هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ابعاد جو اخلاقی بر ضابطه گریزی به نفع سازمان است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، جزء تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه علامه طباطبایی در سال 94 است که از میان آن ها، با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، 242 نفر انتخاب شدند و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد بوده است. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر متخصصان دانشگاهی بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از مدل یابی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی جهت آزمون فرضیات از نرم افزار Smart PLS برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که جو نوع دوست و جو مستقل تأثیر مثبت و معناداری و جو قانونی تأثیر منفی و معناداری بر ضابطه گریزی به نفع سازمان دارد. جو ابزاری و جو حقوقی و اصولی تأثیر معناداری بر ضابطه گریزی به نفع سازمان ندارد.
