بازتاب سیاست های فرهنگی در مطبوعاتِ عصر ناصری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حاکمان قاجار، به ویژه از دوره ناصری، به این درک دست یافتند که می توانند با سیاست های فرهنگی تأثیر مستقیمی بر زندگی مردمان داشته باشند و از این طریق، شکل نوینی به اِعمال قدرت خویش بخشند. در این میان، عرصه مطبوعات یکی از مهم ترین نقاطِ اجرای این سیاست ها بوده است. در مقاله پیش رو قصد داریم با رویکردی توصیفی تحلیلی به این پرسش بپردازیم که بازتاب سیاست های فرهنگی عصر ناصری بر مطبوعات چه بوده و چه پیامدهایی را رقم زده است. بررسی روند تاریخی جریان مطبوعات در این دوره نشان می دهد که نقطه آغاز این جریان نیز، همچون بسیاری از دیگر تغییرات بنیادین دوره قاجار، وقوع جنگ های ایران و روس و درک ضرورت اجرای برخی اصلاحات است. به موجب اسناد، امر روزنامه نگاری و مطبوعات در معنای امروزین آن با حمایت عباس میرزای ولیعهد پدیدار شده و در زمان صدارت امیرکبیر شکلی حرفه ای به خود گرفته است. مطبوعات ایرانی هم زمان با صدارت میرزاحسین خان سپهسالار در حالی گسترش یافته که در پرتو سیاست های مختلف فرهنگی، مداخلات ناصرالدین شاه از هسته مرکزی حکمرانی در عرصه مطبوعات همچنان ادامه دار است. در این میان، مقاله با ارائه اسنادی تاریخی نشان می دهد که اعمال کنترل بر مطبوعات با قوانینی چون طرح سانسور، به عنوان نمونه سیاست های فرهنگی اعمال شده بر مطبوعاتِ عصر ناصری، به ظهور مطبوعاتِ در تبعید انجامیده است. می توان جنبش ها و انقلاب های بعدی مانند مشروطیت را نیز از پیامدهای سیاست های فرهنگیِ آن دوران در امور مختلف فرهنگی، ازجمله در امر مطبوعات، دانست.Reflections of Cultural Policies in Journals During Naseri Period
Qajar dynasty, particularly in Naseri period (i.e. Naser al-Din Shah reign), came to this understanding that they could employ cultural policies to a direct influence on people’s lives, by which established a new kind of kingly power over people. For execute such an aim, journals were one of powerful sources. Using a descriptive-analytical approach in this paper, reflections, and impressions of cultural policies in journals during Naseri period has been discussed. Studying journals publishing chronologically indicates that, like many other fundamental changes in Qajar reign, is a consequence of occurrence of Iran-Russia wars and perceiving the necessity of reforms. Professional modern journalism, as far as documents illustrate, appeared by the supports of Abbas Mirza, the then crown prince, and became more professional during Amir Kabir’s chancellery. While Iranian journalism developed more than before in Mirza Hossein Khan Sepahsalar period, Nasir al-Din Shah’s unwelcomed inferences with journalistic affairs, under cover of cultural policies, had been continued. Based on a few documents, it has been explained that how legal control of press, including censure plans, which was an example of implemented cultural policies of Naseri period on journals and prints, made journalism in exile? Mirroring, and even adopting, such policies in following movements and revolutions could be seen as a sequence of that period.