تحلیل ساختار محتوایی سنورنامه ها (شکل گیری، تکامل و کارکردها) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: حکومت صفوی پس از جنگ چالدران، صلح (آماسیه، 962.ق) با عثمانی ها را پذیرفت که در مفاد آن جزئیات حدود و ثغور مورد پذیرش طرفین نرسیده بود و همین پایه منازعات آتی گردید. در توافقی که میان شاه عباس صفوی و سلطان مراد سوم صورت پذیرفت، زمینه شکل گیری اسنادی به نام سنورنامه که نوعی توافق و بر تعیین سرحدات بود شکل گرفت. هدف این پژوهش ساختارشناسی و تحلیل محتوایی این نوع اسناد است. روش و رویکرد پژوهش: این پژوهش، با روش توصیفی و تحلیلی و بر پایه سنورنامه های در دسترس و متن برخی که در نسخ خطی و منابع کتابخانه ای مکتوب است به ساختارشناسی این دست از اسناد می پردازد. یافته ها: سنورنامه ها بیان می کنند چه آگاهی تاریخی نسبت به تعارضات منطقه ای بین خاندان های حکومت گر و اقوام ساکن در سرحدات غربی وجود داشته و همچنین جزئیات بیشتر و ملموس تری از حدود قلمرو دو کشور ایران و عثمانی را ارائه می کنند. این معاهدات مرزی به فراخور شرایط، مفاد و کارکرد آن ها گسترش زیادی یافت. نتیجه گیری: سنورنامه ها، اسناد دیپلماسی مسالمت آمیز سیاسی و نظامی در راستای جلوگیری از یک درگیری یا در خاتمه یک نزاع قومی تهیه شده اند و در آن ها بر روی حدودی معین مصالحه صورت می گرفت. بر پایه یافته های این مطالعه، سنورنامه ها به تدریج از یک توافق نامه امنیتی سرحدی، به مصالحه ای سرگشاده و تنظیم گر روابط مذهبی دو کشور و اقوام سرحدی و همچنین ناظر ارتباطات عشایر گردید.Analysis of the Content Structure of Senornamehs(Formation, Evolution and Functions)
Objective: After the Chaldaran war, the Safavid government accepted the treaty (Amasiyah, 962 AH) with the Ottomans, in which the details of the boundaries and gaps were not accepted by the parties, and this became the basis of many future conflicts. In the agreement between Safavid Shah Abbas and Ottoman Sultan Murad III, the basis for the formation of documents called Senornameh, which was a kind of agreement on borders, was formed. The purpose of this research is the structural analysis and content analysis of this type of documents.
Methodology: This research deals with the structure of senornamehs with a descriptive and analytical method based on the available senornamehs documents and the text of some manuscripts and library sources.
Findings: The senornamehs state what historical awareness there was of the regional conflicts of the ruling families and the tribes living in these western borders, and also more and more concrete details of the borders. They present the territory of Iran and Ottoman. These border treaties were greatly expanded in terms of their terms, provisions and functions. Based on the findings of this study, the Senornamehs gradually changed from a border security agreement to an open compromise. The border maps depict the history of the formation of the border and its developments - especially in the western borders of Iran - as well as the role and presence of the border tribes in these border treaties.
Conclusion: Documentary studies of senornamehs is a two-way contribution to the history of Iran's border conflicts in order to open a new window of sources and references for future research and a contribution to the science of document recognition in order to make the historical data of documents more tangible. And it is considered desirable and functional to present them. The wars between Iran and Ottoman countries and the nationwide campaigns and hostilities of these two governments did not only create and continue the use of such treaties and regulations, but with the importance of finding these agreements, the regulations in the period Later, it was proposed as an open-minded compromise and as a regulator of communications in the borders and became an official supervisor of the communications of the border tribes, which helps to facilitate trade and commerce regulations in the region. Such demarcation gradually created a new kind of political affiliation and identity by locating the territory of the government and the domination of the ruling systems. Finally, the Senornamehs, which were initially created for the role of political and security separation, took on the role of unifying the culture and identity of the ethnic groups, and later became a kind of political and cultural homogenizer of individuals.
تبلیغات
