پژوهش حاضر با هدف شناسایی و دسته بندی عوامل مؤثر بر به نام سکوت سازمانی انجام شده است. نیروهای قدرت مندی در سازمان ها وجود دارد که باعث عدم انتشار ایده ها و دانش در بین افراد و سازمان می شود؛ جامعه آماری تحقیق حاضر را کارکنان رده میانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران به تعداد 340 نفر تشکیل می دهند. از این جامعه 181 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای مشخص شدن عوامل سکوت از پرسشنامه برگرفته از تحقیق ژنگ (2008) استفاده شد. روایی محتوایی ابزار سنجش به کمک نظر خبرگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 87/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل عاملی استفاده گردید. نتایج تحلیل عاملی نشان داد عوامل اصلی موثر بر سکوت سازمانی کارکنان شامل موارد زیر است، عامل اول: عوامل فردی ایجاد کننده سکوت سازمانی (واریانس: 213/22)؛ عامل دوم: عوامل سازمانی ایجاد کننده سکوت سازمانی (واریانس: 602/19)؛ عامل سوم: عوامل اجتماعی ایجاد کننده سکوت سازمانی (واریانس: 623/14)؛ عامل چهارم: عوامل مدیریتی ایجاد کننده سکوت سازمانی (واریانس: 580/10).