تحلیل گفتمان به مثابه تحلیل پراکسیس؛ یک تکنیک اجرای تجربی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این مقاله پیشنهاد یک تکنیک برای اجرای تجربی تحلیل گفتمان است. در این راستا استدلال می کند، گفتمان به واسطه ریشه های نظری و فلسفی خود قرابت بسیاری با مفهوم پراکسیس دارد. بر اساس این پیشینه فکری، گفتمان را می توان واجد وجوه مادی و عملی دانست تا جایی که می توان گفتمان و پراکسیس را در کنار هم تحلیل کرد. اهمیت این برداشت در این است که هم گفتمان را از برداشت های ذهنی رها می کند و هم پراکسیس را به مفهومی قابل مطالعه تجربی بدل می کند. تکنیک موردنظر معیار اعتبار انضمامی تری دارد و کمتر به ذهنیت محقق وابسته است. نتیجه پژوهش با مرور یک مثال، نحوه استخراج نشانه های معنادار که در کنار هم منظومه منسجمی پدید می آورند را نشان می دهد. در این رویکرد گفتمان به مثابه بازی زبانی مطالعه می شود که در آن ذهن و عین مقولاتی در هم تنیده ارزیابی می شوند. این تکنیک سازگاری بیشتری با نظریات تلفیق گرایانه معاصر در جامعه شناسی نشان می دهد.Discourse analysis as praxis analysis; An implementation technique
In this article, we propose a technique for implementing discourse analysis. In this sense, discourse is closely related to the concept of praxis, owing to its theoretical and philosophical roots. Based on this intellectual background, discourse can be considered to have practical material aspects to the extent that discourse and praxis can be analyzed together. The significance of this perception is that it both frees discourse from mental perceptions and turns praxis into an empirically measurable concept. This technique has a more concrete validity criterion and is less dependent on the researcher's mentality. The result of the research, by reviewing an example, shows how to extract meaningful signs that together form a coherent system. In this approach, discourse is studied as a language game that evaluate subject and object intertwined. This technique is more compatible with combined theories in contemporary sociology.
تبلیغات
