، اندازه گیری های مذکور در دو گروه تکرار شد. برای مقایسه دو گروه کنترل و تجربی از آمار توصیفی و آزمون t وابسته و t مستقل در سطح 05/0? ? استفاده شد. یافته ها بین مقادیر TG (042/0 = P)، HDL-C (019/0 = P) و RF (001/0 = P) گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی دار نشان داد و در بقیه موارد تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. به طور کلی نتایج نشان داد که بر اثر 13 هفته تمرین های ترکیبی در برخی از عوامل خطرزای قلبی - عروقی کاهش معنی داری حاصل می شود. این موضوع نشان می دهد تمرین های ترکیبی با ایجاد خستگی کمتر و جذابیت و تنوع بیشتر می تواند همانند تمرین های تداومی هوازی در پیشگیری، درمان و کاهش برخی عوامل خطرزای قلبی - عروقی مؤثر واقع شود و این شیوه تمرینی می تواند جایگزین تمرین های خسته کننده تداومی هوازی شود.