ارزیابی سیاست های علم، فناوری و نوآوری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
منبع:
سیاست علم و فناوری سال یازدهم تابستان 1398 شماره 2 (پیاپی 42) ویژه نامه جامع سیاست علم و فناوری
حوزه های تخصصی:
شماره صفحات:
۵۶۱ - ۵۷۸
دریافت مقاله
تعداد دانلود :
۵۶۵
آرشیو
چکیده
ارزیابی سیاست در تمام حوزه ها امری ضروری و مستلزم بهبود کارآمدی دولت ها و پاسخگویی آنهاست. در حوزه علم، فناوری و نوآوری نیز همسو با رشد سیاست گذاری های ملی و منطقه ای، شاهد رشد پیشینه و تجربیات ارزیابی این سیاست ها بوده ایم. در این مقاله با مرور مفاهیم و مؤلفه های مختلف ارزیابی سیاست شامل ابعاد و معیارها، زمان بندی، روش ها و شاخص ها، تلاش شده تمام اجزای یک فرآیند کامل ارزیابی سیاست ارائه شود. ابعاد اصلی ارزیابی شامل تناسب، کارایی و اثربخشی که شاخص های ارزیابی ذیل آنها تعیین می شوند؛ زمان بندی چهارگانه آینده نگر، هم زمان، بینابین و گذشته نگر و همچنین سطوح سه گانه سیاست، برنامه و فعالیت، به همراه روش های کمّی، کیفی و نیمه کمّی، مؤلفه های یک ارزیابی هستند که در فرآیندی نظام مند اطلاعات لازم را برای گروه های خبره فراهم می کنند تا نتایج ارزیابی علاوه بر انتشار، بازخوردهای مناسب را برای بهبود اهداف و برنامه ها در اختیار سیاست گذاران قرار دهند. مقاله همچنین به نحوه تدوین ارزیابی پذیر سیاست پرداخته و در نهایت، نمونه تجربه ارزیابی سیاست فناوری نانو در ایران ارائه می شود.Science, Technology, and Innovation Policy Evaluation
Policy evaluation is essential for governments to improving effectiveness and accountability. In science, technology, and innovation (STI) domain in line with the growth of national and regional policymaking, the literature and experiences of policy evaluation have been developed. In this paper, after reviewing concepts and various components of policy evaluation including criteria, timing, methodologies, and indicators a complete evaluation process with its all modules is presented. The main criteria including appropriateness, efficiency, and effectiveness with their indicators, quadruple timing including ex-ante, real-time, intermediate, and ex-post evaluation, triple levels of aggregation including policy, program, and activity as well as quantitative, qualitative, and semiquantitative methodologies are mentioned as evaluation components that prepare necessary information for evaluation expert groups in a systematic process. The results of policy evaluation are always published and provide feedback to policymakers for improving the goals and programs. The paper also discusses the evaluability of policies and at the end presents an evaluation experience for nanotechnology policies in Iran.
تبلیغات
