بررسی مؤلفه های نفوذ اقتصادی در قراردادهای سرمایه گذاری خارجی با تأکید بر «الگوی قرارداد نفت ایران» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نفوذ اقتصادی یکی از تهدیدهای رایج امنیت ملی در همه کشورهاست. کشورهای قدرتمند همواره سعی می کنند با ورود اقتصادی به بخش های راهبردی و پرمنفعت کشور هدف، ضمن تاراج منابع و تخریب توان مقاومتی میزبان، مسیری برای حمایت از عناصر وابسته در فضای سیاسی کشور هدف ایجاد کنند. در ایران با توجه به جایگاه برجسته صنعت نفت و گاز، نفوذ اقتصادی از مسیر قراردادهای نفت و گاز پیگیری شده که قرارداد دارسی نمونه بارز آن است.در این مقاله تلاش شده است ضمن واکاوی مفهوم و ابعاد نفوذ اقتصادی، قراردادهای دارسی، رویتر، گس-گلشاییان، امینی-پیچ و قرارداد 1352 سن موریتس به عنوان نمونه هایی از نفوذ در قراردادهای سرمایه گذاری خارجی قبل از انقلاب بررسی و مدلی از مؤلفه های نفوذ استخراج شود. بر این اساس مشخص شد استقرار بلند مدت طرف خارجی، سهم استعماری و ناعادلانه در منافع، واگداری حق بهره برداری از میدان، واگذاری حق مدیریت و تصمیم گیری در مورد میدان، وجود عناصر نفوذی در داخل به نفع طرف دوم قرارداد و سرانجام عدم انتقال فناوری به داخل از مؤلفه های نفوذ اقتصادی است که در قرارداد رویتر و پنج قرارداد سرمایه گذاری خارجی نفتی قبل انقلاب وجود داشته است. بدین منظور حدود مشخصی برای جلوگیری از نفوذ اقتصادی در قانون اساسی و قوانین بالادستی بعد از انقلاب تدوین شد. در ادامه ویژگی های الگوی «قرارداد نفت ایران» (IPC) بررسی و با توجه به مؤلفه های نفوذ، مشخص شد برخلاف قراردادهای بیع متقابل بعد از انقلاب، دست کم چهار مؤلفه کلیدی نفوذ شامل استقرار بلند مدت خارجی، انتقال شئون مالکیتی، انتقال حق بهره برداری و تغییر سهم عایدی به نفع طرف خارجی در این قرارداد وجود دارد و الزامات قانونی در این رابطه نادیده گرفته شده است. طبق این الگو، قرارداد نفت ایران با مختصات فعلی بسترساز نفوذ اقتصادی در بخش نفت و گاز کشور است.Investigating the Components of Economic Influence in Foreign Investment Contracts with Emphasis on "Iranian Oil Contract Model"
This paper attempts to analyze the concept and dimensions of economic influence, Darcy contracts, Reuters, Goss-Golshayian, Amini-Pich and San Maurice contract 1352 as examples of influence on pre-revolutionary foreign investment contracts and a model of component Extraction of intrusions. Accordingly, it was found that the long-term deployment of the foreign party, the colonial and unfair share of the interests, the vesting of the right to exploit the field, the assignment of the right to manage and decide on the field, the existence of intrusive elements in favor of the other party to the contract, and ultimately the non-transfer of technology. Inside is one of the components of economic influence that existed in the Reuter Agreement and the five pre-revolution oil contracts. To this end, a certain limit was put in place to prevent economic influence in the constitution and upstream laws after the revolution. Following on, the characteristics of the "Iran Oil Contract" (IPC) model are examined, and according to the components of influence, it was found that unlike post-revolutionary contracts, at least four key components of influence include long-term foreign settlement, transfer of ownership, transfer of rights. The operation and modification of the share of the proceeds to the benefit of the outside party are contained in the contract and the legal requirements in this regard have been ignored. According to this model, Iran's oil contract with its current coordinates is subject to economic influence in the country's oil and gas sector.