محمدحسین رضوی

ﻫﺪف پژوهش ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اولویت بندی فرصت های کارآفرینی ورزشی در حوزه رسانه ها اﺳﺖ. روش پژوهش از نظر راهبرد، آﻣﯿﺨﺘﻪ (کیفی و کمّی)، با طرح اکتشافی-متوالی و هدف کاربردی-توسعه ای است. جامعه ی آماری در بخش کیفی: با نمونه گیری هدفمند به روش نظری، 17 تن از اساتید و پژوهشگران مدیریت ورزشی در حوزه رسانه ها و بخش کمّی: با نمونه گیری تصادفی طبقه ای از 384 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی گرایش های مختلف تربیت بدنی و علوم ورزشی مشارکت داشتند. ابزار پژوهش: مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه های نیمه ساختاریافته تا رسیدن به اشباع نظری و اجماع و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه محقق ساخته در مقیاس لیکرت 5 ارزشی جهت تعیین اﻫﻤﯿﺖ ﻫﺮ ﯾﮏ از فرصت های کارآفرینی در حوزه رسانه به روش پیمایشی نظرسنجی شد. روایی صوری ابزار توسط اعضای گروه پژوهش تأیید و پایایی آن با آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی به ترتیب: 70/0 و 76/0 محاسبه شد.  تجزیه و تحلیل داده ها ﺑﺮ اﺳﺎس آزﻣﻮن تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و مدل سازی معادله ساختاری واریانس محور با نرم افزارهای آماری «Smart PLS(2)» و «SPSS» انجام ﺷﺪ. میزان اهمیت و اولویت ابعاد فرصت های ورزشی موجود در رسانه ها به ترتیب: 1. رسانه های سایبری، 2. رسانه های چاپی، 3. رسانه های دیجیتال، 4. رسانه های الکترونیکی، را نشان داد. نتایج تحقیق حاضر تنوع بالای فرصت های کارآفرینی را در حوزه ها، هزینه شروع، منطقه جغرافیایی، زمان و ... بیان داشت. با شناخت فرصت های کارآفرینانه و برنامه ریزی آن ها می توان گام های اساسی را برای توسعه ورزش در کشور برداشت. متولیان امر کارآفرینی و ورزش در سیاست گذاری و برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت خود می توانند با توجه به این فرصت ها به پیشرفت ورزش کمک شایانی نمایند.

هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین و ارائه مدلی از عوامل اقتصادی موثر بر پاسخ های رفتاری هواداران فوتبال بود. مشارکت کنندگانِ این پژوهش، 20 نفر از صاحب نظران و مطلعان کلیدی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شده اند. مجموعه هایی از مفاهیم اولیه طی فرایند کدگذاری باز جمع آوری و از بطن آنها مقوله هایی استخراج گردید. سپس در مرحله کدگذاری محوری، پیوند میان این مقوله ها ذیل عناوین شرایط علّی، پدیده محوری، مقوله راهبردی، شرایط محیطی، مقوله واسط های و مقوله پیامدی در قالب پارادایم تعیین شد. در ادامه و در مرحله کدگذاری گزینشی، اجزای پارادایم کدگذاری، تشریح و نظریه خلق شد. از طریق کدگذاری باز، 89 مفهوم به دست آمد که با طبقه بندی این مفاهیم 27 مقوله فرعی شکل گرفت و در مرحله کدگذاری محوری، حول 13 مقوله اصلی طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد که هزینه های پرداخت شده توسط هواداران، اختصاص امتیازات اقتصادی به هواداران، مقایسه فایده و هزینه به عنوان شرایط علی، برنامه های اقتصادی باشگاه و آثار اقتصادی رویداد به عنوان شرایط واسطه ای، مطلوبیت درآمد جامعه، فضای سالم اقتصادی باشگاه، سودآور بودن باشگاه به عنوان شرایط مداخله گر، خصوصی سازی و منابع مالی باشگاه به عنوان راهبردها و پاسخ های رفتاری مثبت هواداران به-عنوان پیامد ها ایفای نقش می کنند.

امروزه، در مطالعات مربوط به سازمان، مفهوم رفتار شهروندی سازمانی توجه مدیران و محققان زیادی را به خود جلب کرده است؛ رفتارهایی که توجه به آن ها می تواند یکی از راه های اساسی در افزایش اثربخشی سازمان ها باشد. هدف از این پژوهش، شناسایی و مدل سازی عوامل سازمانی مؤثر بر توسعه رفتار شهروند سازمانی در سازمان های ورزشی ایران بود. روش پژوهش، آمیخته از نوع اکتشافی بود که در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. مدیران و کارشناسان وزارت ورزش وجوانان و ادارات کل ورزش وجوانان ایران جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند که 391 فرد به صورت روش های تصادفی ساده و خوشه ای نمونه گیری شدند. درمورد عوامل سازمانی، نتایج نشان داد که امنیت شغلی، معنویت سازمانی، ساختار سازمانی، فرهنگ سازمانی، عدالت سازمانی، حمایت سازمانی، نظام تشویق و پاداش، ماهیت شغل، آموزش، شایستگی مدیریت، سبک مدیریت، کیفیت زندگی کاری در توسعه رفتار شهروند سازمانی مؤثر بودند. با توجه به یافته ها پیشنهاد شد که مسئولان و مدیران سازمان های ورزشی به برگزاری کلاس های آموزشی با محوریت شناخت جایگاه و اهمیت رفتار شهروند سازمانی در پیشبرد اهداف سازمان های ورزشی اقدام کنند.

هدف از انجام تحقیق بررسی رابطه ابعاد پنجگانه شخصیت و ریسک پذیری شرکت کنندگان بیست و دومین مسابقات بین المللی دو و میدانی داخل سالن دهه فجر می باشد. برای نیل به این هدف کلیه شرکت کنندگان در این از مسابقات به عنوان جامعه آماری انتخاب که با توجه به تعداد محدود جامعه از روش کل شمار برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل دو پرسشنامه برای تعیین نوع شخصیت و میزان ریسک پذیری بوده است که پایایی آنها به ترتیب مقادیر 0.75=α و0.74=α بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق در بخش توصیفی از میانگین ها ، نمودارها و جدول فراوانی داده ها و در بخش آمار استنباطی از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، برای رگریسون چندگانه، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد وظیفه شناسی ورزشکاران نسبت به سایر ابعاد به شکل چشم گیرتری بالاتر از متوسط است و از میان ابعاد شخصیت، درستکاری و با انرژی بودن با ریسک پذیری رابطه معنادار منفی دارند در حالیکه با گشودگی نسبت به تجربه رابطه مثبت معنادار دارد که مطابق نتایج تحلیل رگرسیونی به شیوه همزمان بعد گشودگی نسبت به تجربه به طور مثبت و معنادار و بعد وظیفه شناسی به طور منفی و معنادار قادر به پیش بینی ریسک پذیری ورزشکاران هستند.

هدف از این پژوهش بررسی نقش رسانه ها و تماشاگران ورزشی در جذب بخش های خصوصی برای سرمایه گذاری در ورزش قهرمانی است. روش پژوهش توصیفی - پیمایشی و از نوع پژوهش های کاربردی است. جامعة آماری شامل کلیه مدیران ارشد (مدیر عامل، مدیر مالی یا مدیر فروش) شرکت های خصوصی (تولیدی) بزرگ در شهرستان اصفهان بود که در یک سال اخیر شرکتشان حامی مالی ورزشی نبوده است. نمونة آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامة محقق ساخته ای بود که روایی محتوایی آن توسط استادان و کارشناسان خبرة مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 88/0 به دست آمد. برای تحلیل استنباطی داده ها از روش آماری t تکمتغیره استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد مدیران شرکت های خصوصی رسانه ها و تماشاگران ورزشی را دو عامل بسیار مهم در جذب بخش های خصوصی برای سرمایه گذاری در ورزش قهرمانی میدانند. در این میان، نقش رسانه ها با میانگین 54/2 بسیار مهم است. همچنین، نقش تماشاگران ورزشی با میانگین 44/2 در جذب شرکت های خصوصی تأثیرگذار است. بر اساس یافته های تحقیق، از دیدگاه مدیران شرکت ها، کمیت و نوع نگرش تماشاگران به حامیان مالی، در سرمایه گذاری شرکت ها در ورزش قهرمانی مؤثر است؛ بنابراین ایجاد محیطی ایمن و فرح بخش برای تماشاگران ورزشی توسط سازمان تربیت بدنی و مدیران ورزشی باعث جذب بیشتر تماشاگران میشود. همچنین تحت پوشش قرار دادن رویدادها با مدت زمان بیشتر (قبل، حین و بعد از رویداد) و با تنوع بیشتر در جذب سرمایه گذاری صاحبان صنایع و بخش خصوصی در ورزش قهرمانی مفید و لازم است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت اجتماعی – اقتصادی (SES) افراد شرکت کننده در فعالیت های ورزشی همگانی استان مازندران بوده است. این پژوهش از جمله پژوهش های زمینه یابی است. نمونه آماری این پژوهش شامل 384 نفر از افراد مذکور بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه، وضعیت اجتماعی – اقتصادی با اعتبار 89% = ? می-باشد. برای تجزیه و تحلیل یافته های این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) در سطح 05/0 > P استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که از نظر وضعیت اجتماعی – اقتصادی (SES)، 9/83 درصد در طبق? پایین و متوسط به پایین و متوسط، 9/12 درصد در طبقه متوسط به بالا و تنها 2/3 درصد شرکت کنندگان در طبقه بالا قرار دارند. همچنین مشخص گردید که 7/17 درصد دارای وضعیت اقتصادی خوب، 9/23 درصد متوسط به بالا، 1/51 درصد متوسط، 5/3 درصد متوسط به پایین و 8/3 درصد ضعیف می باشند. نتایج مربوط به سطح تحصیلات نیز نشان داد که 7/17 درصد دارای مدرک تحصیلی زیردیپلم، 5/56 درصد دیپلم و فوق دیپلم و 9/26 درصد لیسانس و بالاتر بودند. علاوه بر این، نتایج پژوهش رابطه معنی داری بین میزان مشارکت در ورزش همگانی با وضعیت اجتماعی – اقتصادی (01/0>P)، سطح تحصیلات (05/0>P)، تراکم خانواده (05/0>P) و وضعیت اقتصادی (01/0>P) افراد شرکت کننده را نشان داد. بنابراین به نظر می رسد که شرکت-کنندگان در فعالیت های ورزش همگانی عمدتاً از طبقات متوسط و متوسط به پایین هستند. لذا برنامه ریزی جهت حذف موانع برای افزایش مشارکت طبقات پایین و جلب نظر افراد طبقات متوسط به بالا و بالا که حضور کمرنگ تری در این عرصه دارند، به منظور ارتقای سطح بهداشت ورزشی آحاد مردم در فعالیت های ورزش همگانی، امری ضروری به نظر می رسد.

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر سه روش تمرین متغیر بر یادگیری یک مهارت است. روش تحقیق این پژوهش، نیمه تجربی است. جامعه آماری تحقیق شامل مدارس ابتدایی شهریار کرج بود که یکصد آزمودنی به صورت در دسترس انتخاب شدند. این نمونه آماری به طور تصادفی چهار گروه 25 نفره تقسیم شدند که سه گروه برای اجرای برنامه های تمرین متغیر و یک گروه، به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. گروه های سه گانه تمرین متغیر به طور تصادفی به گـروه های «الف» ، «ب» و «ج» نامگذاری شدند. به منظور تغییر شاخص ها، قطر و وزن توپ و مسافت تا هدف دستکاری شد. گروه «الف» پاس بغل را از 5 فاصله و با توپ شماره 4، گروه «ب» از 15 فاصله و با توپ شماره 4 و گروه «ج» از 15 فاصله و با توپ های 3 و 5 انجام دادند. هر آزمودنی در هر جلسه می توانست 60 ضربه بزند که این تکلیف شامل 12 ضربه از هر 5 فاصله بود. گروه «ب» از 15 فاصله و از هر فاصله 4 ضربه زدند. ضربـه های گروه «ج» نیز مانند گروه «ب» بود، با این تفاوت که هر 20 ضربه را با شماره توپ یکسانی زدند. این تمرین ها در 3 روز انجام شد و پس از 48 ساعت، آزمون یادداری و انتقال انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، آزمون پاس بغل پای مور- کریستین بود. روش آماری استفاده شده، آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی بود. حاصل تحلیل امتیازها در مرحله یادداری نشان داد که بین عملکرد یادداری گروه «ب» و گروه گواه تفاوت معنی داری وجود ندارد (95/0 = ?). همچنین، بین عملکرد گروه های چهارگانه در آزمون انتقال تفاوت معنی داری مشاهده نشد (95/0 = ?). نتیجه کلی اینکه متغیر ساختن بیش از اندازه تمرین و نیز افزایش تعداد تکرارها، موجب افزایش بیشتر یادگیری در این مهارت نخواهد شد.