این پژوهش با هدف مطالعه عملکرد مدیریتی سازمان های ورزشی ایران و جهان در بحران کرونا و با استفاده از روش مطالعه تطبیقی انجام شد. این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که سازمان های ورزشی کشور در دوران پاندمی چطور عمل و از چه طریق پویایی سازمان های ورزشی را حفظ کردند و این امر در سایر کشورهای جهان به چه شکل انجام شد؟ بر این اساس، جامعه مورد مطالعه پژوهش، سازمان های ورزشی دولتی و خصوصی 20 کشور برتر جهان در حوزه صنعت ورزش و کشور ایران (21=N) بودند که عملکرد آنها در دوران پاندمی در رسانه های جهان منتشر شد، به این منظور کلیه اخبار و گزارش های مربوطه که در پایگاه های خبری مهم جهان انعکاس یافت بطور تمام شمار مورد بررسی و تحلیل محتوا قرار گرفت و با بهره گیری از مدل چهار مرحله ای جورج بردی داده های حاصله جمع آوری، طبقه بندی و تفسیر شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که عملکرد سازمان های ورزشی در کشور های مورد مطالعه، در دو بخش کلی فعالیت های مرتبط با حوزه ورزش و فعالیت های مرتبط با مسئولیت اجتماعی سازمان ها قرار می گرفت. در بین کشورهای مورد مطالعه، سازمان های ورزشی ایران در مقایسه با سایر کشورها در اکثریت ابعاد فعالیت های حمایتی عملکرد مطلوبی نداشتند، لذا نیاز است تا در آینده، مدیران این سازمان ها از تجربیات جهانیان در مدیریت بحران بهره برداری نموده و برنامه ریزی منعطف و پاسخگویی جهت مقابله با بحران های آتی تدوین کنند. در این راستا نیاز است تا مدیران امکان آموزش پرسنل خود را برای مواجهه با بحران های آتی در دستور کار خود قرار دهند.