فرزام فرزان

گردشگری صنعت جدیدی است که نظر اکثر کشورهای جهان را به سوی خود جلب کرده است و به تازگی سرلوحه صنایع دیگر قرار گرفته و از صنایع خودروسازی و ذخایر طبیعی نیز پیشی گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی مولفه های مهم در توسعه اماکن ورزشی شهر جویبار در راستای نیل به توسعه گردشگری ورزشی در این شهر است. روش پژوهش از نوع آمیخته (ترکیبی) است 5. به علت گستردگی (ازدیاد) جامعه آماری، نمونه آماری از بین متخصصان ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه (نیمه .(N= گردشگری و مدیریت ورزشی به روش گلوله برفی انتخاب شده است ( 110 ساختارمند) پرسشنامه ساخته است. پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شده است، در بخش کیفی با استفاده از روش دلفی با 20 نفر از نمونه، به اشباع نظری رسیده و کدگذاری به ترتیب اولویت پاس خها به صورت: 1- فضای مناسب ورزشی برگزاری رویداد، 2- زیباسازی محل برگزاری رویداد و 3- امکانات اقامتی و تفریحی، بوده است. در بخش کمی از آزمون و آزمون فریدمن برای اولوی تبندی استفاده شده است. یافت ههای T کلموگروف اسمیرنوف (برای نرمال بودن داده ها)، آزمون 4 از اولویت اول، و امکانات اقامتی / تحقیق نشان داد که امکانات و فضای مناسب ورزشی برگزاری رویداد با میانگین رتبه ای 49 4 از اولویت کمتری برخوردار است. بدون شک میزبانی رویدادهای ورزشی یک فرصت منحصر / و تفریحی با میانگین رتبه ای 01 به فرد برای جذب گردشگر به شهرستان کوچکی همچون جویبار خواهد بود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی دلایل عدم مشارکت فرهنگیان مرد ایران در فعالیت های ورزشی در سال (1394) می باشد. این پژوهش، توصیفی بوده و از نوع مطالعات تحلیلی می باشد که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه فرهنگیان مرد سراسر کشور تشکیل دادند که با توجه به حجم بالای جامعه، تعداد 385 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق، تحلیل عاملی بوده است. یافته ها نشان می دهد در متغیر اول که متغیر ویژگی های فردی است، سه جزء عاملی (عدم داشتن مهارت ورزشی، خستگی و بی حوصلگی و ترس از مصدومیت)، در متغیر موانع بازدارنده، چهار جزء عاملی (دردسترس نبودن اماکن و تسهیلات، کیفیت پایین اماکن و تسهیلات ورزشی، مشغله کاری و خانوادگی زیاد و کمی درآمد)، در متغیر سوق دهنده های محیطی، چهار جزء عاملی (عدم برنامه ریزی مناسب برای فرهنگیان، عدم اطلاع از ورزش های موجود، احساس شرمندگی پس از باخت و تعداد کم اماکن ورزشی برای فرهنگیان) و در متغیر ویژگی ورزش های موجود، دو جزء عاملی (بیزاری از برد و باخت و مدت و شدت زیاد فعالیت های ورزشی) تأثیرگذار می باشند. به طورکلی، می توان گفت که از طریق مدیریت بهتر و فراهم ساختن زیرساخت ها توسط مسئولین، این عوامل می توانند مرتفع شوند و سازمان آموزش و پرورش را به اهداف خود در این زمینه برسانند.

اندیشمندان مدیریت تحول و بهسازی سازمان، توانمندسازی منابع انسانی را به عنوان راهبردی اثرگذار بر عملکرد و بهسازی نیروی انسانی معرفی کرده اند. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین توانمند سازی و تعهد سازمانی معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی بوده است. روش انجام پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی (607 نفر ) بود که حجم نمونه آن بر اساس جدول مورگان و همکاران 230 نفر تعیین گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین توانمند سازی روانی و تعهد سازمانی معلمان تربیت بدنی استان خراسان شمالی رابطه معنا داری وجود دارد.همچنین بین احساس شایستگی، احساس معناداری، خود تعیینی، مؤثر بودن و اعتماد با تعهد سازمانی، تعهد عاطفی وتعهد هنجاری معلمان تربیت بدنی رابطه معنا داری وجود دارد؛اما بین احساس شایستگی، احساس معناداری، خود تعیینی ، مؤثر بودن و اعتماد با تعهد مستمر رابطه ای وجود ندارد. با توجه به نتایج می توان گفت که توجه به توانمند سازی روانی معلمان تربیت بدنی برای ارتقای تعهد سازمانی آنان امری ضروری به نظر می رسد.

آگهی های خدمات عمومی که یک مقوله مهم در بازاریابی اجتماعی است، افزایش هوشیاری عمومی و توسعه راه حل های ممکن برای مسائلی است که مربوط به عموم مردم بوده و باورها، طرز تلقی، رفتار و قصد آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند. با این زمینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آگهی های خدمات عمومی بر قصد کمک مالی با در نظر گرفتن نقش میانجی ترشح هورمون اکسی توسین صورت گرفته است. طرح تجربی پژوهش، طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش دانشجویان زن دانشگاه مازندران بودند که از طریق همتاسازی نمونه لازم انتخاب و برای هر گروه 10 نفر تعیین شد. در این پژوهش افراد در معرض نمایش فیلم تبلیغاتی با مضمون آگهی های خدمات عمومی قرار گرفتند. البته قبل و بعد از نمایش فیلم از هر فرد خونگیری به عمل آمد. در نهایت افراد به پرسشنامه ای که جهت سنجش متغیر قصد کمک مالی تهیه شده بود، پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از SPSS18 استفاده شده است. در پایان نتایج نشان داد که میانگین ها برابر شده و آگهی های خدمات عمومی بر قصد کمک مالی با در نظر گرفتن نقش میانجی ترشح هورمون اکسی توسین تاثیرگذار نمی باشد و فرضیه های پژوهش رد شدند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی بازاریابی فعالیت های خیرخواهانه، تبیین نقش جنسیّت در جوانان انجام شد. طرح نیمه تجربی پژوهش، طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاه مازندران بودند که از طریق همتاسازی، نمونه لازم برای هر یک از دو گروه آزمایش و کنترل 10 نفر تعیین شد. در این پژوهش افراد در معرض نمایش فیلم تبلیغاتی با مضمون آگهی های خدمات عمومی قرار گرفتند. البته قبل و بعد از نمایش فیلم از هر فرد خونگیری شد، در ادامه افراد به پرسشنامه ای که به منظور سنجش متغیر قصد کمک مالی تهیه شده بود، پاسخ می دادند و در نهایت به همه افراد مبلغ یکسانی بن تحویل داده شد تا هر فرد بعد از نمایش فیلم درباره اهدای آن به مؤسسه خیریه تصمیم گیری کند. تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها با SPSS18 انجام شد. نتایج نشان داد میان مردان و زنان در میزان ترشح هورمون اکسی توسین، قصد کمک مالی به فعالیت های خیرخواهانه و میزان کمک مالی به فعالیت های خیرخواهانه تفاوت معناداری وجود ندارد.

هدف پژوهش، مقایسه ادراک ریسک دانشجویان شرکت کننده درفعالیت های ورزشی دانشگاه مازندرانبود. این پژوهش ازنوع توصیفی - پیمایشی و شیوه جمع آوری اطلاعات میدانی بود.جامعه آماری دانشجویان دختر و پسر شرکت کننده درکلاس های آموزشی، فوق برنامه ها و اعضای تیم های ورزشیبودند که نمونه آماری به صورت تمام شمار 901 نفرانتخاب شد. از پرسش نامه محقق ساخته ای تحت عنوان ادراک ریسک استفاده شد که روایی آن توسط 11 نفر ازخبرگان وپایایی آن بااستفاده ازروش آلفای کرونباخ 84/0 برآورد گردید. نتایج حاصل از داده های تحقیق با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و یو- من ویتنی استخراج شد.نتایج آزمون یو من ویتنی نشان داد که بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در شاخص های هیجان خواهی، ترس از مصدومیت، اعتماد به نفس، تجربه و مهارت تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در تأثیر سابقه مصدومیت و سابقه ی موفقیت در تکرار فعالیت های خطرناک اختلاف معناداری مشاهده نشد که خود بیانگر نگرش و ادراک نزدیک دختران و پسران درشاخص های مذکور است. بنابراین، مدیران ورزش برای بقای سازمان خود و همچنین تأمین ایمنی و سلامت ورزشکاران باید به درک طرز تلقی شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی بپردازند تا از این طریق گام های مهم و اساسی برای شناسایی ادراک دانشجویان از ریسک هایی که می تواند منجر به عدم مشارکت آنها در فعالیت های ورزشی گردد، برداشته شود.

با در نظرگرفتن فواید فعالیت های ورزشی، همواره باید سعی در گسترش ورزش در اقشار جامعه کرد. به همین دلیل، این تحقیق قصد دارد دلایل بی رغبتی به فعالیت های ورزشی در بین فرهنگیان رابا تاکید بر متغیرهای ویژگی های شخصی و عوامل سوق دهنده، شناسایی، اولویت بندی و همچنین ارتباط آن ها را با متغیرهای دموگرافیکمشخص کند. روش تحقیق در پژوهش حاضراز نوع توصیفی است که به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق، فرهنگیان استان مازندران بودند که تعداد 750 نفرحجم نمونه انتخاب شدند(41783 نفر). ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که به صورت خوشه ای- طبقه ای توزیع شد. یافته های حاصل از تحقیق با استفاده از آزمون اسپیرمن، پیرسون و آزمون رتبه ای فریدمن استخراج شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که ویژگی های شخصی و عوامل سوق دهنده محیطی با بی رغبتی، ارتباط دارند. در ضمن با آزمون رتبه ای فریدمن مشخص گردید که عوامل سوق دهنده محیطی و ویژگی های شخصی به ترتیب در اولویت قرار گرفتند. همچنین از بین ویژگی های دموگرافیک، سن و جنسیت با عوامل بی رغبتی ارتباط دارند. با توجه به ارتباط بیشتر محدودیت های بیرونی بر محدودیت های درونی در بی رغبتی افراد، پیشنهاد می شود که دست اندرکاران و مدیران ورزشی، بیشتر تمرکز خود را برای رفع محدودیت های بیرونی که از مشارکت افراد ممانعت می کنند، قرار دهند.

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر عوامل فردی در بروز انواع سوء رفتارهای علمی است. روش این تحقیق، توصیفی، از نظر اجرا، پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. داده های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. روایی آن به وسیله جمعی از استادان مدیریت ورزشی تأیید گردید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. این پرسشنامه با مقیاس 5 ارزشی طیف لیکرت طراحی شده بود. جامعه آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی کل کشور بود. بر اساس مناطق جغرافیایی کشور، پنج دانشگاه از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز کشور انتخاب شدند که دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی داشتند. نمونه آماری تحقیق شامل دانشجویان تربیت بدنی تحصیلات تکمیلی دانشگاه های تهران، شیراز، کردستان، مازندران و مشهد بود. انتخاب نمونه ها با روش نمونه گیری طبقه بندی – تصادفی در دسترس بود. حجم نمونه آماری در پنج دانشکده ، بر اساس تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی این پنج دانشکده و با استفاده از جدول مورگان تعیین شد. یافته ها نشان از اهمیت زیاد عوامل فردی به خصوص عامل مدیریت ضعیف زمان (عدم استفاده مناسب، هدر دادن زمان) توسط دانشجو در بروز سوء رفتار های علمی داشت. برای مقابله با انواع سوء رفتارهای علمی، باید توجه ویژه ای از طرف ضابطین امر به عوامل فردی به خصوص عامل مدیریت زمان به عنوان یک عامل تاثیر گذار در بروز سوء رفتارهای علمی اتخاذ گردد.

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی میزان رضایت مشتریان ازخدمات شهربازی های روباز شهر تهران بود. روش شناسی: روش تحقیق توصیفی و از نظر اجرا پیمایشی و از نظر هدف کاربردی می باشد. شیوه جمع آوری داده ها میدانی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن به وسیله جمعی از اساتید برجسته مدیریت ورزشی کشور تأیید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 92/0 محاسبه شده بود. این پرسشنامه با مقیاس 5 ارزشی طیف لیکرت طراحی شده بود. یافته ها: یافته ها نشان از رضایت متوسط پاسخ دهندگان از خدمات شهربازی های روباز شهر تهران داشت و بین نظرات مردان و زنان تفاوت معناداری وجود نداشت. بین میزان رضایت و درآمد تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: به طور کلی بیشتر پاسخ دهندگان از خدمات شهربازی های شهر تهران رضایت متوسطی داشتند. پایین بودن رضایت از هزینه بلیط تجهیزات نشان دهنده بالا بودن این هرینه برای پاسخ دهندگان داشت.

ایمنی فضاهای ورزشی دانشکده های تربیت بدنی از دو نظر اهمیت دارد، یکی اینکه این دانشجویان در طول تحصیلات دوره کارشناسی خود ساعات متمادی و بسیاری را صرف آموختن رشته های ورزشی می کنند و اینکه به عنوان کارشناسان آینده ورزش کشور باید با استانداردهای ایمنی ورزش آشنا باشند. هدف از این تحقیق، بررسی و مطالعه نظرهای دانشجویان سال آخر این رشته در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران است. روش تحقیق به صورت توصیفی – میدانی بود. جامعه آماری شامل 541 دانشجوی سال آخر تربیت بدنی بود که در نیمسال دوم سال 87 – 1386 در مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. برای گردآوری دیدگاه های آنان پرسشنامه محقق ساخته به کار گرفته شد و داده های آن با بهره گیری از آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشجویان وضعیت ایمنی سالن های ورزشی دانشکده-های تربیت بدنی را در حد مناسب و مطلوب نمی دانند و در این زمینه تفاوت معناداری بین گروه های دختران و پسران و قهرمانان و غیرقهرمانان وجود ندارد. بنابراین حجم بسیار زیاد صدمات ورزشی دانشجویان تربیت بدنی را می توان معلول نقصان ایمنی در سالن های ورزشی آنها دانست که این امر در تصمیم گیری مدیران تاثیر خواهد داشت. براساس یافته های تحقیق در چهار مولفه بازبینی فضاهای ورزشی، بازبینی اسناد، وضعیت آموزش افراد و نیز آمادگی اقدام در وضعیت اضطراری، الگوی نهایی تحقیق به دست آمد. به کارگیری این الگو می تواند مدیران ورزشی را در امور ارتقای ایمنی فعالیت های ورزشی و آموزشی و همچنین تحلیل بهتر عملکرد ایمنی سالن های ورزشی یاری دهد و به وسیله آن، ضمن پیش بینی اقدامات ایمنی لازم، مقایسه عملکرد ایمنی سالن های ورزشی دانشکده های تربیت بدنی نیز میسر شود.

هدف: زنان از دیرباز با مسائل و مشکلات اجتماعی زیادی مواجه بوده اند که ازجمله می توان به فقدان فرصت و امکان برای انجام فعالیت ورزشی یا ممنوعیت پرداختن به آن در تاریخی نه چندان دور، باورهای نادرست فرهنگی در جامعه، تبعیض رسانه ها در خصوص پوشش خبری ورزش زنان، عدم تمایل حامیان مالی از ورزش زنان و غیره اشاره کرد، البته در مقایسه با گذشته، ورزش زنان پیشرفت های خوبی داشته است؛ تصویب قانون عدم تبعیض بین زن و مرد در برنامه های آموزشی در آمریکا به عنوان یک سرآغاز، افزایش تعداد زنان تصمیم گیرنده در سازمان های ورزشی کشورهای مختلف، افزایش بودجه های مربوط به ورزش زنان و برتری زنان در بعضی از رشته های ورزشی از جمله شواهدی هستند که برای این ادعا وجود دارد. با توجه به اهمیت ورزش زنان کشور از جنبه های مختلف جسمانی، روحی، اجتماعی و سیاسی و نیز گسترش نیافتگی ورزش در میان این قشر مهم جامعه و با توجه به برگزاری چهارمین دوره بازی های اسلامی زنان در شهریور 1384، پژوهش حاضر در صدد برآمد تا نقش ورزش حرفه ای را در گسترش ورزش زنان مسلمان از دیدگاه مدیران، مربیان و ورزشکاران شرکت کننده در این بازی ها بررسی کند. روش: روش این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و ابزار آن پرسش نامه است که به صورت میدانی انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل تعداد 50 نفر از صاحب نظران و مدیران ورزشی زن فعال در سازمان تربیت بدنی، فدراسیون ها، دانشگاه ها، آموزش و پرورش و باشگاه های ورزشی تهران، 35 نفر از مربیان ایرانی و خارجی شرکت کننده در چهارمین دوره بازی های اسلامی زنان و 65 نفر از ورزشکاران ایرانی و خارجی شرکت کننده در این بازی ها هستند. داده ها از طریق آزمون آماری فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که از دیدگاه نمونه های آماری پژوهش، «نقش ورزش حرفه ای زنان مسلمان در افزایش مربیان زن مسلمان»، «نقش ورزش حرفه ای در تشویق زنان مسلمان به ورزش قهرمانی» و «نقش مثبت ورزش حرفه ای در استحکام پیوند دوستی کشورهای اسلامی» از جمله مهم ترین تاثیرات ورزش حرفه ای بر گسترش ورزش زنان مسلمان بود. با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش، به نظر می رسد گسترش ورزش زنان مسلمان، دارای ابعاد چندگانه ای است که همگی باید همزمان و به طور موازی گسترش یابند. به علاوه، به دلیل کارکردهای مختلفی که حرفه ای سازی ورزش زنان مسلمان از ابعاد مختلف دارد، مسئولان فرهنگی، سیاسی، اجتماعی ورزشی و بهداشتی جامعه می توانند به گسترش ورزش حرفه ای زنان به عنوان یکی از ابزارهای مهم برای نیل به اهداف سازمانی خود توجه کنند.

هدف از این پژوهش آن است که با بررسی نظرات مدیران، ورزشکاران و دست اندرکاران امر گردشگری و ورزش درباره بازاریابی گردشگری ورزشی و نیز مرور یافته های حاصل از پژوهشهای مختلف در زمینه گردشگری ورزشی و تطبیق این یافته ها با شرایط و ویژگیهای ایران عوامل مهم در بازاریابی گردشگری ورزشی شناسایی شود و راهکارهایی در این زمینه مطرح گردد..