اثربخشی برنامه ی آموزش فرزندپروری با رویکرد عقلانی آینده نگر بر خلاقیت فرزندان دختر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سابقه و هدف مفهوم عقلانیت و خرد در متون دینی و فلسفی قدمتی دیرینه دارد. از سوی دیگر، امروزه اهمیت فرزند پروری و استفاده از رویکردهای متناسب با فرهنگ اسلامی ایرانی سبک های فرزندپروری و تاثیر آن بر تربیت و آینده فرزندان بر کسی پوشیده نیست. این پژوهش با هدف اثربخشی برنامه آموزش فرزندپروری با رویکرد عقلانی آینده نگر بر خلاقیت فرزندان دبستانی صورت گرفته است. روش کار این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه پژوهش شامل والدین دانش آموزان دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود که با توجه به ملاک های ورود، 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (بسته فرزندپروری عقلانی آینده نگر را در طی 10 جلسه آموزش دیدند) و گروه کنترل (بدون دریافت مداخله) جایگزین شدند. در این پژوهش از آزمون خلاقیت تورنس (1989) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان که بین خلاقیت فرزندان در زیرمقیاس های (بسط، سیالی، ابتکار و انعطاف پذیری) با گروه گواه تفاوت معناداری دارد (001/0>P). بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت آموزش فرزندپروری عقلانی آینده نگر بر خلاقیت کودکان دبستانی اثربخش است؛ و از این آموزش می تواند به عنوان یک رویکرد متناسب با فرهنگ ایرانی استفاده کردThe effectiveness of the parenting training program with a futuristic rational approach on the creativity of female children
The concept of rationality and wisdom has a long history in religious and philosophical texts. On the other hand, nowadays, the importance of parenting and the use of approaches appropriate to the Iranian culture of parenting styles and its impact on the upbringing and future of children is not hidden from anyone. This research was carried out with the aim of the effectiveness of the parenting education program with a futuristic rational approach on the creativity of primary school children. The working method of this research is semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The research community included parents of elementary school students in Tehran in the academic year of 1401-1400, according to the entry criteria, 30 people were randomly divided into two experimental groups (they were taught rational and futuristic rational during 10 sessions) and the control group (without receiving intervention) were replaced. Torrance's creativity test (1989) was used in this research. The results of the post-test stage data were also analyzed with the MANCOVA test. The results of multivariate covariance analysis show that there is a significant difference between children's creativity in the subscales (elaboration, fluidity, initiative and flexibility) with the control group (P<0.001). Based on the obtained findings, it can be concluded that futuristic rational parenting training is effective on the creativity of primary school children. And this training can be used as an approach appropriate to Iranian culture.
تبلیغات
