هدف: ارائه الگوی بومی مدیریت بحران در کتابخانه های پژوهشگاه های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. روش: روشپژوهش ترکیبی است )نظریه زمینه ای در بخش کیفی و پیمایشی- تحلیلی در بخش کمّی(. جامعه پژوهش در بخش کیفی متخصصان مدیریت بحران و مدیران پژوهشگاه های مورد نظر هستند. نمونه گیری انجام شده و جامعه در بخش کمی144 نفر از مدیران پژوهشگاه های مورد نظر و مدیران کتابخانه ها هستند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته و پرسش نامه است. یافته ها: الگوی مدیریت بحران از 3 عامل تشکیل شده که متوسط امتیاز جامعه آماری در عامل مدیریت بحران محیط عملیات درون سازمانی 149، محیط عملیات برون سازمانی 70 و برون سازمانی 49 است. در الگوی اول 75% از تغییرات مدیریت بحران برون سازمانی و در الگوی دوم 81% تغییرات به وسیله شاخص های مدیریت بحران درون سازمانی، پوشش داده شده است. نتیجه گیری: کتابخانه های پژوهشگاه ها نقش حیاتی در روند توسعه پژوهش دارند. از این رو، باید الگوی بومی مدیریت بحران را در اساسنامه خود بگنجانند و بحران های طبیعی و سازمانی را کنترل کنند. اولویت اول، مدیریت بحران های برون سازمانی، سپس بحران های محیط عملیات برون سازمانی و در آخر بحران های درون سازمانی است.
