این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی قصه گویی والد کودک با و بدون ایفای نقش بر خلاقیت کودکان پیش دبستانی انجام شد. جامعه آماری کودکان پیش دبستانی 4 تا 6 ساله مهد کودک های تهران و مادران آن ها بود. 42 کودک پیش دبستانی (24 دختر و 18 پسر) به روش نمونه برداری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه قصه گویی با ایفای نقش، قصه گویی بدون ایفای نقش و گروه گواه (در هر گروه 14 نفر) جایگزین شدند. آزمون تصویری تفکر خلاق تورنس فرم ب (1998) در سه مرحله برای سنجش خلاقیت کودکان استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد قصه گویی با اندازه اثر نسبتاً بزرگی برخلاقیت کودکان اثر مثبت و قصه گویی والد کودک با ایفای نقش در مقایسه با قصه گویی والد کودک بدون ایفای نقش اثر بیشتری بر خلاقیت کودکان پیش دبستانی دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نیز حاکی از اثربخشی قصه گویی والد کودک با ایفای نقش بر خلاقیت کلی و تمام مؤلفه های خلاقیت کودکان پیش دبستانی با گذشت زمان باثبات بود و اثر قصه گویی والد کودک بدون ایفای نقش بر خلاقیت کودکان پیش دبستانی با گذشت زمان فقط بر خلاقیت کلی و مؤلفه های ابتکار و بسط ثبات داشت. با توجه به نتایج، می توان از روش های قصه گویی والد کودک با ایفای نقش به منظور افزایش خلاقیت کودکان پیش دبستانی چه در محیط خانه و چه مکان های آموزشی استفاده کرد.