هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش ورزش تیراندازی با تفنگ بادی بر پرخاشگری دختران نوجوان بود. برای انجام پژوهش از طرح نیمه تجربی با گروه کنترل و پیش آزمون – پس آزمون استفاده شد. بدین منظور تعداد 30 دانش آموز دختر پرخاشگر (1/1±16 سال) به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این مطالعه از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) به عنوان ابزار سنجش پرخاشگری استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه (هر جلسه 60 دقیقه) تحت نظر مربی آموزش تیراندازی دیدند. در پایان جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب دوعاملی نشان داد آموزش تیراندازی به کاهش معنادار پرخاشگری، پرخاشگری کلامی، خصومت و خشم دختران نوجوان منجر شد؛ اما آموزش تیراندازی بر پرخاشگری بدنی دختران نوجوان اثر معناداری نداشت. به نظر می رسد جو و ویژگی های ورزش تیراندازی با تفنگ می تواند نقش مهمی در ایجاد احساس آرامش و کاهش پرخاشگری داشته باشد.