سنجش پذیرش اجتماعی فناوری شبیه سازی انسان در جامعه دانشگاهی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
توسعه فناوری شبیه سازی به کاربردهای بازتولیدی و درمانی در سال های اخیر، حساسیت های گسترده ای را در جامعه جهانی برانگیخته است. از یک سو موافقان با طرح موضوعاتی نظیر توانمندی این فناوری در اصلاح نواقص زیستی و درمان بیماری ها از آن حمایت و از سوی دیگر، منتقدان با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی و اجتماعی، از ناتوانی بشر در کنترل پیامدهای این فناوری ابراز نگرانی می کنند. توسعه این فناوری در جامعه اسلامی ایران نظیر جوامع دیگر مستلزم درک عمومی مثبت و پذیرش اجتماعی آن است. هدف این پژوهش سنجش پذیرش فناوری شبیه سازی از دو نوع بازتولیدی و شبیه سازی درمانی در جامعه دانشگاهی ایران بوده و به این منظور از مدل پذیرش فناوری دیویس استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان و اعضاء هیأت علمی دانشگاه های شهر تهران و نمونه آماری آن شامل 316 نفر است. ابزار گردآوری داده ها هم پرسشنامه و روش تحلیل داده ها آمار توصیفی و آزمون های همبستگی و آزمون Tاست. یافته های پژوهش نشان می دهد که درک عمومی جامعه دانشگاهی از شبیه سازی انسانی با هدف بازتولید، منفی اما به منظور شبیه سازی درمانی، مثبت است. همچنین جنسیت، عاملی تأثیرگذار بر پذیرش این فناوری است بدین معنا که مردان نسبت به فناوری شبیه سازی خوش بین و زنان نسبت به آن بدبین هستند. یافته های این پژوهش می تواند دلالت های سیاستی قابل ملاحظه ای را برای سیاست گذاری های مرتبط با توسعه فناوری شبیه سازی در اختیار سیاست گذاران علم و فناوری کشور قرار دهد.Evaluating Social Acceptance of Cloning Technology in Iran's Academic Society
Cloning technology development into reproductive and therapeutic implications in recent years has evoked wide sensitivities across the international community. On one hand, advocates of this technology support it by posing issues like its capability in ameliorating biological deficiencies and curing diseases, and the critics, on the other hand, express concerns by taking moral and societal considerations into account. Developing this technology in Islamic society of Iran, as other societies, requires general understanding and social acceptance. The aim of this research, is evaluating cloning technology, in its two kinds, including reproductive and therapeutic cloning in Iran’s society. For this purpose, Davis technology acceptance model was used. Statistical society of this research includes habitants of Tehran who are 18 and more, and statistical sample, is 316 persons. Questionnaires were used as data gathering tool, and data analysis method contains descriptive statistics indexes, ANOVA test and correlation test through SPSS and smartPLS softwares. Research findings indicate that general understanding of reproductive human cloning is negative, whereas about therapeutic cloning, it is positive. Likewise, gender, is a factor affecting this technology’s acceptance, means that men are optimist about cloning technology and women are pessimist about it. This research findings can offer remarkable policy implications to science and technology policy makers of our country.
تبلیغات
