ابعاد شبکه هم نویسندگی بین المللی ایران در حوزه نانوفناوری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر، شبکه هم نویسندگی بین المللی پژوهشگران نانوفناوری ایران را بر حسب فراوانی هم نویسندگی کشورها و قاره ها، نخستین سال هم نویسندگی کشورها، تمرکز اصلی همکاری میان کشورها، اهمیت موقعیت کشورها در شبکه نحوه تکامل شبکه هم نویسندگی، رواج هم نویسندگی با کشورها، مطرح کردن فکر جدید توسط کشورها و علایق در حال رشد سریع با استفاده از CiteSpace (نرم افزار مصورسازی روندها و الگوها در متون علمی) به وسیله 4605 مدرک استخراج شده از نمایه استنادی علوم از طریق بخش جستجوی پیشرفته پایگاه وبگاه علوم بین سال های 1991 تا 2011 با عبارت جستجوی ساخته شده از اصطلاحات درخت نانوفناوری، شناسایی شده به وسیله اصطلاح نامه اینسپک و کامپندکس، تحلیل کرده است. نتایج نشان داد که پژوهشگران نانوفناوری ایران با 44 کشورخارجی هم نویسندگی داشته و بیش ترین تعداد مدارک هم تألیف را با قاره اروپا و کشور کانادا داشتند. بیش ترین همکاری های علمی ایران در میان کشورهای هم جوار به ترتیب با کشورهای «آذربایجان»، «روسیه»، «پاکستان و ترکیه» و «عمان و امارات متحده عربی» بوده است. ایران با بقیه کشورهای هم جوار همکاری علمی نداشته است. از آن جا که کانادا کشوری پرکار از نظر همکاری بوده و دارای بیش ترین مرکزیت بینیت بوده است، این کشور تاثیر غالبی بر پژوهشگران نانوفناوری کشور ایران داشته است. نخستین اتصالات ایران با کشورهای غیر هم سو با جهت مطالعاتی پژوهشگران نانوفناوری ایران در دوره پنج ساله سوم (2005-2001) اتفاق افتاده است. کشورهای با جهت مطالعاتی یکسان با کشور ایران از فعال ترین کشورهای مشارکت کننده با پژوهشگران نانوفناوری ایران تا سال 2004 بوده اند. از نظر پژوهشگران نانوفناوری ایران، کشور ژاپن با مقدار سیگمای 1.16 بالاترین رتبه را از نظر مطرح کردن فکر جدید به خود اختصاص داده است. "wall-carbon-nanotubes"، "density-functional"، "fe-2-o" و "single-wall-carbon-nanotubes" به ترتیب پرتکرارترین اصطلاحات مورد استفاده در بین تولیدات علمی دارای بیش از یک نویسنده حوزه نانوفناوری ایران بوده است.Dimensions of Iranian International Co-authorship Network in the Field of Nanotechnology
The present researchexamines international co-authorship network of Iranian Nanotechnology researchers. A number of factors are considerd includingthe co-authorship frequencies with countries, continents, the first year of co-authorship with co-authors’ countries, the primary focus of collaborations between countries, the betweenness centrality indicator. Furthermore, we examined the evolutionof co-authors’ countries network, the authoring burst of co-authors’ countries, sigma & burst terms indicators using Citespace (program for visualizing patterns and trends in scientific literature) by 4605 documents extracted through Science Citation Index (SCI) via the Web of Science databases advanced search between 1991 and 2011. The query was conducted using Nanotechnology tree terms, identified by Inspec and Compendex thesaurus. The results showed that the Iranian nanotechnology researchers collaborated with 44 countries (except Iran) and had the most co-author documents with Europe and Canada. The highest Iranian scientific collaborations among neighboring countries, respectively, was with Azarbaijan, Russia, Pakistan , Turkey and United Arabic Emirates and Oman. Iran has does not the scientific collaboration with other neighboring countries. New Zealand and Mexico are countries that Iranian nanotechnology researchers had co-authors for the first time in 2011. Preparation is likely to be the primary focus of collaborations between Iranian researchers with 27 countries. Since Canada was prolific country in terms of collaboration and had the highest betweenness centrality, therefore this country has been the dominant influence on Iranian nanotechnology researchers. Iran's first connections with Non-concordant countries with Iranian Nanotechnology researchers studies orientation has happened in third five-year period. Countries with similar studies orientation to Iran were the most active Co-authors’ Countries with Iranian Nanotechnology researchers by 2004. Japan with sigma amount equal to 1.16 is allocated to the highest rank to represent novel ideas. "wall-carbon-nanotubes", "density-functional", "fe-2-o" and "single-wall-carbon-nanotubes" respectively were the most prolific term used in the Iranian nanotechnology scientific productions.