دموکراسی و دورنمای بقای سیاسی شیخ نشین های خلیج فارس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله به بررسی مساله بقای رژیم های سیاسی در شیخ نشین های حوزه خلیج فارس متمرکز شده است و از چشم انداز نظریه رانتریسم متأخر به این سوال پرداخته است که ظرفیت های جدید و اصلاحات اقتصادی در وضعیت کنونی و استمرار آن در آینده تا چه اندازه می تواند در بقای سیاسی و استمرار دولت های رانتیر عربی در منطقه خلیج فارس موثر باشند.؟ یافته های این پژوهش ( که بیانگر فرضیه نیز هستند) نشان می دهند که آمیزه ای از مولفه های کلاسیک و متأخر رانتیریسم همچون راهبردهای سرکوب- کنترل، رفاهی، خرید اطاعات سیاسی از طریق شبکه های حمایتی فاسد و پیروپروری، آزاد سازی سیاسی و اقتصادی کند و تدریجی در شکل تاکتیکی توانسته اند از دگرگونی سیاسی شیخ نشین های عربی حوزه خلیج فارس جلوگیری کنند، در این باره به رغم توانایی تبیین نظریه رانتریسم متأخر، این تئوری به دلیل تقلیل گرایی عمدتا اقتصادی و تا حدی سیاسی، بی توجهی به مولفه های فرهنگی و عدم قدرت پیش بینی برای لحاظ انقلاب خاموش و انتظارات فزاینده در جوانان، تحصیلکردگان و طبقه متوسط و دلایل دیگر، در تبیین بی ثباتی و احتمالا انقلابی این دولت ها در آینده از کفایت کامل برخوردار نیست. این پژوهش این گونه نتیجه گیری می کند که تحولات در درون شیخ نشین های حوزه خلیج فارس در جهت افزایش گرایش به تغیرات دموکراتیک در جریان است و عدم پیش برد سناریوهای آزادسازی از بالا می تواند گرایش به دگرگونی انقلابی را در درون این جوامع تقویت کند.Democracy ant its perspective in Persian Gulf" Sheikdoms with critical reappraisal of late Rentierism
Rentier state theory (RST) gained currency in the late 1980s, and remains widely cited or accepted, as an explanation for the lack of democratization and for economic problems in oil- and gasproducing states of the Middle East. It postulates that externally-derived, unproductively-derived 'rents' such as oil and gas revenues (or fees, foreign aid, and the like) give the state autonomy from society, removing pressures for democratization, economic liberalization, and other policies in response to societal antagonism or pressure. Societal pressures are 'bought off' by rents, and rents also pay the cost of an expansive state repressive capacity. This argument is, of course, simplistic, and the development strategies of the Gulf in the past two decades - including the spectacular globalized development of Dubai and, more recently, Qatar, Abu Dhabi, and others - suggests that a simple argument of state autonomy from society is inaccurate or incomplete, and that RST requires refinement and sophisticatization
تبلیغات
